Δεν ορίζει η ηλικία τις φιλοδοξίες ενός ποδοσφαιριστή. Μόνον η ψυχή. Αυτή κινεί τα πάντα. Η ψυχή και η θέληση. Για μένα, ήταν παιδικό όνειρο να αγωνιστώ στην Premier League. Μεγάλωσα με το αγγλικό ποδόσφαιρο, με τις εικόνες, τις ιστορίες του... Δεν υπήρχε περίπτωση να πω στον εαυτό μου «Γιώργο, είσαι μεγάλος, μην το δοκιμάσεις». Τότε δεν θα ήμουν εγώ.
Προτού κλείσει η συμφωνία με τη Φούλαμ, δούλευα στο μυαλό μου το σενάριο μιας ζωής χωρίς ποδόσφαιρο, χωρίς προπονήσεις και αποδυτήρια, χωρίς τη μυρωδιά του χορταριού. Κι όσο περισσότερο τριβέλιζε το μυαλό μου αυτή η σκέψη τόσο περισσότερο καταλάβαινα ότι δεν το θέλω ακόμα. Τότε, ξαφνικά ήρθε η πρόταση. Ισως αν δεν είχα δουλέψει σκληρά όλα τα προηγούμενα χρόνια, να μην ερχόταν. Ενιωσα ότι το άθλημα μου επέστρεφε πίσω το κατιτίς του. Γι' αυτό λέω, η καριέρα όχι μόνον ενός ποδοσφαιριστή, αλλά γενικότερα ενός ανθρώπου, κρίνεται από τις επιλογές που κάνει σε κάθε του βήμα. Το πόσο έντιμα –ως προς τον εαυτό του– διαχειρίστηκε τις επιθυμίες και τα θέλω του.
Το βλέπω δύσκολο να γίνω προπονητής. Δεν το αποκλείω, αλλά είναι πολύ ψυχοφθόρα δουλειά. Πάντα ζητά κάποιο αντάλλαγμα για καθετί που σου προσφέρει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου