Όπως συμβαίνει πάντα σ’ αυτές τις περιπτώσεις, είτε το ρεπορτάζ ισχύει, είτε όχι, η κουβέντα φουντώνει. Πρώτα έρχονται οι θετικές κρίσεις: «Ταιριάζει ο Δώνης με τον Παναθηναϊκό; Είναι σίγουρα πιο έτοιμος και καλύτερος από τον Νιόπλια. Γιατί να μην πάρει κι αυτός μια ευκαιρία; Παίζει ποδόσφαιρο κατοχής με μικρομεσαίες ομάδες, άρα μπορεί να το πετύχει και με τον Παναθηναϊκό. Είναι ευέλικτος, αφού παίζει και 4-3-3 και 4-4-2. Είναι και σταθερός, αφού ανεξαρτήτως διάταξης και προσώπων, οι ομάδες του έχουν τα ίδια ζητούμενα στο χορτάρι και τα ίδια χαρακτηριστικά.
Προέρχεται από την ομάδα, είναι νέος, φιλόδοξος, δεν θα έρθει για να αράξει. Ξέρει την ελληνική πραγματικότητα, έχει παίξει δυο τελικούς Κυπέλλου, με ΑΕΛ κι Ατρόμητο και πήρε τον έναν. Απέκλεισε τη Μπλάκμπερν, τα πήγε καλά στην Ευρώπη. Είναι πιο έτοιμος τώρα, έχει φάει το στραπάτσο του στην ΑΕΚκαι πλέον ξέρει καλύτερα πώς είναι ο πάγκος της μεγάλης ομάδας».
Μετά ακολουθούν οι αρνητικές κρίσεις:
«Ταιριάζει ο Δώνης με τον Παναθηναϊκό; Σοβαρά μιλάμε, δεν είδατε πώς την πατήσαμε με τον Νιόπλια; ΟΠαναθηναϊκός θέλει ξένο προπονητή, να έχει τους παίκτες από κάτω, να μην τον βλέπουν αναλώσιμο. Δεν έχει ο Δώνης την εμπειρία και την προσωπικότητα να δουλέψει με μεγάλους παίκτες. Δεν γίνεται να εμπιστευτείς έναν προπονητή που οι ομάδες του σχεδόν πάντα τερματίζουν πιο κάτω απ’ την θέση που θα έπρεπε να είχαν.
Δεν γίνεται να εμπιστευτείς έναν προπονητή που δίνει τόσο μεγάλη βάση στο τι λένε οι εφημερίδες και τα ραδιόφωνα, που μπλέκει σε ασήμαντες αντιπαραθέσεις και θολώνει το μυαλό του. Δεν γίνεται να πάρεις κάποιον που «διαλύθηκε» ψυχολογικά στην ΑΕΚ κι έγινε κομμάτια από την πίεση. Δεν γίνεται να πάρεις τον Δώνη, που πάντα κάνει άσχημο ξεκίνημα στη σεζόν, που όλο γκρινιάζει για την διαιτησία, που βλέπει φαντάσματα, κτλ.».
Όλα (μπορεί να) ισχύουν, λίγο έως πολύ. Δεν θα εμπλακούμε σ’ αυτήν την κουβέντα, θα δούμε τα πράγματα από άλλη οπτική γωνία. Αφήνουμε το αν κάνει ο Δώνης για τον Παναθηναϊκό και πάμε να δούμε το αντίστροφο. Άντε κι ο Παναθηναϊκός θέλει τον Δώνη. Ο Δώνης γιατί να πάει; Δεν βλέπω καμιά ευκαιρία καριέρας και δεν το λέω κρίνοντας με βάση τα χάλια στο χορτάρι.
Γιατί να πάει σε μια ομάδα που ηθελημένα οι μέτοχοί της την έχουν παρατήσει και την αφήνουν να πιάσει πάτο; Γιατί να πάει σε μια ομάδα που οι μέτοχοί της έχουν γίνει ρεζίλι ουκ ολίγες φορές σε δημόσιες αντιπαραθέσεις και σπαρταριστούς διαλόγους στα ερτζιανά. Γιατί να πάει σε μια ομάδα με αφεντικά που εμφανίζονται κι εξαφανίζονται, όποτε γουστάρουν, που έχουν το θράσος να λένε πως έφυγαν επειδή έγιναν επεισόδια με τον Ολυμπιακό Βόλου και δεν υπάρχει ενότητα στον κόσμο ή ακόμα χειρότερα, να μην δίνουν καν εξηγήσεις;
Γιατί να πάει σε μια ομάδα με μετόχους που έκαναν ηθελημένα την σπίθα ενός οικονομικού ανοίγματος μια πυρκαγιά που καταστρέφει τα πάντα; Γιατί να δουλέψει για ανθρώπους που λειτουργούν με γνώμονα το πείσμα και το προσωπικό συμφέρον; Για ανθρώπους που κρύβουν την αλήθεια σε κάθε δεύτερη πρόταση, που ξέρουν μόνο να κατηγορούν, αλλά πότε να μην παραδέχονται το δικό τους «αμαρτωλό» παρελθόν.
Γιατί να πάει σε μια ομάδα όπου οι οργανωμένοι είναι εδώ και καιρό αιτία πολέμου μεταξύ των μετόχων κι έχουν κι ανοιχτή κόντρα με κάποιους απ’ αυτούς; Σε μια ομάδα όπου οι οπαδοί έκαναν παντού επεισόδια κι έφτασαν (αυθόρμητα ή όχι) να κυνηγήσουν τους παίκτες.
Γιατί να πάει σε μια ομάδα με παλαίμαχους που βγαίνουν και παίζουν την κασέτα που τους έχουν δώσει; Γιατί να πάει σε μια ομάδα όπου παίκτες «σταυρώνονται» επειδή είχαν καλή σχέση με τον Πατέρα; Γιατί να πάει σε μια ομάδα όπου υπάρχουν δημοσιογράφοι - παράγοντες, που μπορούν να ξεσκίζουν παίκτες κατά το δοκούν κι ανάλογα με το που φυσάει ο άνεμος;
Ο Δώνης μπορεί ν’ αφήσει το χορτάρι και να ρίξει μια ματιά στα όσα γράφουν οι δυο «πράσινες» εφημερίδες. Δεν λέω τα τελευταία χρόνια, αρκεί να κοιτάξει τα φύλλα των τελευταίων δύο εβδομάδων ή κι αυτά που θα ακολουθήσουν. Θα δει τι αντιμετώπισης έτυχε ο Καραγκούνης επειδή βγήκε να πει την αλήθεια. Και σίγουρα είδε με πόση μιζέρια, με πόσο δηλητήριο έχει ποτιστεί ο κόσμος της ομάδας, που έφτασε να αποδοκιμάσει και να ρίξει ψυχολογικά τον Χριστοδουλόπουλο, το μοναδικό καλό νέο της φετινής σεζόν.
Επίσης, ο Δώνης μπορεί να κοιτάξει τα πρακτικά του Δ.Σ., να δει τι λένε μεταξύ τους οι μέτοχοι. Μπορεί να ακούσει ραδιοφωνικές εκπομπές ακροατών, να αποκτήσει άποψη για τα «κομματόσκυλα» της κάθε φράξιας που βγαίνουν να πουν το ποίημα. Μπορεί να θυμηθεί τι πέρασε ο Βύντρα όταν για χρόνια ήταν στο επίκεντρο του πολέμου των «κυβερνητικών» με τους «αντιφρονούντες».
Ο Δώνης, είτε τα ξέρει όλα αυτά, είτε εύκολα μπορεί να τα μάθει. Ελάτε στη θέση του και πείτε μου τι σκέφτεστε. Τί απ’ όλα αυτά δεν ισχύει; Είναι αυτή τη στιγμή ο Παναθηναϊκός ένα υγιές περιβάλλον για τον οποιονδήποτε προπονητή; Υπάρχει κάποιος από εσάς που πιστεύει πως όλα όσα περιέγραψα μπορούν να διορθωθούν από την μια μέρα στην άλλη, απλώς και μόνο επειδή θα βγει ο Χ μέτοχος «μπροστά»;
Κι αν όντως υπάρχει κάποιος που είναι τόσο αισιόδοξος, πιστεύει πως είναι σοφό για κάποιον να πάει τώρα στον Παναθηναϊκό και να πολεμήσει με σφεντόνες απέναντι στα πυρηνικά του Μαρινάκη, σ’ ένα πρωτάθλημα σήψης, διαφθοράς και βίας;
ΠΗΓΗ onsports.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου