Κεχρί: Μια αρχαία καλλιέργεια υπόσχεται ικανοποιητικά κέρδη

Είναι μία από τις αρχαιότερες καλλιέργειες που μπορεί ακόμα και στις μέρες μας να δώσει εισόδημα έως και 300 ευρώ ανά στρέμμα.
Ο λόγος για το κεχρί, που μπορεί στην Ελλάδα οι περισσότεροι να το γνωρίζουν ως τροφή των πουλιών, στην πραγματικότητα όμως είναι ένα τρόφιμο με πολύτιμα συστατικά που για αιώνες έθρεψε πολλούς λαούς σε διάφορα μέρη του κόσμου.

Το κεχρί καλλιεργείται από τα αρχαία χρόνια στην Ευρώπη, αν και η καταγωγή του είναι από τις πιο θερμές περιοχές της Ασίας και της Αφρικής.
Στη διατροφή του ανθρώπου από τους σπόρους του παρασκευάζεται άλευρο για την παραγωγή ψωμιού. Σε ορισμένες χώρες της Ευρώπης αλλά και στις ΗΠΑ, όπως και σε άλλες χώρες, χρησιμοποιούνται τα στελέχη και τα φύλλα του ως ζωοτροφή, ενώ οι σπόροι του χρησιμοποιούνται για τη διατροφή των ωδικών πτηνών.
Οι κυριότερες χώρες που καλλιεργείται το κεχρί είναι η Ινδία, η Κίνα, οι χώρες της Δυτικής Αφρικής κ.ά. Το 95% της παγκοσμίου παραγωγής προέρχεται από την Αφρική και την Ασία. Στην Ελλάδα καλλιεργούνται 10.000-12.000 στρέμματα.
Οι τιμές πωλήσεως του κεχριού είναι μεγαλύτερες από του καλαμποκιού και του σόργου. Η ακαθάριστη πρόσοδος του κεχριού ποικίλλει αλλά μπορεί να είναι από 150-300 ευρώ το στρέμμα.
Το κεχρί -σύμφωνα με τον γεωπόνο Κάσσανδρο Γάτσιο- μπορεί να καλλιεργηθεί σε διάφορα εδάφη επειδή δεν έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις. Προτιμά εδάφη ελαφρά έως μέσης συστάσεως, που έχουν καλή στράγγιση. Οσον αφορά το κλίμα, ανέχεται τις υψηλές θερμοκρασίες και είναι ανθεκτικό στην ξηρασία.
Η σπορά γίνεται σε καθαρό από ζιζάνια έδαφος, σε γραμμές που απέχουν 15 εκατοστά. Πριν από τη σπορά γίνεται καλή κατεργασία του εδάφους ώστε να είναι ψιλοχωματισμένο.
Η λίπανση που γίνεται είναι με 7-10 κιλά αζώτου το στρέμμα και με μία περιεκτικότητα 7-8 κιλά το στρέμμα με φωσφόρο και κάλιο. Συνήθως δίνεται μία ποσότητα κόπρου το φθινόπωρο πριν από την καλλιέργεια του κεχριού, ώστε να βελτιωθεί η γονιμότητα του εδάφους.
Σπέρνεται στις εύκρατες περιοχές, όπως είναι η χώρα μας, στα μέσα με τα τέλη της άνοιξης και έχει έναν βλαστικό κύκλο που διαρκεί 60-70 ημέρες. Η ποσότητα του σπόρου είναι 1,5-2,5 κιλά το στρέμμα, με μία πυκνότητα 200-400 σπόρων ανά τετραγωνικό μέτρο. Η βλάστηση των σπόρων είναι ταχεία. Η συγκομιδή των σπόρων του γίνεται πρώιμα, όταν έχουν ωριμάσει οι καρποί που βρίσκονται στο μέσον των βλαστών του και προς την κορυφή. Η μέση παραγωγή του είναι συνήθως στις βελτιωμένες ποικιλίες 250-400 κιλά το στρέμμα.
Η συγκομιδή γίνεται με την κοινή θεριζοαλωνιστική μηχανή. Στη συνέχεια γίνεται η αποξήρανση των φυτών και η αποφλοίωση των σπόρων. Οι αποξηραμένοι σπόροι περιέχουν 13% υγρασία.
Το κεχρί δεν έχει σημαντικούς εχθρούς. Τα πουλιά μπορεί να αποτελέσουν σε μερικές περιπτώσεις πρόβλημα. Επίσης έχει παρατηρηθεί προσβολή από την πυραλίδα του αραβοσίτου και τους σιδηροσκώληκες.
«Με την ονομασία κεχρί -όπως αναφέρει ο γεωπόνος Κάσσανδρος Γάτσιος- χαρακτηρίζονται πολλά μονοκοτυλήδονα φυτά που ανήκουν στα αγρωστώδη φυτά και τα οποία παράγουν μικρούς εδώδιμους σπόρους. Το κυριότερο από αυτά που καλλιεργείται για τους σπόρους του είναι το Panicum miliaceum. Είναι φυτό ποώδες, μονοετές, που ευρίσκεται αυτοφυές, ενώ επίσης καλλιεργείται για τους σπόρους του που χρησιμοποιούνται στη διατροφή του ανθρώπου αλλά και ως ζωοτροφή κυρίως σε πτηνά και ειδικά στα ωδικά πτηνά.
Τα φύλλα του έχουν σχήμα λογχοειδές, η δε ταξιανθία του αποτελείται από πολλά μικρά στάχυα τα οποία φέρουν δύο μικρά άνθη, εκ των οποίων το ένα είναι αυτογόνιμο (πλήρες άνθος) και το άλλο αρσενικό. Μετά την επικονίαση σχηματίζονται οι σπόροι του, των οποίων τα περιβλήματα έχουν διάφορα χρώματα».
Πλούσιοι σε θρεπτικά συστατικά οι σπόροι
Οι σπόροι του κεχριού είναι πολύ θρεπτικοί και είναι κατάλληλοι για τη διατροφή του ανθρώπου. Η περιεκτικότητά τους σε πρωτεΐνες είναι 7-12%, ενώ σε λιπαρές ουσίες 2-5,5%.
Σε διάφορα μέρη του κόσμου το αλεύρι του κεχριού χρησιμοποιείται για την παρασκευή ψωμιού, το οποίο όμως επειδή δεν «φουσκώνει» χρησιμοποιείται σε ανάμειξη με το σιτάλευρο.
Στην Αφρική χρησιμοποιείται επίσης για την παραγωγή του «κουσκούς» αλλά τρώγεται και ως χυλός από τους κατοίκους αυτών των περιοχών.
Αποτελεί εξαιρετική τροφή των ωδικών πτηνών, αλλά και άλλων πτηνών όπως είναι οι παπαγάλοι κ.λπ.
Το κεχρί είναι ένα σιτηρό που περιέχει αρκετές ποσότητες βιταμινών, πρωτεϊνών και ανόργανων αλάτων. Η περιεκτικότητά του σε πρωτεΐνες αλλά και η ποιότητά τους συγκρίνεται με τις πρωτεΐνες του σίτου και του καλαμποκιού. Ενα είδος κεχριού που λέγεται Eleusine coracana περιέχει υψηλή περιεκτικότητα στο αμινοξύ μεθιονίνη. Το κεχρί είναι ένα σιτηρό που δεν περιέχει γλουτένη.
Στις ΗΠΑ το κεχρί χρησιμοποιείται ως σανοδοτικό φυτό στη διατροφή των ζώων.
Τα τελευταία χρόνια χρησιμοποιείται και ως πρώτη ύλη για παραγωγή βιοκαυσίμων. Η χρήση του ως βιοκαύσιμο έχει μεγάλο μέλλον.
Στο εμπόριο, οι ποικιλίες του διακρίνονται ανάλογα με το χρώμα των περιβλημάτων τους σε λευκό, κίτρινο, κόκκινο, καφέ, μαύρο ή δίχρωμο κεχρί. Το κόκκινο κεχρί είναι πιο πρώιμο αλλά έχει μικρότερη παραγωγικότητα σε σχέση με το λευκό ή το κίτρινο. Το άχυρο από το κεχρί χρησιμοποιείται στη διατροφή των γαλακτοφόρων αγελάδων.
Πού θα απευθυνθώ
Κάσσανδρος Γάτσιος. Γεωπόνος-Σύμβουλος Επιχειρήσεων. Εταιρεία SYMAGRO, Επιστημονικό & Τεχνολογικό Πάρκο Ηπείρου. Τηλ. 6944846475 - 26510 07653
ΚΩΣΤΑΣ ΝΑΝΟΣ


ΠΗΓΗ   http://www.agro-bazaar.gr

dy/>