Εμφύλιοι και αθλητικός πολιτισμός. Αρθρο του Κώστα Μπελιά

Οι μικροί μας εμφύλιοι που λέει και ο Γιώργος Λιάνης είναι τελικά αυτοί που καθορίζουν την ίδια μας τη ζωή. Ο καθένας μας τους βιώνει με τον δικό του τρόπο.

Πάρτε παράδειγμα τη συνέντευξη Τύπου για τον τελικό του κυπέλλου, στην οποία ο Ντούσαν Ίβκοβιτς και ο Θοδωρής Παπαλουκάς συνεχάρησαν τον πρωταθλητή Ευρώπης Παναθηναϊκό. Για τον αθλητικό μας πολιτισμό όσα είπαν είναι μάλλον λόγος για να καμαρώνει κανείς. Για τον μικρό μπασκετικό εμφύλιο που κάποιοι περιμένουν αύριο το βράδυ στο γήπεδο του Ελληνικού είναι αφορμή για να σταλούν και οι δύο στην πυρά.

Εμφύλιος νούμερο δύο, αυτός που έχει ξεσπάσει ανάμεσα στην ΕΠΟ και τον Ηρακλή. Τον συγκεκριμένο εμφύλιο από όποια πλευρά και αν τον δεις, δεν γίνεται να αποτελέσει καμάρι για τον ποδοσφαιρικό μας πολιτισμό. Όταν είσαι απλώς φίλαθλος και αναλώνεσαι στην διαδικασία να βρεις ποιος έχει δίκιο ή άδικο, ποιος έχει πλαστά έγγραφα και ποιος πλαστά... λόγια, τότε είναι βέβαιο ότι δεν μπορείς να απολαύσεις αυτόν τον πολιτισμό. Τουλάχιστον μπορείς να κοιμάσαι ήσυχος από τη στιγμή που το θέμα πήγε στη Βουλή. Όπως ακριβώς έσωσαν τη χώρα, θα σώσουν και τον... Ηρακλή, συγγνώμη, το ποδόσφαιρο ήθελα να γράψω.

Πεδίο εμφύλια μάχης μπορεί να θεωρηθεί και το Πανθεσσαλικό. Υπό προϋποθέσεις τουλάχιστον και εν όψει του αγώνα ανάμεσα στον Ολυμπιακό Βόλου και τον Παναθηναϊκό. Ένα ματς, στο οποίο ο Αχιλλέας Μπέος αρχικά κάλεσε τους Παναθηναϊκούς του Βόλου και των περιχώρων να αγοράσουν εισιτήρια, στη συνέχεια ο Γενικός Γραμματέας Αθλητισμού, Πάνος Μπιτσαξής είπε όχι στη μετακίνηση οπαδών, ακόμα και των περιχώρων και χθες η ΠΑΕ Παναθηναϊκός, μέσω ανακοίνωσης, κάλεσε τους φίλους της ομάδας, να μην πλησιάσουν καν, στο Πανθεσσαλικό. Με άλλα λόγια, φίλαθλε ψάξου, κατά το Βαγγέλη ψάξου, που ως γνωστών ως φράση, πάντα αφορούσε τον λαϊκό αοιδό, συνθέτη και μπουζουξή.

Γενικότερα, εμφύλιο θυμίζουν και οι σχέσεις μεταξύ διοικούντων και οπαδών σε τουλάχιστον δύο ομάδες. Στον Παναθηναϊκό για παράδειγμα, στο 1-1 με την ΑΕΚ τα άκουσαν για τα καλά οι διοικούντες. Διότι ο Θεός μπορεί να συγχωρεί ο οπαδός όμως ποτέ, κυρίως αυτόν που έχει καβούρια στην τσέπη. Κύριε μέτοχε σου λέει ο οπαδός, πέρασαν από τα χέρια σου περισσότερα από 150 εκατομμύρια σε δύο χρόνια και τι κατάφερες; Να πάρεις ένα πρωτάθλημα και τίποτα περισσότερο. Διάλεξε λοιπόν, ή θα βάλεις ξανά τα εκατομμύρια, ή, στο καλό και να μας γράφεις. Κι όλα αυτά που λέει ο Γόντικας για πωλήσεις παικτών, συμπεριφορά αλλά Τσάμπιονς Λιγκ και τα ρέστα, ο οπαδός τ' ακούει βερεσέ.

Όχι ότι στην ΑΕΚ είναι καλύτερα τα πράγματα. Έβλεπα στο ΟΑΚΑ τον Σταύρο Αδαμίδη να πίνει το τσιγάρο του και μια σκεφτόμουν τον Λοβέρδο που θα του έχει ανέβει το αίμα στο κεφάλι βλέποντάς τον και μια τον ίδιο τον πρόεδρο της ΑΕΚ. Διότι δεν μπορούσα να καταλάβω αν η αγωνία του είχε να κάνει με την εξέλιξη του αγώνα ή με την αποδοχή που θα έχει στον κόσμο της Ένωσης η προτροπή του να βάλουν χρήματα για να συνεχίσει να διοικεί.

Τι να σου κάνει όμως κι ο Αδαμίδης. Ψάχνει αυτούς που φέσωσαν την ομάδα άφαντοι. Ψάχνει τους άλλους δύο τίποτα. Εδώ Παππάς εκεί παππάς που είναι ο Νοτιάς λέει και δώσ' του το τσιγάρο. Τον φαντάζομαι τα βράδια, σαν να παίζει σε σκηνή ελληνικής ταινίας. Μόνος του στη γωνιά του στην ταβέρνα, κάτω από τα βαρέλια, με το κατρούτσο πάνω στο τραπέζι, να σκέφτεται τους μετόχους που τον εγκατέλειψαν και να τραγουδά:

Είμαι τσιγάρο λαϊκό

και συ γουστάρεις Άσσο

μα πριν ανάψεις τη φωτιά

να πας έπρεπε πάσο.

Όταν χαρμάνης ήσουνα

με πάθος με ρουφούσες

σε μένα βρήκες μούλεγες

τη μάρκα που ζητούσες.

Αυτά λέει σκεπτόμενος τους μετόχους. Διότι του άναψαν τη φωτιά όταν ήταν χαρμάνηδες για δόξα και μεγαλεία και τώρα, εξαφανίστηκαν.


πηγη    http://www.pamesports.gr

dy/>