ΤΟ ΒΑΛΣΑΜ(ΙΚ)Ο της οικογένειας Παπαδημητρίου στη Θουρία, λίγο έξω από την Καλαμάτα

Κάθε χρόνο φεύγουν από το εργοστάσιο της οικογένειας Παπαδημητρίου στη Θουρία, λίγο έξω από την Καλαμάτα, πάνω από δυο εκατομμύρια μπουκάλια βαλσαμικό ξίδι και μεσογειακές μουστάρδες για 26 χώρες -από Γερμανία και Σουηδία μέχρι Αυστραλία, Καναδά, ΗΠΑ και εσχάτως Ιαπωνία. Ο Χρήστος Παπαδημητρίου, τρίτη γενιά στην επιχείρηση, εξηγεί πώς ξεκίνησαν όλα από έναν υπερδραστήριο παππού.

Kολονία, Oκτώβριος 2011. Για τους γνώστες της διεθνούς γαστρονομικής σκηνής, η Αnuga, μαζί με την IFE στο Λονδίνο και τη Sial στο Παρίσι που οργανώνεται σε λίγους μήνες, είναι οι πιο δυνατές εμπορικές εκθέσεις, με πάνω από 150.000 επισκέπτες τη μέρα από 180 χώρες. Ανάμεσα στους συμμετέχοντες ήταν και οι σημαντικότερες ελληνικές εταιρείες, μεταξύ των οποίων και η Χ.Κ. Παπαδημητρίου. Ο Χρήστος Παπαδημητρίου, βενιαμίν της οικογένειας που μπήκε πριν από επτά χρόνια στην επιχείρηση, βρίσκεται όλο και πιο συχνά σε ένα αεροπλάνο για το επόμενο ραντεβού. Η αλήθεια είναι ότι η ιστορία της οικογένειας ταυτιζόταν πάντα με τις εξαγωγές -Βρετανία, Αυστραλία, Καναδάς, ΗΠΑ. «Η πρώτη άδεια του παππού Χρήστου Παπαδημητρίου βγαίνει το 1938. Είναι η εποχή που η κορινθιακή σταφίδα θεωρείται ο μαύρος χρυσός της Ελλάδας».

Ιστορία. Ο Χρήστος Παπαδημητρίου μπροστά στην παλιά γραμμή παραγωγής σουλτανίνας.

Ο πόλεμος, όμως, παγώνει τα πάντα και ο παππούς αποφασίζει να κατέβει στην Καλαμάτα από την Πάτρα, δεύτερο μεγάλο πόλο της επιχειρηματικής δραστηριότητας της Πελοποννήσου. Ξαναστήνει την εξαγωγή σταφίδας προσθέτοντας τα ξηρά σύκα με κύριο προορισμό τη Βρετανία, όπου κλείνει αποκλειστικά συμβόλαια με τις μεγαλύτερες αλυσίδες σούπερ μάρκετ και εταιρείες ψωμιού και γλυκών. «Μέχρι τη δεκαετία του '70, ήταν η λαμπρή εποχή του εμπορίου: Η κορινθιακή σταφίδα είχε αυξανόμενη ζήτηση και η εταιρεία ήταν δεύτερη στις πωλήσεις μετά τον Αυτόνομο Σταφιδικό Συνεταιρισμό στην Πάτρα».

Το 1980, λοιπόν, μπαίνει στην επιχείρηση και ο γιος του, Κώστας Παπαδημητρίου, που μόλις έχει επιστρέψει από το Μπορντό με σπουδές οινολογίας. Εκσυγχρονίζει τη μονάδα και αναλαμβάνει την πλήρη κατεργασία της σταφίδας, που μέχρι τότε γινόταν σε εργοστάσια της Αγγλίας. Σε μια από τις διεθνείς εκθέσεις τη δεκαετία του '90 διαπιστώνει τον «θόρυβο» που άρχιζε να γίνεται στο εξωτερικό για το βαλσαμικό ξίδι. Επιστρέφοντας στην Ελλάδα, αποφασίζει να πειραματιστεί, περισσότερο από προσωπικό ενδιαφέρον παρά από πρόθεση για επιχειρηματική εκμετάλλευση. Για πρώτη φορά, όμως, χρησιμοποιεί μούστο κορινθιακής σταφίδας που παλιώνει σε δρύινα βαρέλια, όπως συνέβαινε σε ένα τοπικό ξίδι, το γλυκάδι, που έφτιαχναν οι νοικοκυρές τη δεκαετία του '50. Η σταφίδα διέθετε δύο εξαιρετικά χαρακτηριστικά: Περισσότερα φυτικά σάκχαρα και το σκούρο χρώμα που έδινε στο βαλσαμικό τη γνωστή απόχρωση χωρίς προσθήκη χρωστικών.

Το μεγάλο λανσάρισμα

Ετικέτες. Δείγματα από ξίδια. Η πρώτη ετικέτα σχεδιάστηκε από τον έτερο γιο της οικογένειας, Δημήτρη Παπαδημητρίου.

Το 1998, λοιπόν, αποφασίζει να κάνει το μεγάλο βήμα με την κυκλοφορία του ελληνικού Βαλσαμικού Ξιδιού Καλαμάτας. Από τα λιγοστά της αγοράς, γίνεται γνωστό από τις αλυσίδες σούπερ μάρκετ, κατακτώντας την πρώτη θέση στην προτίμηση του κοινού. «Ηταν μια ευτυχής συγκυρία: Ο κόσμος ανακάλυπτε πρώτη φορά το βαλσαμικό ξίδι, οι σεφ εξυμνούσαν τον χαρακτήρα του και εμείς είχαμε το σωστό προϊόν στη σωστή ώρα». Τα επόμενα χρόνια έρχονται οι βραβεύσεις: Από τη Sial 2004 έως ένα από τα 50 πρωτοποριακά ευρωπαϊκά προϊόντα, την IFE 2005 έως ανακάλυψη της χρονιάς και από τη Sial 2005 χρυσό βραβείο για την εμπορική του επιτυχία. Παράλληλα, προστίθενται οι διακρίσεις στην Ελλάδα για το Balsamon, το παλαιωμένο βαλσαμικό ξίδι τριών χρόνων που ωριμάζει σε δρύινα βαρέλια, και οι εξαγωγές διπλασιάζονται, ακολουθώντας τη σταφίδα αφού υπήρχε ήδη το δίκτυο επικοινωνίας.

Δυναμικό. Στο εργοστάσιο ασχολούνται 50 άτομα, που διπλασιάζονται από Αύγουστο για να προλάβουν τη χριστουγεννιάτικη ζήτηση κορινθιακής σταφίδας στην αγγλική αγορά.

Οταν μπήκε, λοιπόν, το 2004 στην επιχείρηση ο Χρήστος Παπαδημητρίου, έπειτα από σπουδές στην οργάνωση επιχειρήσεων, κυκλοφορούν και οι πρώτες μεσογειακές μουστάρδες Balsamon. Ολες με βάση βαλσαμικό ξίδι σε τρεις εκδοχές: Βαλσαμικό - ελαιόλαδο, ρίγανη - θυμάρι και ντομάτα, πατέ ελιάς ? βασιλικός, που γνωρίζουν την ίδια επιτυχία. Με πολύ δουλειά από τον ίδιο, τον πατέρα και τον παππού, που πήγαινε καθημερινά στο εργοστάσιο ώς την ηλικία των 98 ετών για να παρακολουθήσει τις εξελίξεις. «Ακόμα θυμάμαι την πρώτη φορά, όταν πούλησα την πρώτη παρτίδα. Ηταν οι Ολυμπιακοί του 2004 και οι μουστάρδες ?έφευγαν? ταχύτατα στα duty free». Στην πορεία δεν άργησαν να προστεθούν και παραλλαγές: Λευκό βαλσαμικό ξίδι, κρέμα βαλσαμικού, βιολογικό βαλσαμικό, βιολογικό κόκκινο ξίδι Καλαμάτας και βιολογικές μεσογειακές μουστάρδες που διακινούνται σε 26 χώρες. Από Βρετανία μέχρι Καναδά, Παναμά, Κόστα Ρίκα, Αγιο Μαυρίκιο, Σουηδία που έχουν μεγάλη επιτυχία οι κρέμες βαλσαμικού, και Ιαπωνία. «Παρότι ίσως θα ήταν πιο εύκολο να στοχεύσουμε στους Ελληνες του εξωτερικού το βασικό κοινό μας είναι οι μέσοι καταναλωτές που εμπιστεύονται τα ελληνικά προϊόντα»

Μουστάρδα. Κάθε χρόνο εξάγονται πάνω από δέκα κωδικοί βαλσάμικου και μουστάρδας σε 26 χώρες.

Τελευταία, μάλιστα, ο στόχος είναι η αραβική αγορά, με την κυκλοφορία για πρώτη φορά βαλσάμικου από μηλόξυδο αφού απαγορεύεται η χρήση ξιδιού από σταφίδα, ενώ τους επόμενους μήνες αναμένεται και βαλσαμικό από σύκο. Παράλληλα, ξεκίνησε η συνεργασία με τις δύο ελληνικές αεροπορικές εταιρείες, Aegean και Olympic, καθώς και το δίκτυο διανομής ποτών Καρούλιας ως το πρώτο τρόφιμο που εντάσσει στη λίστα του. «Ισως αυτή η κρίση είναι αφορμή να μάθουμε να προσπαθούμε μαζί», καταλήγει...

Διαλογή. Ανιχνευτές λέιζερ και τελικά, το ανθρώπινο μάτι στη διαλογή της κορινθιακής σταφίδας.

ΜΕΛΛΟΝ
Η σημασία των πρώτων υλών

Η αλήθεια είναι ότι το να ανταγωνιστεί κάποιος διεθνή ονόματα στο βαλσαμικό ξίδι και στις μουστάρδες είναι σχεδόν καταστροφικό από επιχειρηματική άποψη. «Στην περίπτωσή μας», εξηγεί ο κ. Παπαδημητρίου, «είχαμε ένα πλεονέκτημα: Την ελληνική πρώτη ύλη. Για το βαλσαμικό δεσμεύουμε την συγκομιδή 1.200 παραγωγών κορινθιακής σταφίδας σε Mεσσηνία, Ηλεία και Ζάκυνθο ενώ τόσο το έξτρα παρθένο ελαιόλαδο όσο και οι ντομάτες και τα μυρωδικά για τις μεσογειακές μουστάρδες προέρχονται από γεωργούς της περιοχής. Στα επόμενα σχέδια είναι η δημιουργίας μαγιονέζας και κέτσαπ...».

POZA ΚΡΑΜΕΡΗ
ΦΩTOΓΡAΦIΕΣ: ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΜΕΡΑΚΟΣ
www.periklesmerakos.com

πηγη    http://www.ethnos.gr

dy/>