Το ένστικτο όμως με οδηγούσε να την επισκεφτώ. Αφού πέρασα από την Έπαυλη του Ηρώδου του Αττικού και τη Μονή Λουκούς, επέστρεψα για να πάρω το δρόμο προς προς ’γιο Πέτρο και Καστάνιτσα. Η διαδρομή άρχισε να ανηφορίζει στις βόρειες στις πλαγιές του Πάρνωνα. Η θέα προς την πεδιάδα του ’στρους και το Μυρτώο Πέλαγος όσο ανηφόριζα στις βόρειες πλαγιές του Πάρνωνα, συνεχώς διευρυνόταν, προσθέτοντας νέα τοπία στο οπτικό μου πεδίο. Έχοντας φτάσει αρκετά ψηλά, άφησα το δρόμο προς ’γιο Πέτρο και έστριψα προς Σίταινα και Καστάνιτσα. Η απόσταση από εδώ ήταν 17 χλμ συνεχών στροφών σε τοπίο ορεινό αλλού καταπράσινο και αλλού άγριο. Χωρίς χάρτη μαζί μου, χωρίς να έχω συναντήσει άνθρωπο στο δρόμο, άρχισα να το ξανασκέφτομαι.
Ευτυχώς, φτάνοντας στη Σίταινα, ένας χωρικός με πληροφόρησε ότι η Καστάνιτσα ήταν 6 χλμ μακριά. Αναθάρρησα, χωρίς ωστόσο να ξέρω τι θα συναντήσω. Η απάντηση όμως ήρθε πολύ γρήγορα. Στο βάθος άρχισε να διακρίνεται ένα άσπρο σύνολο που ξεχώριζε στο καταπράσινο από καστανιές τοπίο. Όταν πλησίασα, αντίκρισα την Καστάνιτσα, ένα οικισμό που αντίστοιχο του δεν έχω συναντήσει στην Πελοπόννησο. Τριώροφα πέτρινα πυργόσπιτα ασπρισμένα, όλα σκεπασμένα με σχιστόπλακες δημιουργούν ένα αισθητικό αποτέλεσμα μοναδικό.
Δεν είναι τυχαίο, ότι ο οικισμός είναι παράλληλα χαρακτηρισμένος παραδοσιακός και διατηρητέος σύμφωνα με την αρμόδια αρχαιολογική υπηρεσία. Τα ασπρισμένα σπίτια και τα σοκάκια, απομονωμένα από το καταπράσινο γύρω τοπίο παραπέμπουν όσο περίεργο και αν ακούγεται σε κυκλαδίτικο οικισμό, ενώ οι γκρίζες από τις σχιστόπλακες σκεπές θυμίζουν πηλιορείτικα χωριά ή τα Ζαγοροχώρια. Στην περιοχή παλιότερα λειτουργούσαν δεκάδες ασβεστοκάμινα. Αυτός είναι ο λόγος άλλωστε που τα πάντα στο χωριό είναι ασπρισμένα. Σήμερα η ασχολία αυτή αποτελεί απλά ιστορία. Στο ψηλότερο σημείο του οικισμού βρίσκεται ο Πύργος του Καψάμπελη. Σήμερα υπάρχουν ερείπια μόνο, από το αρχικό κτίσμα, το οποίο τοποθετείται στα βυζαντινά χρόνια. Δυστυχώς, ενώ άντεξε σε επιδρομές αλλοεθνών, σε σημαντικές μάχες και επιδρομές, καταστράφηκε το 1946 κατά τη διάρκεια του εμφυλίου.
Από τη θέση του Πύργου, η θέα φτάνει ως τη θάλασσα, ενώ πανοραμική είναι η άποψη όλου του οικισμού, με το γκρι πέπλο που δημιουργούν οι σχιστόπλακες στις σκεπές των πυργόσπιτων της Καστάνιτσας. Στην πλατεία της Καστάνιτσας θα βρείτε 2-3 προσεγμένα ταβερνάκια. Μένοντας εδώ το πιθανότερο ότι δε θα θέλετε να φύγετε. Στη γύρω περιοχή υπάρχουν πολλές διαδρομές τις οποίες σας συνιστούμε, όπως στον Πραστό, στα ενδότερα του Πάρνωνα, στον ’γιο Πέτρο κεφαλοχώρι της περιοχής κ.α. Όπως μας είπαν στο χωριό, η διαδρομή από ’γιο Ανδρέα Κυνουρίας είναι πολύ εύκολη (όχι εκείνη που εμείς ακολουθήσαμε) και το χειμώνα συνεχώς προσβάσιμη. Η Καστάνιτσα και η περιοχή που την περιβάλλει δημιουργούν ένα τοπίο στην κυριολεξία μοναδικό και άγνωστο στους πολλούς. Η φυγή από την καθημερινότητα της πόλης, θα αποκτήσει μοναδική αξία για σας αν επιλέξετε την Καστάνιτσα για προορισμό σας! Καλό σας ταξίδι…
Πως θα πάτε
Από εθνική οδό Αθηνών-Τρίπλης ακολουθείτε τη διαδρομή προς ’ργος-Αστρος-Αγιο Ανδρέα Καστάνιτσα (περίπου 200 χλμ από Αθήνα) Από την Τρίπολη προς ’γιο Πέτρο και στη συνέχεια δια μέσω του δασικού δρόμου μέσα από Πάρνωνα (περίπου 60 χλμ)
Πηγή: diakoporama.gr /// για την αντιγραφή http://newpost.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου