«Αμα υπάρχει θέληση, όλα τα μπορείς». Αυτό είναι το μότο του Στρατή Λαμπάκη, ο οποίος αντί να κάθεται στον δημαρχιακό θώκο της Γαύδου και να δίνει απλώς εντολές, εκτελεί καθήκοντα οδηγού τουριστικού λεωφορείου, ενώ μέχρι πριν από λίγο καιρό βρισκόταν και στο τιμόνι απορριμματοφόρου!
«Ευτυχώς που έχω όλα τα διπλώματα, για να έχω το δικαίωμα να οδηγώ και λεωφορείο και απορριμματοφόρο», είπε γελώντας στην «Espresso» ο κ. Λαμπάκης και πρόσθεσε: «Δεν κουράζομαι ποτέ γιατί θέλω να κάνω το καλύτερο για το νησί μου και να λειτουργούν όλα ρολόι. Το τιμόνι του λεωφορείου το πήρα όταν δεν μας έστειλαν τον οδηγό που περιμέναμε. Δεν μπορούσαμε να αφήσουμε χωρίς μεταφορικό μέσο τους δεκάδες τουρίστες που έρχονται στη Γαύδο σε καθημερινή βάση. Ετσι, ανέλαβα καθήκοντα οδηγού και, παράλληλα, ξεναγού. Ξεκινάω δρομολόγια από τις 7.30 το πρωί και τελειώνω 10.00 το βράδυ, με κενά διαστήματα 9.00 το πρωί με 12.00 το μεσημέρι και 4.00 με 6.00 το απόγευμα. Αυτές τις ώρες φροντίζω να μην παραμελώ τον δήμο και τα προβλήματα που μπορεί να παρουσιαστούν», τόνισε.
Ο κ. Λαμπάκης σημείωσε ότι μέχρι τον Ιούνιο βρισκόταν στο τιμόνι και του απορριμματοφόρου, αλλά τελικά ήρθε ένας συμβασιούχος και σταμάτησε από εκεί: «Φυσικά, αν χρειαστεί, θα ξαναπάω δίχως δεύτερη σκέψη. Δεν θα αφήσω το νησί να βρομίσει».
Δεν είναι, όμως, μόνο ο δήμαρχος που έχει αναλάβει περισσότερες από μία δουλειές. Το ίδιο κάνουν όλοι οι υπάλληλοι του δήμου, από τον αντιδήμαρχο Μαθιό Τζανιδάκη μέχρι την πρόεδρο του δημοτικού συμβουλίου Ελένη Δαμοράκη. Ο πρώτος εκτελεί εκ περιτροπής και χρέη εργάτη στα έργα συντήρησης του οδικού δικτύου του νησιού, ενώ η δεύτερη έχει αναλάβει τη γραμματειακή υποστήριξη του δήμου.
«Δεν βοηθούν όμως μόνο αυτοί οι δύο, αλλά όλοι οι εργαζόμενοι στον δήμο, καθώς και οι λιγοστοί κάτοικοι. Ακόμα και η μεγαλύτερη κόρη μου, που σπουδάζει Νοσηλευτική στην Πάτρα, τους καλοκαιρινούς μήνες δίνει ένα χέρι βοηθείας στον γιατρό μας. Όλοι προσπαθούμε να κρατήσουμε κόσμο στο νησί. Τον χειμώνα οι μόνιμοι κάτοικοι είναι μόνο ογδόντα πέντε! Το θετικό είναι ότι πολλοί που είχαν φύγει από το νησί το 1960 – 1963 για να δουλέψουν τώρα, με την πρώτη ευκαιρία επιστρέφουν, συνταξιούχοι πια, για να ζήσουν μόνιμα στην ιδιαίτερη πατρίδα τους» λέει ευχαριστημένος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου