Στις 5-5-1897,στην περιοχή του Δομοκού, διεξήχθη η κυριότερη μάχη του ελληνοτουρκικού πολέμου.
Με την συνθήκη του Βερολίνου [16-6-1880] και με την Πρεσβευτική διάσκεψη της Κων/λης [10-4-1881], καθορίστηκαν τα νέα ελληνοτουρκικά σύνορα. Έτσι από το 1881 ολόκληρη η Θεσσαλία –μαζί και η επαρχία Δομοκού- απελευθερώθηκε από τους Τούρκους και ανήκει από τότε στην Ελλάδα. Το 1893 ο τότε Πρωθυπουργός και υπουργός Οικονομικών Χαρίλαος Τρικούπης διεκήρυξε την πτώχευση του κράτους και ανέστειλε την εκπλήρωση των υποχρεώσεων της Ελλάδας προς τους δανειστές προηγούμενων δανείων.
Επακολούθησαν επανειλημμένες αλλά άκαρπες διαπραγματεύσεις μεταξύ Ελλάδας και ομολογιούχων [Άγγλων, Γάλλων και Γερμανών].Τελικά με εισήγηση των ομολογιούχων, η Τουρκία κήρυξε το 1897 τον πόλεμο κατά της Ελλάδας. Στον πόλεμο αυτόν δόθηκε μεγάλη μάχη στην περιοχή του Δομοκού.
Πριν τη μάχη στην περιοχή μας, δόθηκαν μάχες στην Μελούνα, μεταξύ Τυρνάβου – Ελασσόνας [6-4-1897] και στα Φάρσαλα [23-4-1897].
Τελειώνοντας οι παραπάνω μάχες οι περισσότεροι Έλληνες στρατιώτες πέταξαν τους σάκους τους με τις αποσκευές τους, γιατί ήταν μεγάλο το βάρος και εμπόδιζε στην πεζοπορία τους. Έτσι στην περιοχή μας όταν έφτασαν είχαν μόνο τον οπλισμό τους. Οι στρατιώτες έμεναν εκτεθειμένοι στο κρύο και στην βροχή, που ήταν αδιάκοπη εκείνη την εποχή.
Κατά πληροφορίες οι Τούρκοι προχωρούσαν από τα Φάρσαλα προς την περιοχή μας με 60.000 στρατό. Εναντίον των Τουρκικών δυνάμεων οι Έλληνες παρατάξανε: 139 λόχους πεζικού, 3 λόχους μηχανικού, 7 ίλες ιππικού, 85 πυροβόλα διαφόρων διαμετρημάτων και 943 εθελοντές. Η συνολική δύναμη δεν ξεπερνούσε τους 30.000 άνδρες.
Γύρω στις 3μ.μ. όλες οι προφυλακές μας του κεντρικού μετώπου υποχώρησαν. Μια φάλαγγα προχώρησε προς την Κακκάρα με σκοπό να διασπάσει την αμυντική γραμμή. Συγχρόνως μια άλλη φάλαγγα, αφού έκαψε τα χωριά Βαρδαλή και Γιακαρόμπα, προχώρησε στο τότε χωριό Κουσλόμπα.
Οι Τούρκοι κατέλαβαν την Πετρομάγουλα και τον λόφο Άγιος Γεώργιος και το χωριό Κουσλόμπα. Από τον λόφο του Αγίου Γεωργίου και από τα χαρακώματα που βρίσκονταν αριστερά του δρόμου Φαρσάλων – Δομοκού,ο εχθρός προσέλαβε τις θέσεις μας μπροστά στους Μύλους και τις θέσεις στην Περιστεριά.
Είναι μεγάλη η περιγραφή της μάχης καθώς υπάρχουν στοιχεία για τις θέσεις του στρατού. Λόγου τοπικού ενδιαφέροντος περιορίστηκα στα στοιχεία που συγκέντρωσα, που αφορούν την μάχη στην περιοχή του χωριού μας.(Σ.σ:Πουρνάρι Δομοκοῦ)
ΠΗΓΗ http://averoph.wordpress.com/
dy/>
Με την συνθήκη του Βερολίνου [16-6-1880] και με την Πρεσβευτική διάσκεψη της Κων/λης [10-4-1881], καθορίστηκαν τα νέα ελληνοτουρκικά σύνορα. Έτσι από το 1881 ολόκληρη η Θεσσαλία –μαζί και η επαρχία Δομοκού- απελευθερώθηκε από τους Τούρκους και ανήκει από τότε στην Ελλάδα. Το 1893 ο τότε Πρωθυπουργός και υπουργός Οικονομικών Χαρίλαος Τρικούπης διεκήρυξε την πτώχευση του κράτους και ανέστειλε την εκπλήρωση των υποχρεώσεων της Ελλάδας προς τους δανειστές προηγούμενων δανείων.
Επακολούθησαν επανειλημμένες αλλά άκαρπες διαπραγματεύσεις μεταξύ Ελλάδας και ομολογιούχων [Άγγλων, Γάλλων και Γερμανών].Τελικά με εισήγηση των ομολογιούχων, η Τουρκία κήρυξε το 1897 τον πόλεμο κατά της Ελλάδας. Στον πόλεμο αυτόν δόθηκε μεγάλη μάχη στην περιοχή του Δομοκού.
Πριν τη μάχη στην περιοχή μας, δόθηκαν μάχες στην Μελούνα, μεταξύ Τυρνάβου – Ελασσόνας [6-4-1897] και στα Φάρσαλα [23-4-1897].
Τελειώνοντας οι παραπάνω μάχες οι περισσότεροι Έλληνες στρατιώτες πέταξαν τους σάκους τους με τις αποσκευές τους, γιατί ήταν μεγάλο το βάρος και εμπόδιζε στην πεζοπορία τους. Έτσι στην περιοχή μας όταν έφτασαν είχαν μόνο τον οπλισμό τους. Οι στρατιώτες έμεναν εκτεθειμένοι στο κρύο και στην βροχή, που ήταν αδιάκοπη εκείνη την εποχή.
Κατά πληροφορίες οι Τούρκοι προχωρούσαν από τα Φάρσαλα προς την περιοχή μας με 60.000 στρατό. Εναντίον των Τουρκικών δυνάμεων οι Έλληνες παρατάξανε: 139 λόχους πεζικού, 3 λόχους μηχανικού, 7 ίλες ιππικού, 85 πυροβόλα διαφόρων διαμετρημάτων και 943 εθελοντές. Η συνολική δύναμη δεν ξεπερνούσε τους 30.000 άνδρες.
Το μέτωπο 25
χιλιομέτρων άρχιζε από το χωριό Χαλαμπρέζι και προχωρούσε ανατολικά στα
χωριά Ασλανάρ, Κάτω Αγόριανη, Βελεσιώτες, Σκάρμιτσα, Πουρνάρι, Τσατμά,
Μαντασιά κ.λπ.
Ένας λόχος τοποθετήθηκε στον λόφο του Αγίου Γεωργίου [Πουρναρίου] ως προφυλακή. Άλλος λόχος τοποθετήθηκε πάνω στο λόφο Πετρομάγουλα.
Το 2ο Σύνταγμα είχε το δεύτερο τάγμα του προς το χωριό Πουρνάρι. Το Τάγμα αυτό τοποθέτησε δυο λόχους αριστερά του χωριού με την εντολή να υποστηρίξουν τις πυροβολαρχίες που ήταν πίσω απ’ αυτούς [ πάνω στην Περιστεριά]
Στην περιοχή γύρω από το χωριό τάχθηκαν πολλά τάγματα στη θέση Χάνι, στο Μύλο, Κακάρα κ.λπ.
Γύρω στις 9π.μ. της 5/5/1897 φάνηκαν
δύο εχθρικές φάλαγγες που βάδιζαν από Φάρσαλα προς Δομοκό. Η μεγαλύτερη
φάλαγγα ακολούθησε το δρόμο Φάρσαλα –Δομοκό και στράφηκε κατά των θέσεων
μας.Ένας λόχος τοποθετήθηκε στον λόφο του Αγίου Γεωργίου [Πουρναρίου] ως προφυλακή. Άλλος λόχος τοποθετήθηκε πάνω στο λόφο Πετρομάγουλα.
Το 2ο Σύνταγμα είχε το δεύτερο τάγμα του προς το χωριό Πουρνάρι. Το Τάγμα αυτό τοποθέτησε δυο λόχους αριστερά του χωριού με την εντολή να υποστηρίξουν τις πυροβολαρχίες που ήταν πίσω απ’ αυτούς [ πάνω στην Περιστεριά]
Στην περιοχή γύρω από το χωριό τάχθηκαν πολλά τάγματα στη θέση Χάνι, στο Μύλο, Κακάρα κ.λπ.
Γύρω στις 3μ.μ. όλες οι προφυλακές μας του κεντρικού μετώπου υποχώρησαν. Μια φάλαγγα προχώρησε προς την Κακκάρα με σκοπό να διασπάσει την αμυντική γραμμή. Συγχρόνως μια άλλη φάλαγγα, αφού έκαψε τα χωριά Βαρδαλή και Γιακαρόμπα, προχώρησε στο τότε χωριό Κουσλόμπα.
Οι Τούρκοι κατέλαβαν την Πετρομάγουλα και τον λόφο Άγιος Γεώργιος και το χωριό Κουσλόμπα. Από τον λόφο του Αγίου Γεωργίου και από τα χαρακώματα που βρίσκονταν αριστερά του δρόμου Φαρσάλων – Δομοκού,ο εχθρός προσέλαβε τις θέσεις μας μπροστά στους Μύλους και τις θέσεις στην Περιστεριά.
Είναι μεγάλη η περιγραφή της μάχης καθώς υπάρχουν στοιχεία για τις θέσεις του στρατού. Λόγου τοπικού ενδιαφέροντος περιορίστηκα στα στοιχεία που συγκέντρωσα, που αφορούν την μάχη στην περιοχή του χωριού μας.(Σ.σ:Πουρνάρι Δομοκοῦ)
ΠΗΓΗ http://averoph.wordpress.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου