Δημήτρης Θεοδωρακάκος - "Κατέκτησε" το Σινικό Τείχος!!!!

Δεν περπάτησε πουθενά. Κυνηγούσε τις πέτρες που παρέσερνε στο διάβα του στις κατηφόρες. Δρασκέλιζε δυο δυο τα σκαλιά, καθώς οι άπειροι δρομείς γαντζώνονταν από τις άκρες. Είχε συνηθίσει άλλωστε τις απότομες κλίσεις παίζοντας μικρός στα καλντερίμια του Γυθείου. Και είχε ήδη αποκτήσει την απαραίτητη πείρα ως πανελληνιονίκης του Μαραθωνίου. Το Σάββατο 18 Μαΐου ο Δημήτρης Θεοδωρακάκος πρώτευσε σε μια πρωτότυπη διαδρομή: τον Μαραθώνιο του Σινικού Τείχους της Κίνας. Ηταν ένας αγώνας με πάνω από 5.000 σκαλοπάτια και σκαμπανεβάσματα που κάνουν το υψομετρικό του προφίλ να μοιάζει με καρδιογράφημα.

Γεννημένος το 1978, ο Θεοδωρακάκος ξεχώρισε σε αρκετά αθλήματα ώσπου να καθιερωθεί τα τελευταία χρόνια ως ο κορυφαίος δρομέας βουνού στην Ελλάδα. Στα εφηβικά του χρόνια ασχολήθηκε με την κωπηλασία. Αναδείχτηκε πανελληνιονίκης και αγωνίστηκε και σε παγκόσμιο πρωτάθλημα στην τετράκωπο άνευ πηδαλιούχου. Ετρεξε τον πρώτο του Μαραθώνιο το 2001 στην Αθήνα κουβαλώντας ακόμη τον υπερβολικό μυϊκό όγκο της κωπηλασίας. Στα 88 κιλά τότε (σήμερα έχει «στεγνώσει» στα 72) και άμαθος από χιλιόμετρα, τερμάτισε σε 2 ώρες και 59 λεπτά. Ακολούθησαν κι άλλοι Μαραθώνιοι, με τους χρόνους του να βελτιώνονται. Εφτασε, υπό την καθοδήγηση του παλιού πρωταθλητή του Μαραθωνίου Νίκου Πολιά, να κυνηγάει όριο πρόκρισης για Ολυμπιακούς Αγώνες. Με ατομικό ρεκόρ πλέον στις 2 ώρες 19 λεπτά είναι ένας από τους καλύτερους έλληνες δρομείς. Η άσφαλτος όμως δεν μπορούσε να χωρέσει τη δίψα του για αθλητικές δοκιμασίες.

ΝΕΑ ΤΑΣΗ. Εδώ και καιρό εστιάζει την αγωνιστική του προσοχή στα βουνά. Ακόμη κι αν οι χρόνοι του φαντάζουν στη μάζα των ερασιτεχνών δρομέων απλησίαστοι, η πορεία του Θεοδωρακάκου συμβολίζει μια τάση που εξαπλώνεται τελευταία στη χώρα. Ολο και πιο πολύς κόσμος ανακαλύπτει τους δρόμους αλλά και τις κορυφογραμμές. Εταιρείες αθλητικών ειδών διοργανώνουν τα απογεύματα προπονητικές συναντήσεις στο κέντρο της Αθήνας. Νέοι αγώνες ξεφυτρώνουν σε κάθε γωνιά της χώρας. Ακόμη και στα Τουρκοβούνια, στο Γαλάτσι, στην καρδιά του αστικού ιστού, διοργανώθηκε αγώνας βουνού.

Ο Μαραθώνιος του Σινικού Τείχους ήταν ένας σταθμός σε μια σειρά από διεθνείς αγώνες στους οποίους συμμετέχει φέτος ο Θεοδωρακάκος με την ομάδα της Salomon. «Φτάσαμε στην Κίνα έξι ημέρες πριν από τον αγώνα και πήγαμε κατευθείαν στα περίεργα κομμάτια της διαδρομής για να πάρουν οι μύες τους πρώτους τραυματισμούς από την ιδιαίτερη μορφολογία», λέει. Η ομάδα του είχε ζητήσει, εφόσον δεν υπήρχε έντονος συναγωνισμός, να τερματίσει μαζί με τους συναθλητές του Τζόναθαν Γουάιατ και Χόρχε Μαραβίγια. Ξέφευγε στις κατηφόρες, έκοβε ρυθμό, τους περίμενε. Τελικά τερμάτισαν μαζί σε 3 ώρες και 9 λεπτά, νέο ρεκόρ διαδρομής.

Υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί τύποι δρομέων υψηλού επιπέδου. Κάποιοι κοντράρονται με τους συναθλητές τους σε κάθε προπόνηση λες και συναγωνίζονται σε αγώνα. Αλλοι δεν αποκαλύπτουν πόσα χιλιόμετρα διανύουν στην προετοιμασία τους σαν να φυλάνε κάποια μυστική συνταγή. Ο Θεοδωρακάκος όμως δεν ανήκει στις παραπάνω κατηγορίες. Αν τρέξεις δίπλα του θα διαπιστώσεις ότι συχνά ξεφεύγει ο ρυθμός όχι για να σε εξουθενώσει, αλλά γιατί του αρέσει να πιέζει τον εαυτό του. Και αν του το ζητήσεις θα κόψει ταχύτητα, θα σε βοηθήσει.

Η ΑΙΣΘΗΣΗ. Στο βουνό όμως είναι δύσκολο να τον ακολουθήσεις. «Είναι σαν να βρίσκομαι σε μια μεγάλη παιδική χαρά όπου συνέχεια δοκιμάζω το σώμα μου και την κίνησή μου», λέει. «Οι αγώνες βουνού σε απεγκλωβίζουν από το ρολόι, από τη σταθερή ταχύτητα που πρέπει να κρατάς σε έναν συμβατικό Μαραθώνιο. Τρέχεις περισσότερο με την αίσθηση. Παίζεις με τη μορφολογία του εδάφους». Την ίδια αίσθηση μοιράζεται και ο συναθλητής του στη Salomon και κορυφαίος στον κόσμο σε αγώνες βουνού Κίλιαν Ζορνέτ. Πριν από δύο χρόνια ο νεαρός Καταλανός έτρεξε στον Ολυμπο, έως ένα σημείο υπό τη συνοδεία του Θεοδωρακάκου. Ο τρόπος που ακροβατούσε ο Ζορνέτ στις πλαγιές, άγγιζε τα βράχια, χάιδευε κλαδιά και φύλλα στο πέρασμά του και στη συνέχεια επιτάχυνε, έδινε την εντύπωση ότι αντλούσε δύναμη από την επαφή του με τη φύση. Αυτό είναι το παιχνίδι για το οποίο μιλάει ο Θεοδωρακάκος.

«Αν φοβηθείς στις κατηφόρες και στα απότομα μονοπάτια και κρατήσεις το σώμα σου πίσω κουράζεσαι περισσότερο», λέει. «Είμαι επιφυλακτικός και προσεκτικός παράλληλα σε διαδρομές που δεν γνωρίζω καλά. Οποτε βλέπω κατηφόρα όμως αφήνω το σώμα μου ελεύθερο».

Προπονήσεις στους δρόμους του Πειραιά
Γεννήθηκε στο Γύθειο της Λακωνίας και ζει στον Πειραιά. Από το 1997 υπηρετεί στον Ελληνικό Στρατό. Είναι αποσπασμένος στο Ανώτατο Συμβούλιο Αθλητισμού Ενόπλων Δυνάμεων, κανονική του μονάδα όμως είναι η Διοίκηση Υποβρυχίων Καταστροφών. Συνεργάζεται με τη μονάδα του στον τομέα της διατροφής και στο πρόγραμμα εκγύμνασης των υποψήφιων βατραχανθρώπων. Εχει μια κόρη έξι μηνών και προπονείται κυρίως στον Εθνικό Κήπο και στους δρόμους του Πειραιά. «Πλέον δεν έχω ενδοιασμούς να τρέχω μες στο πλήθος. Αυτά τα στερεότυπα έχουν χαθεί», λέει.

Πηγή:tanea.gr  ///   για την αντιγραφή   http://www.moneypro.gr

dy/>