Η ιστορία της Φόρμουλα 1.

Οι αγώνες ράλι, που είχαν αρχίσει να αναπτύσσονται με γοργούς τη δεκαετία του '30, σαρώθηκαν από τη λαίλαπα του Β' Παγκοσμίου Πόλεμου, όπως και κάθε αθλητική δραστηριότητα στη γηραιά ήπειρο. Η Ευρώπη ήταν τότε η κυρίαρχη δύναμη στον μηχανοκίνητο αθλητισμό, όπως συμβαίνει εν πολλοίς και σήμερα.

Με γοργούς ρυθμούς μετά το τέλος του πολέμου άρχισε να συζητείται στους κόλπους της Διεθνούς Ομοσπονδίας Αυτοκινήτου (FIA) η διοργάνωση ενός ενιαίου πρωταθλήματος με κάποια κοινά χαρακτηριστικά. Το νέο σχέδιο ονομάστηκε Formula A, όπου Φόρμουλα αναφέρεται σ' ένα σύνολο κανόνων, που πρέπει να τηρούνται από τις ομάδες, ενώ το Α (1 αργότερα) αναφέρεται στις προδιαγραφές των αυτοκινήτων που παίρνουν μέρος στο πρωτάθλημα.

Την 1η Σεπτεμβρίου 1946 έγινε ο πρώτος δοκιμαστικός αγώνας Φόρμουλα 1 στο Τορίνο, υπό την επωνυμία Βαλεντίνο Γκραν Πρι, με νικητή τον ιταλό Ακίλε Βάρτσι, που οδηγούσε μια Αλφα-Ρομέο 158 Αλφέτα. Τα αυτοκίνητα που πήραν μέρος στον αγώνα δεν διέφεραν και πολύ από τα αντίστοιχα της προπολεμικής εποχής. Το αυτοκίνητο του Βάρτσι στην πραγματικότητα είχε κατασκευαστεί τη δεκαετία του '30.

Στις 2 Οκτωβρίου 1947 η FIA παίρνει την οριστική απόφαση να διοργανώσει ένα αγώνα Φόρμουλα 1, αρχής γενομένης από το 1950. Ο πρώτος αγώνας του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος διεξάγεται στις 13 Μαΐου 1950 στο Σίλβερστοουν, ένα εγκαταλελειμμένο αεροδρόμιο της RAF. Νικητής είναι ο Τζιουζέπε Φαρίνα με Αλφα Ρομέο. Τα αυτοκίνητα είναι μεταλλικά, με τον κινητήρα εμπρός και τους τροχούς ακάλυπτους και έχουν μέγιστο κυβισμό τα 4500 κ.ε. για ατμοσφαιρικούς κινητήρες και 1500 κ.ε. για τους υπερτροφοδοτούμενους. Οι περισσότεροι αγώνες διαρκούν 500 χιλιόμετρα ή 5 ώρες και επιτρέπεται η αλλαγή οδηγών.

Το 1954 θεσπίζονται νέοι κανονισμοί, οι οποίοι θα ισχύσουν μέχρι το 1960. Ο μέγιστος κυβισμός καθορίζεται στα 2500 κ.ε. για τους ατμοσφαιρικούς κινητήρες και τα 750 κ.ε. για του υπερσυμπιεζόμενους. Το 1958 καθιερώνεται η χρήση βενζίνης αντί των καυσίμων αλκοόλης και μειώνεται το μήκος των αγώνων από τα 500 χλμ. ή τρείς ώρες σε 300 χλμ. ή δύο ώρες. Τη δεκαετία του '50 κυριάρχησε ο αργεντίνος Χουάν Μανουέλ Φάνχιο, που κατέκτησε 5 πρωταθλήματα. Το 1958 καθιερώθηκε το πρωτάθλημα κατασκευαστών.

Ο πρώτος δοκιμαστικός αγώνας της F1 το 1946

Η δεκαετία του '60 ανήκει στους αγγλοσάξονες οδηγούς και στις εταιρείες Μπράμπαμ,Λότους και Φεράρι. Αναμφισβήτητα, όμως, αυτοί που άλλαξαν την πορεία της Φόρμουλα 1 στη συγκεκριμένη δεκαετία ήταν η Λότους του Κόλιν Τσάπμαν και οι οδηγικές ικανότητες του Τζιμ Κλαρκ. Ο πρώτος παρουσιάζει το αυτοφερόμενο πλαίσιο, χαρίζοντας στον οδηγό του δύο παγκόσμια πρωταθλήματα. Τα αεροδυναμικά βοηθήματα και οι σπόνσορες συμπληρώνουν την προσφορά της Λότους στο άθλημα.

Στις 4 Ιουνίου 1967 παρουσιάζεται στο ολλανδικό Γκραν Πρι ο κινητήρας V8 Cosworth, ο οποίος για τα επόμενα 16 χρόνια θα είναι ο κυρίαρχος. Ο μέγιστος κυβισμός καθορίζεται στο 1,5 λίτρο, που θα ισχύσει ως το 1965. Ένα χρόνο αργότερα ανεβαίνει στα 3,5 λίτρα και με μικρές εναλλαγές διαρκεί μέχρι και σήμερα.

Τη δεκαετία του '70, Λότους και Φεράρι μοιράζονται τα πρωταθλήματα κατασκευαστών, ενώ οι αγγλοσάξονες εξακολουθούν να κυριαρχούν στο πρωτάθλημα οδηγών. Ο αυστριακός Νίκι Λάουντα και ο βραζιλιάνος Φιτιπάλντι σπάνε τη μονοτονία με δύο και ένα τίτλο αντίστοιχα. Η Ρενό εισάγει το 1977 τον υπερτροφοδοτούμενο κινητήρα και δύο χρόνια αργότερα θα κερδίσει τον πρώτο της αγώνα στη Γαλλία. Ferrari και BMW την αντιγράφουν και οι ημέρες του ατμοσφαιρικού κινητήρα είναι μετρημένες. Η σφηνοειδής Lotus 72, με τα ψυγεία στο πλάι, κάνει την πρώτη της εμφάνιση.

Τη δεκαετία του '80 κυριαρχούν οι ΜακΛάρεν και Γουίλιαμς, ενώ στους οδηγούς γάλλοι και βραζιλιάνοι κάνουν αισθητή την παρουσία τους. Η Μπράμπαμ-BMW είναι το πρώτο τούρμπο αυτοκίνητο που κερδίζει το παγκόσμιο πρωτάθλημα (1983).

Το 1980 ξεσπά διαμάχη για τον έλεγχο των αγώνων Φόρμουλα 1, μεταξύ της FOCA (Ένωση των Κατασκευαστών Αυτοκινήτων της Φόρμουλα 1) και της Διεθνούς Ομοσπονδίας. Οι κατασκευαστές με επικεφαλής τον πανούργο Μπέρνι Έκλεστον θα κερδίσουν τη μάχη και την εμπορική εκμετάλλευση της Φόρμουλα 1. Τo 1981 o Ρον Ντένις αναλαμβάνει τη ΜακΛάρεν και η ομάδα παρουσιάζει το πρώτο μονοθέσιο από ανθρακονήματα, σχεδιασμένο από τον Τζον Μπάρναρντ.

Το δυστύχημα του Άιρτον Σένα στην Ίμολα (1994)

Τη δεκαετία του '90 ο θάνατος του Άιρτον Σένα στην Ίμολα (1994) σημάδεψε για πάντα τον κόσμο της Φόρμουλα 1. Είχε προλάβει να κατακτήσει τρία παγκόσμια πρωταθλήματα και δυστυχώς κανένας δεν θα μάθει ποτέ πού μπορούσε να φτάσει. Τόσο ο θάνατος του βραζιλιάνου, άσου όσο και μια σειρά από μοιραία δυστυχήματα, ανάγκασαν τη FIA να πάρει αυστηρά μέτρα για την ασφάλεια των αγώνων.

Η Γουίλιαμς κυριάρχησε στο πρωτάθλημα κατασκευαστών, ενώ από την Μπενετόν ανέτειλε το άστρο του γερμανού Μίκαελ Σουμάχερ, που κέρδισε το πρώτο του πρωτάθλημα το 1994 και το 2000 έδωσε στη Φεράρι τον πρώτο της τίτλο στο πρωτάθλημα οδηγών, έπειτα από 21 χρόνια.

Η πρώτη δεκαετία του 21ου αιώνα ανήκει στον Μίκαελ Σουμάχερ και τη Φεράρι. Ο γερμανός έσπασε το ρεκόρ του Χουάν Μανουέλ Φάνχιο (5 πρωταθλήματα), κατακτώντας 7 και βαδίζει φέτος για το 8ο. Ακόμη, κατέρριψε το ρεκόρ νικών που είχε ο Αλέν Προστ (51), έχοντας ξεπεράσει τις 90.

Η Φόρμουλα 1 είναι σήμερα μια ιδιαίτερα επικερδής επιχείρηση θεάματος, η οποία προσελκύει χιλιάδες θεατές στις πίστες και δισεκατομμύρια τηλεθεατές. Μα πάνω απ' όλα, παραμένει ένα πεδίο δοκιμών για την εξέλιξη και την ασφάλεια της αυτοκίνησης.

Πρωτάθλημα Οδηγών

Έτος	Οδηγός	Χώρα	Ομάδα
1950	Τζουζέπε Φαρίνα	Ιταλία	Άλφα Ρομέο
1951	Χουάν Μανουέλ Φάνχιο	Αργεντινή	Άλφα Ρομέο
1952	Αλμπέρτο Ασκάρι	Ιταλία	Φεράρι
1953	Αλμπέρτο Ασκάρι	Ιταλία	Φεράρι
1954	Χουάν Μανουέλ Φάνχιο	Αργεντινή	Μερτσέντες - Μαζεράτι
1955	Χουάν Μανουέλ Φάνχιο	Αργεντινή	Μερτσέντες
1956	Χουάν Μανουέλ Φάνχιο	Αργεντινή	Λάντσια - Μαζεράτι
1957	Χουάν Μανουέλ Φάνχιο	Αργεντινή	Μαζεράτι
1958	Μάικ Χόθορν	Μ. Βρετανία	Φεράρι
1959	Τζακ Μπράμπαμ	Αυστραλία	Κούπερ - Κλάιμαξ
1960	Τζακ Μπράμπαμ	Αυστραλία	Κούπερ - Κλάιμαξ
1961	Φιλ Χιλ	ΗΠΑ	Φεράρι
1962	Γκράχαμ Χιλ	Μ. Βρετανία	BRM
1963	Τζίμι Κλαρκ	Μ. Βρετανία	Λότους - Κλάιμαξ
1964	Τζον Σέρτις	Μ. Βρετανία	Λότους - Κλάιμαξ
1965	Τζίμι Κλαρκ	Μ. Βρετανία	Λότους - Κλάιμαξ
1966	Τζακ Μπράμπαμ	Αυστραλία	Μπράμπαμ - Ρέπκο
1967	Ντένις Χολμ	Νέα Ζηλανδία	Μπράμπαμ - Ρέπκο
1968	Γκράχαμ Χιλ	Μ. Βρετανία	Λότους - Φορντ
1969	Τζάκι Στιούαρτ	Μ. Βρετανία	Ματρά - Φορντ
1970	Γιόχεν Ριντ	Αυστρία	Λότους - Φορντ
1971	Τζάκι Στιούαρτ	Μ. Βρετανία	Τάιρελ - Φορντ
1972	Εμερσον Φιτιπάλντι	Βραζιλία	Λότους - Φορντ
1973	Τζάκι Στιούαρτ	Μ. Βρετανία	Τάιρελ - Φορντ
1974	Εμερσον Φιτιπάλντι	Βραζιλία	Μακλάρεν - Φορντ
1975	Νίκι Λάουντα	Αυστρία	Φεράρι
1976	Τζέιμς Χαντ	Μ. Βρετανία	Μακλάρεν - Φορντ
1977	Νίκι Λάουντα	Αυστρία	Φεράρι
1978	Μάριο Αντρέτι	ΗΠΑ	Λότους - Φορντ
1979	Τζόντι Σέκτερ	Ν.Αφρική	Φεράρι
1980	Αλαν Τζόουνς	Αυστραλία	Γουΐλιαμς - Φορντ
1981	Νέλσον Πικέ	Βραζιλία	Μπράμπαμ - Φορντ
1982	Κέκε Ρόσμπεργκ	Φινλανδία	Γουΐλιαμς - Φορντ
1983	Νέλσον Πικέ	Βραζιλία	Μπράμπαμ - BMW
1984	Νίκι Λάουντα	Αυστρία	Μακλάρεν - TAG
1985	Αλέν Προστ	Γαλλία	Μακλάρεν - TAG
1986	Αλέν Προστ	Γαλλία	Μακλάρεν - TAG
1987	Νέλσον Πικέ	Βραζιλία	Γουίλιαμς - Χόντα
1988	Αϊρτον Σένα	Βραζιλία	Μακλάρεν - Χόντα
1989	Αλέν Προστ	Γαλλία	Μακλάρεν - Χόντα
1990	Αϊρτον Σένα	Βραζιλία	Μακλάρεν - Χόντα
1991	Αϊρτον Σένα	Βραζιλία	Μακλάρεν - Χόντα
1992	Νάιτζελ Μάνσελ	Μ. Βρετανία	Γουΐλιαμς - Ρενό
1993	Αλέν Προστ	Γαλλία	Γουΐλιαμς - Ρενό
1994	Μίκαελ Σουμάχερ	Γερμανία	Μπένετον - Φορντ
1995	Μίκαελ Σουμάχερ	Γερμανία	Μπένετον - Ρενό
1996	Ντέιμον Χιλ	Μ. Βρετανία	Γουΐλιαμς - Ρενό
1997	Ζακ Βιλνέβ	Καναδάς	Γουΐλιαμς - Ρενό
1998	Μίκα Χάκινεν	Φινλανδία	Μακλάρεν - Μερτσέντες
1999	Μίκα Χάκινεν	Φινλανδία	Μακλάρεν - Μερτσέντες
2000	Μίκαελ Σουμάχερ	Γερμανία	Φεράρι
2001	Μίκαελ Σουμάχερ	Γερμανία	Φεράρι
2002	Μίκαελ Σουμάχερ	Γερμανία	Φεράρι
2003	Μίκαελ Σουμάχερ	Γερμανία	Φεράρι
2004	Μίκαελ Σουμάχερ	Γερμανία	Φεράρι
2005	Φερνάντο Αλόνσο	Ισπανία	Ρενό
2006	Φερνάντο Αλόνσο	Ισπανία	Ρενό
2007	Κίμι Ραϊκόνεν	Φιλανδία	Φεράρι

Πρωτάθλημα Κατασκευαστών

Έτος	Ομάδα	Χώρα
1958	Βάνγουολ	Μ. Βρετανία
1959	Κούπερ	Μ. Βρετανία
1960	Κούπερ	Μ. Βρετανία
1961	Φεράρι	Ιταλία
1962	BRM	Μ. Βρετανία
1963	Λότους	Μ. Βρετανία
1964	Φεράρι	Ιταλία
1965	Λότους	Μ. Βρετανία
1966	Μπράμπαμ	Μ. Βρετανία
1967	Μπράμπαμ	Μ. Βρετανία
1968	Λότους	Μ. Βρετανία
1969	Ματρά	Γαλλία
1970	Λότους	Μ. Βρετανία
1971	Τάιρελ	Μ. Βρετανία
1972	Λότους	Μ. Βρετανία
1973	Λότους	Μ. Βρετανία
1974	ΜακΛάρεν	Μ. Βρετανία
1975	Φεράρι	Ιταλία
1976	Φεράρι	Ιταλία
1977	Φεράρι	Ιταλία
1978	Λότους	Μ. Βρετανία
1979	Φεράρι	Ιταλία
1980	Γουίλιαμς	Μ. Βρετανία
1981	Γουίλιαμς	Μ. Βρετανία
1982	Φεράρι	Ιταλία
1983	Φεράρι	Ιταλία
1984	ΜακΛάρεν	Μ. Βρετανία
1985	ΜακΛάρεν	Μ. Βρετανία
1986	Γουίλιαμς	Μ. Βρετανία
1987	Γουίλιαμς	Μ. Βρετανία
1988	ΜακΛάρεν	Μ. Βρετανία
1989	ΜακΛάρεν	Μ. Βρετανία
1990	ΜακΛάρεν	Μ. Βρετανία
1991	ΜακΛάρεν	Μ. Βρετανία
1992	Γουίλιαμς	Μ. Βρετανία
1993	Γουίλιαμς	Μ. Βρετανία
1994	Γουίλιαμς	Μ. Βρετανία
1995	Μπένετον	Μ. Βρετανία
1996	Γουίλιαμς	Μ. Βρετανία
1997	Γουίλιαμς	Μ. Βρετανία
1998	ΜακΛάρεν	Μ. Βρετανία
1999	Φεράρι	Ιταλία
2000	Φεράρι	Ιταλία
2001	Φεράρι	Ιταλία
2002	Φεράρι	Ιταλία
2003	Φεράρι	Ιταλία
2004	Φεράρι	Ιταλία
2005	Ρενό	Γαλλία
2006	Ρενό	Γαλλία
2007	Φεράρι	Ιταλία πηγη  http://www.sansimera.gr

dy/>