ΒΥΖΑΝΤΙΟΝ. (Προκόπιος)

Την Κυριακή πριν από την Κυριακή του σκανδάλου, όταν ο πλανήτης παρακολουθούσε την περιπέτεια του Ντομινίκ, εγώ έγραφα σε αυτήν την ταπεινή γωνιά το εξής: «Αλήθεια, έχετε παρατηρήσει φυσιογνωμικά τον Ντομινίκ Στρος Καν; Υποθέτω πως ναι. Αν έχεις ανήλικο κορίτσι, δεν το αφήνεις μόνο μαζί του ούτε για δέκα δευτερόλεπτα. Επίσης αν αποφασίσεις να πουλήσεις την ψυχή σου στον διάολο, είναι η μορφή που θα δανειστεί ο ακατονόμαστος όταν προσέλθει για το deal. Όχι άδικα. Η φύση είναι σοφή και ο Θεός κρατάει μολύβι σκιτσογράφου». Αν κάποιος θέλει να υποστηρίξει ότι η υπόθεση πλέχτηκε στα γραφεία των μυστικών υπηρεσιών, παραδίδω το απόσπασμα στη διάθεση της υπεράσπισης. Εννοείται πως θα επιθυμούσα να καταθέσω και στη δίκη. Θα μείνω στο «Sofitel». Την παρέα μου θα τη διαλέξω εγώ, εξαρτάται από τη βραδιά.

•••
Το πρόβλημα, λοιπόν, του Ντομινίκ είναι ότι, ειδικά αυτός, παίρνει call girls και στο τέλος του ραντεβού ζητάει να του επιστρέψουν τα λεφτά, και μάλιστα εντόκως. Είναι ακριβώς η πολιτική του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Θα σου δώσει λεφτά, αλλά μετά θα σε πηδήξει και θα τα πάρει πίσω με τόκο. Αλλά, γαμώτο, είναι μια ιστορία που μπορεί να εμπνεύσει ποιητές, να σηκώσει τον Ευριπίδη από τον τάφο και να φωνάξει: «Σας τα έλεγα εγώ, κουφάλες, με το “έρως ανίκατε μάχαν”». Αφήστε κατά μέρος τις οικονομικές αναταράξεις της ιστορίας. Αφορούν κυρίως εμάς τους μίζερους και την οικονομία που άγεται και φέρεται από φήμες, e-mail και σεξ – η ελληνική οικονομία είναι στην κυριολεξία έρμαιο στις καύλες του κάθε περίεργου. Προσέξτε τον τρόπο με τον οποίο διαπομπεύεται ο Ντομινίκ και θα δείτε τη συμπάθεια να ανθίζει μέσα σας όπως η αμυγδαλιά τον Φεβρουάριο. Σε λίγες μέρες να δείτε που θα επισημαίνεται η διάσταση στην ανθρωπιστική προσέγγιση της υπόθεσης. Οι Γάλλοι θα εξοργιστούν περισσότερο, στο τέλος όλοι εμείς στην Ευρώπη θα νικηθούμε από την εικόνα και θα αγνοήσουμε την ουσία. Οι Ευρωπαίοι θα θεωρούσαμε φυσιολογικό η καμαριέρα να γίνει ένα με τη σκόνη που πήγε να καθαρίσει. Όμως η Αμερική είναι η χώρα όπου η γραμματέας εκθέτει ολόκληρο Πρόεδρο και η καμαριέρα καταστρέφει τον εν δυνάμει Πρόεδρο της Γαλλίας. Αν δείτε τις περιπτώσεις Κλίντον και Στρος Καν, θα καταλάβετε και γιατί η χώρα εξέλεξε μαύρο Πρόεδρο. Και τότε θα σταματήσετε να με επικρίνετε επειδή τόσα χρόνια γράφω: «I love this country»!


πηγη    παρον της κυριακης 

dy/>