Γυρισμένες οι πιο χαρακτηριστικές κατά τη διάρκεια της δικτατορίας, οι ελληνικές ταινίες που εξυμνούν τον ηρωισμό των αγωνιστών του 1821, παραμένουν τα σημάδια μιας (αθέλητης) cult ιστορίας που γράφτηκε με φουστανέλες, φέσια και επίπεδα παραγωγής που τερματίζουν το camp!
Ακόμη και όσοι έχουν δει άπειρες φορές τον «Παπαφλέσσα» του Ερρίκου Ανδρέου τρώγοντας ή χωνεύοντας τον μπακαλιάρο κάποια 25η Μαρτίου της ζωής τους, θα συμφωνούσαν πως το ό,τι θυμούνται από την ταινία δεν έχει να κάνει με κανένα αίσθημα εθνικής ανάτασης ή τουλάχιστον κινηματογραφικής υπερηφάνειας για μια παραγωγή του Τζέιμς Πάρις που λέγεται ότι κόστισε 12 εκατομμύρια δραχμές.
Το μόνο που είναι αδύνατον να ξεχάσεις από την ταινία είναι το υπερβολικά ψηλό καλιμαύκι του θεωρητικού και θαρραλέου αρχιμανδρίτη, τα εκκωφαντικά ποδοβολητά των αλόγων, τις στιγμές που ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ νομίζει ότι παίζει στο «Η Νεράιδα και το Παλλικάρι», την παιδίσκη Κάτια Δανδουλάκη να λιώνει κάθε φορά που τον βλέπει (το 1974 ο Ανδρέου θα τη σκηνοθετούσε στον «Λεσβιακό Αύγουστο), τον και καλά Ιμπραήμ Πασά του Στέφανου Στρατηγού σε τέλειο miscast και τον Κολοκοτρώνη του Δημήτρη Ιωακειμίδη να δίνει άλλη διάσταση στην έννοια «λεβέντικο grooming».
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΣΤΟ http://flix.gr/articles/1821-greek-movies.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου