Αναζητώντας εδώ και τόσον καιρό τα ίχνη των Ελλήνων σε όλον τον κόσμο κλείνουμε ένα ακόμη από τα τόσα ταξίδια μας, το οποίο δεν είναι άλλο από αυτό στην περιοχή των Βαλκανίων.
Μιλήσαμε για τους Βλάχους, τους Αρβανίτες, τους Σαρακατσάνους, που εδώ και πολλά χρόνια,
διασκορπισμένοι σε διάφορα μέρη, δεν παρασύρονται από τις εκάστοτε αντίξοες συνθήκες αλλά αντιθέτως διαφυλάττουν ως φυλαχτό την καταγωγή και την ιστορία τους, σημαδεύοντας ανεξίτηλα και τους ξένους πληθυσμούς που ζουν σε εκείνα τα μέρη…
Στο παρόν άρθρο θα ασχοληθούμε με τους περίφημους Πομάκους. Μουσουλμάνοι στο θρήσκευμα αλλά Έλληνες στην καταγωγή ζουν εδώ και περίπου 4.000 χρόνια στο τμήμα εκείνο της Οροσειράς της Ροδόπης που διασχίζει Βουλγαρία και Ελλάδα.
Σήμερα υπολογίζονται περί τους 135.000 και οι 35.000 από αυτούς ζουν στην Ξάνθη. Άνθρωποι ευγενικοί, φιλότιμοι, φιλήσυχοι, ιδιαιτέρως φιλόξενοι και εργατικοί, με το δικό τους σύστημα διοίκησης, τηρούν τον θεσμό της ενδογαμίας και γενικά δεν διαφέρουν σε τίποτα με τους Ελλαδίτες παρά μόνον στα «έθιμα» που τους έχει περάσει το θρήσκευμά τους.
Για παράδειγμα, ο ρόλος της γυναίκας είναι περιορισμένος, όπως και γενικότερα στο Ισλάμ. Η Πομάκα, δηλαδή, κυκλοφορεί πάντα με ένα άσπρο μαντήλι στο κεφάλι, κάτω από το οποίο φοράει ένα ακόμα για να συγκρατεί τα μαλλιά της. Άλλες πάλι φορούν κόκκινο μαντήλι και μακριά μαύρα ράσα. Η μοναδική τους έξοδος είναι τα «μετζέ», ολονύχτια γλέντια που διεξάγονται στα χωριά τους.
Ένα σημαντικό, όμως πρόβλημα, που αντιμετωπίζουν οι Πομάκοι, είναι το χαμηλό επίπεδο μόρφωσής τους, το οποίο εκμεταλλεύονται οι Τούρκοι, προκειμένου να τους ελέγχουν μέσω του φόβου που τους καλλιεργούν. Κι εδώ έρχεται να προστεθεί το μεγαλύτερο, ίσως, πρόβλημα των Πομάκων, που δεν είναι άλλο από τον βίαιο και ασταμάτητο εκτουρκισμό που υφίστανται από την γείτονα χώρα. Δωρεάν παροχές τουρκικής τηλεόρασης, οικονομικά πριμ όταν φορούν μαντήλες και πολλά άλλα αθέμιτα μέσα (απειλές, ξυλοδαρμοί, κ.α) καθιστούν την ζωή των Πομάκων μία συνεχή κατάσταση τρόμου.
Ας μην ξεχνάμε την ατρόμητη δασκάλα του Δέρειου, κ. Χαρά Νικοπούλου, η οποία βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών, επειδή ώθησε τα Πομακόπουλα να ανακαλύψουν τις πραγματικές ρίζες τους. Πράγμα και που έκαναν κερδίζοντας έτσι βραβείο από την Unisef. Φυσικά, η «ανάγωγη» αυτή συμπεριφορά της δασκάλας τιμωρήθηκε τόσο από το ελληνικό κράτος όσο και από το τουρκικό. Αρχικά, ξυλοκοπήθηκε από Τούρκους της περιοχής μέσα στο ίδιο της το σπίτι και αφετέρου πληροφορήθηκε για μία «ωραιότατη» μετάθεση.
Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟ http://elladanea.gr/%CE%AC%CE%B3%CE%BD%CF%89%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%B9-%CE%AD%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B5%CF%82-%CF%80%CE%BF%CE%BC%CE%AC%CE%BA%CE%BF%CE%B9-%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%AE%CF%86%CE%B1%CE%BD%CE%BF-3/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου