Ζητήσαμε να μας μιλήσει τόσο ο γιος του, Δημήτρης, όσο και δύο από τις ηθοποιούς που είχαν παίξει μαζί στις ταινίες που γύρισε στη Ρόδο. Την Μπέτυ Αρβανίτη και την Μέλπτω Ζαράκωστα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΑΣ:«Προσπαθούσε σκληρά, σε δύσκολα χρόνια, να μη μου λείψει τίποτε ουσιαστικό. Και δεν μούλειψε. Μούλειψε όμως "αυτός". Και η παρουσία του δίπλα μου»
"Ήμουν ένα πολύ τυχερό παιδί γιατί είχα δυο υπέροχους ανθρώπους για γονείς, ανθρώπους ηθικούς, σωστούς, έξυπνους, ικανούς που με λάτρευαν και με μεγάλωσαν με τον καλύτερο τρόπο.
Ταυτόχρονα ήμουν και ένα πολύ άτυχο παιδί γιατί αυτοί οι δυο καλοί, υπέροχοι άνθρωποι, ο πατέρΖητήσαμεας μου και η μητέρα μου δεν "ταίριαξαν" μαζί, δεν έμειναν παντρεμένοι, χώρισαν κι εγώ "κόλλησα" με τη μητέρα μου.
Έτσι, στα πιο κρίσιμα χρόνια της προεφηβείας, της εφηβείας, του "γυμνασίου", του εφηβικού ενθουσιασμού, της πρώτης γνωριμίας με το "θηλυκό ", με το τσιγάρο, με το σκασιαρχείο, με την επαφή με τη γειτονιά, ο πατέρας μου μού έλλειψε.
Δεν
τόξερε; Δεν το συναισθανόταν; Δεν του τόπαν ότι ένα παιδί 11 και 2
χρονών, ένας έφηβος των 15 και 16 χρειαζόταν απόλυτα τον πατέρα του; Ότι
κι αν συνέβαινε, όποιος κι αν έφταιγε, εμένα ο πατέρας μου μού έλλειψε
σε στιγμές που χρειαζόμουνα την πατρική συμβουλή, την πατυρική γνώμη,
την παρουσία του πατέρα.Με αγαπούσε πολύ και με παρακολουθούσε -όσο μπορούσε- ο Λάμπρος. Προσπαθούσε σκληρά, σε δύσκολα χρόνια, να μη μου λείψει τίποτε ουσιαστικό. Και δεν μούλειψε. Μούλειψε όμως "αυτός". Και η παρουσία του δίπλα μου.
Ευτυχώς,
μέσα στην ατυχία της ουσιαστικής έλλειψης του πατέρα, είχα την τύχη να
βρίσκεται δίπλα μου μια εκπληκτική μάννα. Και η εξέλιξή μου ήταν καλή.Μια φορά, όταν είχα αρχίσει να ασχολούμαι με τον αθλητισμό στον Πανελλήνιο κάποια "μάτια" τον είχαν δει σε διάφορες γωνιές του μεγάλου γυμναστηρίου να με παρακολουθεί. Από μακριά. "Ο πατέρας σου ήταν εδώ και ρωτούσε για σένα" μου είχε πει μια φορά ο φροντιστής των αποδυτηρίων. "Τι ρωτούσε;" ήθελα να μάθω εγώ". Κι ο φροντιστής μου έλεγε πρόθυμα: "Ε...αν είσαι καλός, αν προσέχεις, αν γυμνάζεσαι, αν βρίζεις, αν τσακώνεσαι".
Παρά την απόσταση, είχε βρει ένα τρόπο να με ..παρακολουθεί. Κι όταν κέρδισα το πρώτο μου μετάλλιο, στα 15 μου χρόνια, έφυγα από τον Πανελλήνιο και πήγα στο θέατρο που έπαιζε, λίγο παρακάτω και του το χάρισα. Το είχε κρεμάσει στον καθρέφτη που βαφότανε κάθε βράδυ. Και σ΄ όποιον έμπαινε στο καμαρίνι, του τόλεγε. "Το μετάλλιο του γιού μου. Είναι αθλητής".
Όταν λίγο αργότερα κέρδισα μια υποτροφία για ένα χρόνο σπουδών στην Αμερική, είχε συγκινηθεί. Με πήγε και μου ψώνισε ρούχα, με πήγε ο ίδιος και με έβαλε στο αεροπλάνο....
Μετά, γυρνώντας, είχα μεγαλώσει πια. Μπήκα στο Πανεπιστήμιο, άρχισα να παίζω μουσική σε ροκ γκρουπάκια και ήρθαμε πιο κοντά. Μιλάγαμε πιο συχνά. Πηγαίναμε στο γήπεδο, ερχότανε στα κλαμπάκια που έπαιζα να μ ακούσει, με έπαιρνε μαζί του τα βράδια για φαγητό...
Μέχρι να γίνω 20 χρονών, είχαμε γίνει φίλοι. Και μείναμε φίλοι - και καλοί φίλοι- ως το τέλος. Κι όταν μπήκα στη δημοσιογραφία, καμάρωνε. Με επισκεπτόταν στις εφημερίδες που δούλευα, κουβέντιαζε με τους προϊσταμένους μου που τον αγαπούσαν, μου έδινε συμβουλές. Κι όταν του πήγα το "αίσθημα", μάς έβγαλε έξω για φαγητό και προσπαθούσε να μας "ψαρέψει" αν ήταν...σοβαρό.
Περάσαμε και αρκετά καλά χρόνια, μετά το 1968 και όταν πήγα φαντάρος κι ερχόταν να με επισκεφτεί αλλά και όταν απολύθηκα.
Περάσαμε αρκετά καλά χρόνια. Αλλά σαν δυο καλοί φίλοι.
Ως πατέρας, μπορεί και να μην "τα πήγε" τόσο καλά.
Ήταν όμως ο καλύτερός μου φίλος.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Ο Λάμπρος Κωνσταντάρας (13 Μαρτίου 1913- 28 Ιουνίου 1985) υπήρξε Έλληνας κωμικός ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου, με καταγωγή από την Κωνσταντινούπολη. Ήταν ο πατέρας του τέως βουλευτή της Ν.Δ. Δημήτρη Κωνσταντάρα ο οποίος του χάρισε δυο εγγόνια, την Παυλίνα το 1974 και τον Λάμπρο το 1979.
Σπούδασε στο Παρίσι στη θεατρική σχολή του σπουδαίου γάλλου θεατράνθρωπου Λουί Ζουβέ, από την οποία αποφοίτησε το 1933. Έκανε το θεατρικό του ντεμπούτο το 1937 στη Γαλλία, ενώ την επόμενη χρονιά εμφανίστηκε στην Αθήνα, στο έργο «Τα παράσημα της γριούλας». Ακολούθησαν ρόλοι σε έργα όπως «Το στραβόξυλο», «Ο μισάνθρωπος», «Ο παίχτης», «Η κυρία χωρίς καμέλιες» και «Τα παιδιά του Εδουάρδου», με θιάσους όπως των Μιράντας - Παππά και Μουσούρη - Αρώνη.
Σχημάτισε το δικό του θίασο με τη Μιράντα, την Τζένη Καρέζη, τη Μάρω Κοντού και τον Νίκο Ρίζο, ενώ συνεργάστηκε με την Αλίκη Βουγιουκλάκη, την Έλλη Λαμπέτη κ.α.
Ο Λάμπρος Κωνσταντάρας έγινε ιδιαίτερα δημοφιλής, κυρίως, μέσα από τη μεγάλη οθόνη. Υπήρξε πρωταγωνιστής από την πρώτη κιόλας ταινία του, «Το τραγούδι του χωρισμού» (1940), ενώ κράτησε τους πρώτους ρόλους και σε περίπου 80 ακόμα ταινίες. Ξεχωρίζουν, «Η Λίζα και η Άλλη» (1961), «Η Αλίκη στο ναυτικό» (1961), «Η βίλα των οργίων» (1964), «Η χαρτοπαίχτρα» (1964), «Υπάρχει και φιλότιμο» (1965), «Η γυναίκα μου τρελάθηκε» (1966), «Η κόρη μου η σοσιαλίστρια» (1966), «Ο γεροντοκόρος» (1967), «Ο στρίγγλος που έγινε αρνάκι» (1967), «Κάτι κουρασμένα παλικάρια» (1967) κ.ά.
Το 1969 κέρδισε το βραβείο ερμηνείας στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για την ερμηνεία του στην ταινία «Ο Μπλοφατζής» (1969). Η τελευταία του ταινία ήταν «Ο Λαμπρούκος μπαλαντέρ» (1981). Στην τηλεόραση ξεχώρισε με το ρόλο του γυναικοκατακτητή Ζάχου Δόγκανου στο σήριαλ «Εκείνες και εγώ» (1976).
Το πηγαίο ταλέντο του Λάμπρου Κωνσταντάρα διαφαίνεται μέσα από τη μεγάλη γκάμα των ρόλων που ερμήνευσε, τόσο στον κινηματογράφο, όσο και στο θέατρο. Στα πρώτα του βήματα εμφανίστηκε σε δραματικούς ρόλους, ακόμη και ως ζεν-πρεμιέ, ενώ στη συνέχεια ειδικεύτηκε σε πιο κωμικούς, ως φίλος ή πατέρας -καλοσυνάτος, ανοιχτόκαρδος, ακόμη και αυστηρός πότε - πότε γυναικάς και χιουμορίστας.
Διακρίθηκε στο ρόλο του ώριμου, πλούσιου και γυναικά (Ο άνθρωπος που έσπαγε πλάκα, Η Βίλα των Οργίων) ή του "πατέρα" αρκετών γνωστών σταρ της εποχής (Η Αλίκη στο Ναυτικό, Ο Στρίγγλος που Έγινε Αρνάκι).
Παντρεύτηκε σε πρώτο γάμο την ηθοποιό Γιούλη Γεωργοπούλου το 1945 και σε δεύτερο τη Φιλιώ Κεκάτου το 1971. Τα τελευταία χρόνια τα πέρασε στην Βάρκιζα. Κηδεύτηκε στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών.
Το 2008 ένα θέατρο στο Αιγάλεω ονομάστηκε «Θέατρο Λάμπρος Κωνσταντάρας» σε αναγνώριση της συνεισφοράς του στο ελληνικό θέατρο και τον κινηματογράφο.
ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ1940: Το τραγούδι του χωρισμού (σκ: Φιλοποίμην Φίνος)
1943: Η φωνή της καρδιάς (σεν.-σκ: Δημήτρης Ιωαννόπουλος)
1946: Καταδρομή στο Αιγαίον (σεν.-σκ: Μιχάλης Καραγάτσης) ... Αλέξης Κομνηνός
1948: Άννα Ροδίτη (σκ: Μιχάλης Γαζιάδης, Γιάννης Φιλίππου)
1949: Διαγωγή μηδέν (σκ: Μιχάλης Γαζιάδης, Γιάννης Φιλίπου) ... Φώτης
1950: Οι απάχηδες των Αθηνών (σεν.-σκ: Ηλίας Παρασκευάς) ... Κώστας
1951: Εκείνες που δεν πρέπει ν' αγαπούν (σκ: Αλέκος Σακελλάριος) ... Γιώργος
1953: Οι ουρανοί είναι δικοί μας (σκ: Ντίνος Δημόπουλος)
1955: Ούτε γάτα, ούτε ζημιά (σκ: Αλέκος Σακελλάριος) ... Νίκος Κουτρουμπάς
1956: Η άγνωστος (σκ: Ορέστης Λάσκος) ... Στέφανος Πετρίδης
1956: Ο ζηλιαρόγατος (σεν.-σκ: Γιώργος Τζαβέλλας) ... Σπύρος Αργυρίου
1957: Μαρία Πενταγιώτισσα (σκ: Κώστας Ανδρίτσος) ... Αρμάος
1957: Η μοίρα γράφει την ιστορία (σεν.-σκ: Δημήτρης Ιωαννόπουλος) ... Άρης Δερμέζης
1958: Διακοπές στην Αίγινα (σεν.-σκ: Ανδρέας Λαμπρινός) ... Τζώνης
1958: Δύο αγάπες, δύο κόσμοι (σκ: Ηλίας Παρασκευάς) ... Κώστας Κοσμίδης
1959: Το παραστράτημα μιας αθώας (σκ: Κώστας Ανδρίτσος)
1958: Το τρελοκόριτσο (σκ: Δημήτρης Δαδήρας) ... Παπαδόπουλος
1959: Ταξίδι με τον έρωτα (σκ: Ανδρέας Λαμπρινός)
1959: Αντίο ζωή (σκ: Ορέστης Λάσκος) ... γιατρός Στέφανος Βρανάς
1959: Το αγοροκόριτσο (σκ: Ντίμης Δαδήρας) ... πατέρας
1960: Ερωτικά παιχνίδια (σκ: Γιώργος Θεοδοσιάδης) ... Μάνος
1960: Τυφλός άγγελος (σκ: Ερρίκος Θαλασσινός)
1960: Είμαι αθώος (σκ: Ντίνος Κατσουρίδης) ... Συντ/ρχης Πικάρ
1960: Δον Ζουάν για κλάματα (Το μωρό μου) (σκ: Ντίμης Δαδήρας) ... Αλέξης Δεπάστας
1960: Κρουαζιέρα στη Ρόδο (σεν.-σκ.: Γιάννης Δαλιανίδης) ... Πέτρος Ράμπος
1961: Η Αλίκη στο ναυτικό (Αλέκος Σακελλάριος) ... πλοίαρχος, πολ. ναυτικού
1961: Λάθος στον έρωτα (σκ: Χρήστος Κυριακόπουλος) ... Αντώνης Μίχαλος
1961 Η Λίζα και η άλλη (σκ: Ντίνος Δημόπουλος) ... Μικές Γαβρήλογλου
1962: Κατηγορούμενος ο έρως (σκ: Γκρεγκ Τάλλας) ... Αχιλλέας
1963: Χτυποκάρδια στο θρανίο (σκ: Αλέκος Σακελλάριος) ... Λάμπρος Πετροβασίλης
1963: Αυτό το κάτι άλλο (σκ: Γιώργος Λαζαρίδης) ... Λάζαρος Πεναρής
1963: Ο μπαμπάς μου κι εγώ (σκ: Ερρίκος Θαλασσινός) ... Λέων Μαυρογιάννης
1963: Ο κύριος πτέραρχος (σκ: Ντίνος Κατσουρίδης) ... πτέραρχος Παπαοικονόμου
1963: Μικροί και μεγάλοι εν δράσει (σκ. Ορέστης Λάσκος) ... Αντώνης Ζορμπάς
1964: Ο εαυτούλης μου (σκ: Ορέστης Λάσκος) ... Γιάγκος Αγγελής
1964: Η βίλα των οργίων (σκ: Ντίνος Δημόπουλος & Φίνος Φιλμ) ... Χάρης Ζάβαλος
1964: Η χαρτοπαίχτρα (σκ: Γιάννης Δαλιανίδης) ... Ανδρέας Οικονομίδης
1964: Θα σε κάνω βασίλισσα σεν.-σκ: Αλέκος Σακελλάριος) ... Πιτ Παπαθεοφιλόπουλος
1965: Υιέ μου υιέ μου (σκ: Γρηγόρης Γρηγορίου)... Αντώνης Χατζηλουκάς
1965: Υπάρχει και φιλότιμο (σεν.-σκ: Αλέκος Σακελλάριος) ... Ανδρέας Μαυρογυαλούρος
1965: Επιστροφή (σκ: Ερρίκος Ανδρέου) ... θείος Πέτρος
1966: Να ζει κανείς ή να μη ζει; (σκ: Ορέστης Λάσκος) ... Γιώργος Αλεξίου
1966: Η γυναίκα μου τρελάθηκε (σκ: Δημήτρης Νικολαίδης) ... Μάνος
1966: Η κόρη μου η σοσιαλίστρια (σκ: Αλέκος Σακελλάριος) Αντώνης Δέλβης
1966: Τζένη-Τζένη (σκ: Ντίνος Δημόπουλος) ... Μίλτος Κασσανδρής
1967: Ο γεροντοκόρος (σκ: Ορέστης Λάσκος) ... Θανάσης Μπαρούτσος
1967: Ο στρίγκλος που έγινε αρνάκι (σεν.-σκ: Αλέκος Σακελλάριος) ... Λεωνίδας Πετρόχειλος
1967: Βίβα Ρένα (σκ: Κώστας Καραγιάννης) ... Λάμπρος Φωκάς
1967: Ο σπαγκοραμμένος (σκ: Κώστας Καραγιάννης) ... Λάμπρος Σκουντρής
1967: Πατέρα κάτσε φρόνιμα (σκ: Κώστας Καραγιάννης) ... Αντώνης Παπασταφίδας
1967: Κάτι κουρασμένα παλικάρια (σκ: Ντίνος Δημόπυλος) ... Ντίνος Διαμαντίδης
1967: Αν όλες οι γυναίκες του κόσμου (σκ: Νέστορας Μάτσας) ... Αγγελής
1968: Ο Ρωμιός έχει φιλότιμο (σεν.-σκ: Αλέκος Σακελλάριος) ... Τηλέμαχος Καραντάρης
1968: Ο τρελός τα 'χει 400 (σκ: Κωστας Καραγιαννης) ... Λάμπρος Λαμπρέτας
1968: Καπετάν φάντης μπαστούνι (σεν.-σκ: Αλέκος Σακελλάριος) ... καπετάν Ανδρέας
1969: Ο μπλοφατζής (σκ: Βασίλης Γεωργιάδης) ... Παρασκευάς Καρατζόβαγλου / Τζον Χάλαρης
1969: Ο τζαναμπέτης (σκ: Κώστας Καραγιάννης) ... Νεόφυτος Φωτεινός
1969 Ησαΐα, μη χορεύεις (σκ: Κώστας Καραγιάννης) ... Ησαΐας Στεφανάκης
1970: Κρίμα το μπόι σου (σκ: Κώστας Καραγιάννης) ... Μάριος Δεληπέτρου
1970: Ένας τρελλός γλεντζές (σκ: Κώστας Καραγιάννης) ... Πάνος Πάμπανος / Τίκος
1971: Της ζήλειας τα καμώματα (σκ: Ορέστης Λάσκος) ... Παύλος Κουντουράτος
1971: Πίσω μου σ' έχω σατανά (σκ: Ντίνος Δημόπουλος) ... Παύλος Κουντουράς
1971: Ο τρελοπενηντάρης (σεν. Κώστας Πρετεντέρης-σκ.: Κώστας Καραγιάννης) ... Ανδρέας Τεπενδρής
1972: Τι 30, τι 40, τι 50 (σκ: Κώστας Καραγιάννης) ... Ζάχος Φωκιανός
1972: Ο φαφλατάς (σκ: Κώστας Καραγιάννης) ... Δημοσθένης Λαμπρούκος / λόρδος Κάλαχαν
1972: Ο άνθρωπος που γύρισε από τη ζέστη (σκ: Κώστας Καραγιάννης) ... Λουκάς Μπόμπολας
1972: Ο άνθρωπος που έσπαγε πλάκα (σκ: Κώστας Καραγιάννης) ... Λάζαρος Χατζηφλόκας
1973: Ο φαντασμένος ... (σκ: Ντίνος Δημόπουλος) ... Μάκης Καρασίνης
1981: Ο Λαμπρούκος μπαλαντέρ (σκ: Κώστας Καραγιάννης) ... Λάμπρος Κομνηνός
Πηγές: http://el.wikipedia.org - http://www.sansimera.gr
Πηγή: Rodos Mirror (Νίκος Απόκοτος)
για την αντιγραφή http://www.rodosalarm.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου