Γιατί τα Τζουμέρκα, πολύ περισσότερο από μερικά κουκλίστικα χωριά φωλιασμένα στις καταπράσινες πλαγιές της Πίνδου και πλαισιωμένα από τα τοπία εκείνα που κοσμούν τα παιδικά παραμύθια, είναι ένα από τα τελευταία καταφύγια του χρόνου που κυλά αργά. Έτη φωτός μακριά από την τουριστική ανάπτυξη των γειτονικών Ζαγοροχωρίων, και των top-10 ταξιδιωτικών οδηγών που θα σας προτείνουν «27 αξιοθέατα σε 65 λεπτά», τα Τζουμέρκα δεν χωρούν σε ιλουστρασιόν μπροσούρες και ωρολόγια προγράμματα. Είναι από εκείνους τους βουνίσιους προορισμούς που δεν τους βλέπεις από το παράθυρο του αυτοκινήτου, αλλά από την καρδιά των μονοπατιών τους, την σκιά των πλατανιών τους ή τις τζαμαρίες των καφενείων τους, ενώ έξω χιονίζει. Παραγγείλτε ελληνικό καφέ ψημένο στη χόβολη, κι ακολουθήστε μας νοερά.
Ίσως το ομορφότερο χωριό της περιοχής, οι κρυμμένοι από τον κεντρικό δρόμο Καλαρρύτες φωλιάζουν στην καταπράσινη χαράδρα του ποταμού Καλαρρύτικου που τους χάρισε το όνομά τους –ή μήπως συνέβη το αντίθετο;– και αποτελούν ιδανική βάση για τις εξορμήσεις σας. Το να περιγράψει κανείς το χωριό ως «αμφιθεατρικά κτισμένο» είναι μάλλον λίγο στην περίπτωση των Καλαρρυτών, οι πετρόχτιστες ανηφόρες των οποίων θα βγάλουν νοκάουτ τον νεοφερμένο επισκέπτη, τουλάχιστον την πρώτη φορά. Μόλις, όμως, τις συνηθίσετε, δεν θα χορταίνετε βόλτες ανάμεσα σε πέτρινα σπιτάκια με ξύλινες πόρτες βαμμένες γαλάζιες (όσο παράξενο και αν ακούγεται για ορεινό χωριό, το μπλε είναι το χρώμα των Καλαρρυτών), λουλουδιασμένες αυλές και θέα σε καταπράσινες πλαγιές που εκτείνονται ως τη γραμμή του ορίζοντα.
Η πλακόστρωτη πλατεία του χωριού, που σκεπάζεται σχεδόν εξολοκλήρου από αιωνόβια πλατάνια, φιλοξενεί το πέτρινο κτίριο του παλιού κοινοτικού γραφείου και τη συλλογή λαϊκών αντικειμένων που επιμελήθηκαν η δασκάλα του χωριού, Κατερίνα Μουσαφίρη, και ο σύζυγός της. Πέρα από την ίδια τη συλλογή, που περιλαμβάνει μεταξύ άλλων παραδοσιακές φορεσιές, χειρόγραφες επιστολές του 19ου αιώνα, εργαλεία χρυσοχόων και γεωργών και έναν ολόκληρο αργαλειό, ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει και το ίδιο το κτίριο: αναστηλωμένο αρχοντικό του 19ου αιώνα, απλωμένο σε διαφορετικά επίπεδα και γεμάτο μυστικές καταπακτές και κρυφές διόδους διαφυγής. Πάνω από την πλατεία, θα πιάσετε τραπεζάκι κάτω από τα κάδρα με τις ασπρόμαυρες φωτογραφίες, στο καφενεδάκι Άκανθος του Ναπολέοντα Ζάγκλη, για μυρωδάτο ελληνικό καφέ, σπιτικές πίττες και θεσπέσια μαγειρευτά, σε υπέροχη παρεΐστικη ατμόσφαιρα. Δείτε εδώ περισσότερες ιδέες και λεπτομέρειες για τις βόλτες σας στο χωριό.
Στο ακριβώς απέναντι σημείο της χαράδρας, τόσο κοντά που θαρρείς ότι μπορείς να απλώσεις το χέρι και να το πιάσεις, είναι κτισμένο το «δίδυμο χωριό» των Καλαρρυτών, Συρράκο. Μην ξεγελιέστε, όμως: αν αποφασίσετε να την περπατήσετε, η φαντασμαγορική διαδρομή που ακολουθεί το μονοπάτι μέσα από το φαράγγι –και αποτελεί το σημείο μηδέν των Τζουμέρκων για τους λάτρεις της πεζοπορίας– θα σας πάρει περί τη μία ώρα, ενώ λίγο λιγότερο θα χρειαστείτε για να οδηγήσετε τον φιδωτό δρόμο που ενώνει τα δύο χωριά. Όπως και αν επιλέξετε να φτάσετε εδώ, το κουκλίστικο Συρράκο αξίζει οπωσδήποτε μια επίσκεψη, για να περιπλανηθείτε στα ανηφορικά δρομάκια του και να θαυμάσετε την παραδοσιακή αρχιτεκτονική του.
Η Μονή Κηπίνας
Πολύ κοντά στους Καλαρρύτες, η λαξευμένη στον βράχο Μονή Κηπίνας, που χρονολογείται από τον 18ο αιώνα, είναι ένα από τα σημαντικότερα αξιοθέατα της περιοχής, όχι μόνο για την εντυπωσιακή αρχιτεκτονική της (η πρόσβαση στο μοναστήρι γίνεται μόνο από ένα ξύλινο κινητό γεφυράκι που όταν ανοίγει δημιουργεί καταπακτή τεσσάρων μέτρων στον γκρεμό κάτω από τη μονή) αλλά και για την πανοραμική θέα που προσφέρει, σκαρφαλωμένη εκεί ψηλά, στα κρυστάλλινα νερά του Καλαρρύτικου, την καταπράσινη χαράδρα του και τις ολόλευκες κορυφές που υψώνονται γύρω της.
Το μοναστήρι είναι πλέον εγκαταλελειμμένο, πράγμα που σημαίνει ότι για να το επισκεφθείτε θα πρέπει να ζητήσετε τα κλειδιά από το καφενείο που θα βρείτε στο αριστερό σας χέρι, περί το ένα χιλιόμετρο μετά τη μονή, όπως έρχεστε από τους Καλαρρύτες –η σχετική ταμπέλα «εδώ τα κλειδιά της Μονής Κηπίνας» απέξω διαλύει κάθε αμφιβολία ότι ήρθατε στο σωστό μέρος.
πηγη http://www.in2life.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου