Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ
ΓΕΝΕΣΗ ΤΟΥ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΥ ΘΕΣΜΟΥ
Οι ανάγκες του ανθρώπου για ασφάλεια
και προστασία είναι σύμφυτες με την ύπαρξη του. Αυτό είναι φυσικό, αφού μόνο με
την ασφάλεια και την προστασία εξασφαλίζονται οι δυνατότητες για τη βελτίωση της
ποιότητας της ζωής του ανθρώπου και της ανάπτυξη κάθε παραγωγικής δραστηριότητας.
Οι περιπτώσεις του Ηρακλή και του Θησέα, που με τη μυθική δράση τους εξάλειψαν
την παντοειδή και ποικιλώνυμη κακοποιό δραστηριότητα της εποχής, εξαφάνισαν το
φόβο των ανθρώπων και εμπέδωσαν την τάξη και το αίσθημα ασφάλειας, είναι αρκετά
εύγλωττες. Ο αστυνομικός θεσμός συμπορεύεται με την πολιτειακή οργάνωση της ανθρώπινης
κοινωνίας. Οι άνθρωποι για να επιβιώσουν, έπρεπε να συμβιώσουν. Η συμβίωση, όμως,
προϋποθέτει τη θέσπιση κανόνων, αλλά και τη δίκαιη εφαρμογή τους, μέσα σε ένα
λειτουργικό πλαίσιο, την πολιτεία.
Η σπουδαιότητα της έννομης τάξης, ως στοιχείου
αναπόσπαστου του δημόσιου βίου και της ομαλής κοινωνικής διαβίωσης των πολιτών,
είχε επισημανθεί από κορυφαίους εκπρόσωπους της ελληνικής διανόησης. Ο διδάσκαλος
του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ο μέγας φιλόσοφος Αριστοτέλης, διδάσκει ότι «Των μεν γαρ
αναγκαίων αρχών χωρίς αδύνατον είναι την πόλιν, των δε προς ευταξίαν και κόσμον
αδύνατον οικείσθαι καλώς». Δηλαδή, «η θέσπιση κανόνων δικαίου και η ύπαρξη εντεταλμένων
αρχών, για την εφαρμογή τους, είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την αποτελεσματική
και χρηστή διοίκηση των πολιτών».
Δεν είναι δυνατόν να καθορισθεί επακριβώς
η γένεση του Αστυνομικού θεσμού, μπορούμε να πούμε όμως ότι σπέρματα αυτού βρίσκουμε
ακόμη και στις πρωτόγονες κοινωνίες της ανθρωπότητας. Ευθύς όταν ο άνθρωπος αισθάνθηκε
την ανάγκη του να ρυθμίσει τις σχέσεις του με κανόνες δικαίου, ανέκυψε αυτομάτως
και η ανάγκη οργάνων τα οποία θα εξασφάλιζαν την τήρηση των κανόνων. Έτσι γεννήθηκαν
οι , "φύλαρχοι", οι "γενάρχες", οι άρχοντες", οι "αρχηγοί"
, οι "βασιλείς" κ.λ.π. των κοινωνικών ομάδων οι οποίοι με τη θέσπιση
των κανόνων δικαίου όριζαν και τα εντεταλμένα προς τη τήρηση τούτων όργανα.
ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΟΡΟΥ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ
Η
προέλευση του όρου "ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ" των σύγχρονων κρατών έχει τις ρίζες του
στην αρχαία Ελληνική λέξη "ΠΟΛΙΤΕΙΑ", η οποία σήμαινε το σύνολο των
Αρχών και η δύναμη ή η εξουσία του προϊσταμένου ( άρχοντα ) να μεριμνά για τη
τήρηση των θεσπισθέντων και να καθιστά αυτά απαραβίαστα.
Ο όρος "ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ"
προέρχεται από την σύνθεση των όρων "Άστυ" και "Νόμος", παρελήφθη
από τους Ρωμαίους ως "P O L I T I A" με
την ίδια έννοια, δηλαδή την έννοια την οποία είχε καθορίσει ο Αριστοτέλης (καλή
τάξη-διοίκηση της πόλεως- προστασία της ζωής ,της τιμής και της περιουσίας των
πολιτών), με την έννοια την οποία είχε καθορίσει ο Πλάτωνας (κατά Νόμο ρύθμιση
της ζωής της πόλεως), ο Ισοκράτης (η ψυχή της πόλεως - το σύμβολο ευφυΐας, αυτή
που σκέπτεται τα πάντα και ρυθμίζει κάθε κακό και αντιμετωπίζει πάσα επισυμβαίνουσα
συμφορά), αλλά και άλλοι αρχαίοι σοφοί.
Από τη Ρώμη ο όρος "POLITIA",
ο οποίος αναφερόταν τόσο στο σύνολο των κρατικών Αρχών αλλά και στην Αστυνομία
ειδικότερα, μεταπήδησε στη Γαλλία ως " POLICE"
από τη Γαλλία στην Αγγλία με την ίδια ορολογία και από εκεί στη Γερμανία ως "POLIZEI"
και στην Ιταλία ως "POLIZIA".
Ο διεθνής
όρος της "Αστυνομίας" με την Ελληνική έννοια
ισχύος της "ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ" είναι μια απόδειξη
του ρόλου τον οποίο διαδραμάτισε η Ελλάδα από την αρχαιότητα στη Παγκοσμιότητα
των Εθνών .
Ο όρος "Πολιτεία" παρατηρούμε ότι μέχρι τον ΙΔ΄ αιώνα
σήμαινε την γενική έννοια της Κρατικής εξουσίας. Από τον ΙΔ΄ αιώνα έως τον ΙΗ΄,
ο όρος προσδιορίζει πλέον συγκεκριμένα έργα της "Αστυνομίας" αφού καθορίζονται
τα νομικά πλαίσια αστυνομικών αρμοδιοτήτων ή έργων που καλύπτουν τη πρόοδο των
πόλεων.
Τέλος η αστυνομία σαν θεσμός συνδέεται με την εμφάνιση «της πόλεως»
του «άστεως». Το άστυ είναι το πρώτο συνθετικό στοιχείο της έννοιας αστυνομίας.
Παράλληλα έχουμε και την εμφάνιση του Δικαίου «του Νόμου», δηλαδή του δεύτερου
συνθετικού στοιχείου της ίδιας έννοιας . Έτσι βλέπουμε ότι η πόλη και το Δίκαιο
συμπορεύονται στην κοινωνική εξέλιξη.
Ο όρος λοιπόν αστυνομία προήλθε από
τη σύνθεση δύο φαινομένων, ενός πραγματικού (άστυ - πόλη) και ενός πνευματικού
(Δικαίου – Νόμος).
Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ
ΕΛΛΑΔΑ
Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΑΘΗΝΩΝ
Η Ιστορία της Ελληνικής Αστυνομίας αρχίζει ουσιαστικά από τον 5ο αιώνα Π.Χ, κατά
τον οποίο ιστορικές έρευνες αποδεικνύουν την ύπαρξη διακεκριμένων αστυνομικών
Αρχών, την περίοδο αυτή στη πόλη των Αθηνών.
Νωρίτερα και μέχρι τον 7ο π.χ
αιώνα δεν υπήρχαν ιδιαίτερες αστυνομικές Αρχές στην Αθήνα, αφού η άσκηση αστυνομικών
δικαιωμάτων υπαγόταν στο βασιλιά.
Άγνωστη παραμένει η Αστυνομική Αρχή στη
μυθική εποχή των Αθηνών, τη περίοδο δηλαδή που περιλαμβάνει την ιστορία της Αττικής
από τους αρχαιότατους βασιλείς μέχρι του Θησέα (1.300π.χ.).
Από τον 5ο π.χ
αιώνα, όταν τέθηκαν οι βάσεις του μεγαλείου και της ακμής των Αθηνών, καθιερώθηκαν
και αστυνομικές Αρχές, που είχαν σαν αποστολή ανάλογη με αυτή των σύγχρονων Αστυνομικών
Αρχών. Κύριο μέλημα αυτής της πρώτης αρχαίας Αστυνομίας ήταν η ευκοσμία, η υγιεινή
και η καθαριότητα, η προστασία των ηθών, η αγορανομική επιτήρηση, η επιτήρηση
των οικοδομών, η επιτήρηση των ξένων, η πρόληψη των δημοσίων δυστυχημάτων και
πολλά άλλα αντικείμενα τα οποία σήμερα αποτελούν συνήθεις και καθημερινές ενασχολήσεις
μιας σύγχρονης και εύρυθμης αστυνομίας. Είναι εξακριβωμένο ιστορικά ότι οι ποικιλόμορφες
αυτές αστυνομικές ασχολίες δεν ήταν στη μέριμνα μιας και μόνης Αστυνομικής Αρχής
αλλά ήταν λεπτομερώς κατανεμημένες σε διαφόρους αρχές της Πολιτείας.
Η εποπτεία
όλων τούτων των αρχών, ως προς την αστυνομική εξουσία, ανήκε στο ανώτατο Αθηναϊκό
δικαστήριο, τον Άρειο Πάγο.
Άρχοντες που εκτελούσαν αστυνομικά καθήκοντα στη
πολιτεία των Αθηναίων ήσαν οι " Α σ τ υ ν ό μ ο ι ",
για την αστυνόμευση των οδών , οι "Α γ ο ρ α ν ό μ
ο ι", οι "Σ ι τ ώ ν ε ς ή Σ ι τ ο φ ύ λ
α κ ε ς ", οι "Μ ε τ ρ ο ν ό μ ο ι"
και οι "Ε π ι μ ε λ η τ έ ς Ε μ π ο ρ ί ο υ"
για την αστυνόμευση της αγοράς και του εμπορίου. Άλλοι άρχοντες που εκτελούσαν
Αστυνομικά καθήκοντα ήταν οι "Γ υ ν α ι κ ο ν ό μ ο
ι", οι "Τ ε ι χ ο π ο ι ο ί",
οι "Επιμελητές των υδάτων (κρουνών)", οι
"φύλακες λιμένων", οι "Ένδεκα",
οι "Στρατηγοί", και ιδίως ο "Πολέμαρχος",
οι "Πρυτάνεις", και οι "Περίπολοι".
Από τους ανωτέρω ειδικότερα οι "Αστυνόμοι" είχαν την επίβλεψη των οδών
και της καθαριότητας της πόλης, τη συντήρηση των κτηματικών ορίων, για να προλαμβάνονται
οι διαφορές , την επιμέλεια του ιερού Ναού της Πανδήμου Αφροδίτης και καθήκοντα
Αστυνομίας Ηθών.
Οι "Αγορανόμοι" ασκούσαν ειδική επίβλεψη στις τιμές
και στη καθαριότητα των τροφίμων , οι "Σιτοφύλακες" ασκούσαν εποπτεία
στο εμπόριο σιτηρών ειδικά, οι δε "Επιμελητές Εμπορίου" ασκούσαν εποπτεία
στη διακομιδή και επάρκεια των βιοτικών αγαθών .
Οι "Γυναικονόμοι"
κατά τον Πλούταρχο ασκούσαν αστυνόμευση επί των ηθών, "εζημίουν τους ακοσμούντας".
Οι "Τειχοποιοί", επόπτευαν το μεγαλύτερο έργο της Ελληνικής Αρχαιότητας.
Ήταν δέκα και εξελέγχονταν ένας από κάθε φυλή. Επιμελούνταν την συντήρηση και
επισκευή του μέρους των τειχών που είχαν ανατεθεί σε κάθε φυλή.
Οι "Επιμελητές
Υδάτων" (κρουνών) ,επιμελούνταν την διανομή του νερού και τη καθαριότητα
των πηγών, οι δε "φύλακες λιμένων", ασκούσαν εποπτεία στα πλωτά μέσα
και στην κίνηση στα λιμάνια.
Οι "Ένδεκα" επιμελούνταν κυρίως την
εκτέλεση των καταδιωκτικών αποφάσεων σε θάνατο. Οι "Στρατηγοί" ασκούσαν
εξουσία στους Στρατευμένους πολίτες, ενώ επικεφαλής των Αστυνομικών Εξουσιών ήταν
ο "Πολέμαρχος" ο οποίος είχε και την επίβλεψη των ξένων.
Οι "Πρυτάνεις"
ασκούσαν αστυνόμευση στη βουλή και την Εκκλησία του Δήμου, οι δε "Περίπολοι"
ήταν υποχρεωτικά στρατευμένοι νέοι από 18-20 ετών, οι οποίοι αναλάμβαναν να φυλάνε
τη πόλη και τα φρούρια της Αττικής.
Να σημειωθεί ότι πολλές μεγάλες προσωπικότητες
της Αρχαίας Αθήνας διαχειρίσθηκαν αστυνομικέ αρχές όπως ο νικητής της Σαλαμίνας
Θεμιστοκλής ο οποίος διετέλεσε "Επιμελητής κρουνών" ο μεγάλος ρήτορας
Δημοσθένης ο οποίος διετέλεσε "Σιτώνης", ο Επαμεινώνδας των Θηβών ο
οποίος διετέλεσε "Υδρονομέας".
Αρχαίοι συγγραφείς, όπως ο Πλάτωνας
στους "Νόμους" του (ΙΑ΄ 918α΄), δραματικοί ποιητές, όπως ο Σοφοκλής,
Φιλόσοφοι όπως ο Αριστοτέλης, ο μέγας ρήτορας της αρχαιότητας Δημοσθένης μας πληροφορούν
για τους Αστυνομικούς θεσμούς στην αρχαιότητα.
Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΣΠΑΡΤΗ
Στην Αρχαία Σπάρτη
δεν συναντάμε τη ποικιλία και την εντέλεια των αστυνομικών αρχών της Δημοκρατίας
των Αθηνών. Αυτό διότι ο πολιτισμός της Σπάρτης ήταν κατώτερος αυτού της Αθήνας
αλλά και ο κοινωνικός βίος των Σπαρτιατών ήταν πολύ περιορισμένος σε εκδηλώσεις
και ασχολίες .
Στενότερα απολυταρχικό τυγχάνει το πολίτευμα της αρχαίας Σπάρτης
,που περιελάμβανε κυρίως τη βασιλική εξουσία, τη βουλή των Γερόντων και την Αγορά
του Δήμου , ενώ τη πραγματική εξουσία ασκούσαν μια επιτροπή που ονομάζονταν "Έφοροι".
Στους ιστορικούς χρόνους οι έφοροι αποτελούσαν μια αρχή αυτοτελή και παντοδύναμη.
Εκλέγονταν κάθε χρόνο από όλους τους ενήλικες Σπαρτιάτες και δίκαζαν τις αστικές
και εγκληματικές υποθέσεις. Από κοινού με τη Γερουσία δίκαζαν ακόμη και τους βασιλείς.
Όλη η εσωτερική και εξωτερική διακυβέρνηση της χώρας βρισκόταν στα χέρια των Εφόρων,
έτσι κατ΄ ακολουθία η αστυνομική εξουσία αποτελούσε αντικείμενο της μέριμνας αυτών.
Οι ιστορικές πληροφορίες δεν διασαφηνίζουν σε ποια ειδικά θέματα είχε τη μέριμνα
η αστυνομία στην Αρχαία Σπάρτη. Όπως αναφέρει όμως ο Πλούταρχος, η εποπτεία της
Δημόσιας Τάξης είχε ανατεθεί στους εφόρους που είχαν την εξουσία και να δικάζουν.
Για την εκτέλεση των έργων τους οι Έφοροι χρησιμοποιούσαν τους "Ιππείς"
, ένα σώμα τριακοσίων επίλεκτων πολιτών.
Υπήρχε ακόμη αρχή εντεταλμένη για
την επίβλεψη των νέων, που ονομάζονταν "Παιδονόμοι".
Ο Ησύχιος αναφέρει ότι υφίστατο στη Σπάρτη Αρχή για την ευκοσμία των γυναικών
, και επιφορτισμένοι με τα καθήκοντα αυτά ήταν οι "Αρμόσυνοι".
Από επιγραφές που έχουν βρεθεί σε αρχαιολογικές ανασκαφές , προκύπτει ότι
στην Αρχαία Σπάρτη λειτουργούσε αγορανομική υπηρεσία , τα όργανα της οποίας ονομάζονταν
"Εμπέλωροι", καθώς και αγρονομική υπηρεσία
τα όργανα της οποίας ονομάζονταν "Παιδιανόμοι".
Οι υπηρεσίες των "Εμπέλωρων" και των "Παιδιανόμων" αντικαταστάθηκαν
κατά τους Ρωμαϊκούς χρόνους από τις υπηρεσίες των "Αγορανόμων", που
είχαν σαν αποστολή και πάλι την επιμέλεια της αγοράς και οι αγρονόμοι την επιμέλεια
των αγροτικών ζητημάτων.
Υπήρχε επίσης ο "Επί της
Κρυπτείας Τεταγμένος" το έργο του οποίου ήταν η εποπτεία των Ειλώτων,
που αποτελούσε συνεχή απειλή κατά των Σπαρτιατών.
Αν επιχειρήσουμε
να κατανείμουμε το αστυνομικό υλικό που έχει συλλεχθεί από την Αρχαία Σπάρτη,
κατά κατηγορίες , σύμφωνα με το πολίτευμα της Νομοθεσίας του Λυκούργου, που επικρατούσε,
και γενικά το Σπαρτιατικό σύστημα καταλήγουμε στις εξής κατηγορίες Αστυνομικής
Επιμέλειας: Α) Γενικής Αστυνομίας.
Αυτή
ασκείτο κυρίως από τους Εφόρους, οι οποίοι πλην των άλλων καθηκόντων είχαν και
την εποπτεία για την αγωγή και τη συμπεριφορά των νέων , για την επιθεώρηση της
αγοράς και τον έλεγχο των τιμών των τροφίμων , για την επιτήρηση των ξένων και
την απέλαση των ανεπιθυμήτων προσώπων από τη Σπάρτη καθώς και την επιτήρηση των
Ειλώτων. Στην ειρηνική περίοδο ασκούσαν αστυνομικά καθήκοντα ενώ σε περίοδο πολέμου
ήταν στο πλευρό του βασιλέα σαν σωματοφύλακες. Η υπηρεσία του αποτελούσε, τόσο
σε καιρό ειρήνης όσο και σε καιρό πολέμου, ύψιστη τιμή. Β)
Αστυνομία των Ηθών
Ήταν μια περίεργη για τις σημερινές αντιλήψεις
αστυνομία, η οποία είχε σαν μέλημα την ανατροφή των νέων και νεανίδων, το σεβασμό
προς τους μεγαλύτερους, τη λειτουργία των συσσιτίων, την υποχρεωτική επιβολή του
γάμου, την απαγόρευση της αγαμίας, τα μέτρα κατά τη ταφή των νεκρών και το διακανονισμό
του πένθους, την απαγόρευση της αποδημίας κ.λ.π. Μέριμνα για εφαρμογή διατάξεων
περί των ηθών δεν υπήρχε στην Αρχαία Σπάρτη καθότι το πολιτικό και κοινωνικό σύστημα
που επικρατούσε απέκλειε απολύτως την ύπαρξη τέτοιων ζητημάτων. Οι "Αρμόσυνοι"
ήταν η αρχή που επιτηρούσε την ευκοσμία των γυναικών, μια ευκοσμία που διαφέρει
με τα σημερινά δεδομένα αφού η πορνεία , οι βιασμοί, οι αποπλανήσεις, οι απαγωγές
και άλλα παρεμφερή αδικήματα δεν απασχολούσαν τη κοινωνία των αρχαίων Σπαρτιατών
. Οι νεαρές γυναίκες εφόσον ήταν άγαμες θεωρούνταν ιερά πρόσωπα και γι'αυτό δεν
διέτρεχαν κανένα κίνδυνο από τους νέους, μάλιστα υποχρεούνταν να χορεύουν γυμνές
ενώπιόν τους χωρίς να θεωρείται προσβολή αυτό για τη δημόσια αιδώ. Η μοιχεία ήταν
κατά κάποιο τρόπο ανεκτή και επιβεβλημένη αφού ο αποκλειστικός σκοπός του γάμου
ήταν η δημιουργία αρίστων απογόνων. Κατέβαλλαν ιδιαίτερη προσπάθεια για την αναπαραγωγή
αρίστων απογόνων και δεν θεωρούνταν ανέντιμο να προσκαλούν εύρωστους νέους για
να συνευρεθούν με τις νεαρές γυναίκες τους για την απόκτηση εύρωστων και υγιών
παιδιών. Γ) Αστυνομία της Αγορανομίας.
Ήταν μια διαφορετική από τη σημερινή αντίστοιχη υπηρεσία αφού απαγόρευε κάθε εκδήλωση
πλούτου και υποχρέωνε όλους ανεξαιρέτως να μετέχουν στα κοινά συσσίτια ακόμη και
τους βασιλείς. Η νομοθεσία του Λυκούργου κατήργησε τα χρυσά και ασημένια νομίσματα
και αντί αυτών άφησε μόνο τα σιδερένια τα οποία ήταν μεγάλου βάρους και μικρής
αξίας. Οι "Εμπέλωροι", "Παιδιανόμοι" και "Αγρονόμοι"
ασχολούνταν με την επιτήρηση των βασικών βιοτικών αγαθών και των καλλιεργειών.
Δ) Αστυνομία Γενικής Ασφάλειας
Η Αστυνομία
της γενικής ασφάλειας ήταν εμπιστευμένη στους Εφόρους οι οποίοι λάμβαναν μέτρα
για την προστασία της πολιτείας από κινδύνους που προέρχονταν από τους "περίοικους"
και τους "Είλωτες". Ενάντια του κινδύνου των Ειλώτων χρησιμοποιούντο
οι ενήλικες πολίτες, οι οποίοι για να αποκτήσουν τα δικαιώματα του πολίτη της
Σπάρτης έπρεπε να αποδείξουν έμπρακτα ότι ήταν ικανοί γι΄αυτό. Καιροφυλακτούσαν
στα δάση και τα πλέον απομακρυσμένα σημεία, οπλισμένοι με εγχειρίδια και με τροφή
για λίγες ημέρες και επιτίθονταν κρυφά στους διερχόμενους ανύποπτους Είλωτες και
τους σκότωναν "εν ψυχρό" από την ανάγκη να αποκτήσουν θάρρος και τόλμη
ώστε να θεωρηθούν ικανοί πολίτες και αντάξιοι των ενηλίκων. Κατά των Ειλώτων που
όπως προαναφέρθηκε αποτελούσε συνεχή απειλή για τους Σπαρτιάτες χρησιμοποιούσαν
μια μυστική κατά κάποιο τρόπο αστυνομία η οποία ονομαζόταν "Κρυπτείας",
με κύριο μέλημα την εποπτεία τους.
Η
ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΣΤΙΣ ΑΛΛΕΣ ΑΡΧΑΙΕΣ ΠΟΛΕΙΣ
Μπορούμε να πούμε
ότι οι αστυνομικές αρχές των αρχαίων πόλεων της Αθήνας και Σπάρτης συναντώνται
και στις υπόλοιπες πόλεις της αρχαίας Ελλάδας.
Έτσι η Αρχή των "Αστυνόμων"
συναντάται στην Κνίδο , Ευμενία, Ηράκλειο της Βιθυνίας, Ολβία, Σινώπη, Συρία ,
Συρακούσες, Ρόδο, Τήνο, Ηράκλειο της Συρία, Κάρπαθο και άλλες πόλεις του Πόντου.
Η Αρχή των "Αγορανόμων" υπήρχε στην Ανδανεία, Αφροδισία, ΄Αργος, Αστυπάλαια,
Κύπρο, Κω, Κρήτη, Δήλο, Αίγινα, Λέσβο, Μέγαρα, Μεσημβρία, Μίλητο ,Ταίναρο , Τήνο,
Θάσο, Θυάτειρα, Τράλλεις, Έφεσο, ,Χίο , Αλικαρνασσό, Σίκινο, Κέρκυρα κ.λ.
Η αρχή των "Σιτοφυλάκων" ή "Σιτώνων" ή "Σιταγερτών"
συναντάται στη Δήλο, Κάρυστο, Ηράκλειο της Συρίας, Ταυρομένιο κ. λ.
Οι "Γυναικονόμοι"
όπως προκύπτει από επιγραφές υπήρχαν στην Ανδανεία, Γάμβριο της Περγάμου, στη
Μαγνησία κ.λ
Οι "Έφοροι", οι "Επιμελητές κρουνών" , οι
"Τειχοποιοί" και οι "φύλακες λιμένων" υπήρχαν σε όλες σχεδόν
τις Ελληνικές πόλεις .
Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΣΤO
BYZANTIO
Οι
Αρχές στο Βυζάντιο ήταν :
Ο Έπαρχος της πόλης, ο οποίος ασκούσε την ανώτατη
διοικητική εξουσία της πόλης.
Ο Πραίτωρ του δήμου, ο οποίος ασκούσε αστυνομικά
καθήκοντα.
Ο Έπαρχος του Σίτου, η αρμοδιότητα του οποίου ήταν να παρακολουθεί
τον τρόπο της παρασκευής και της διάθεσης του άρτου.
Οι Επιμελητές.
Οι
Πράκτορες της Μυστικής Αστυνομίας.
Ο Κβέστωρ, παρακολουθούσε τις κινήσεις
των ξένων και των επισκεπτών της πόλης.
Η
ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑ
Στην περίοδο αυτή στην
Ελλάδα για τους Τούρκους υπήρχαν τα κάτωθι πρόσωπα που ασκούσαν αστυνομικά καθήκοντα
:
Ο Βοεβόδας, ο οποίος ήταν διοικητής της επαρχίας. Είχε τη γενική εποπτεία
όλων των θεμάτων που είχαν αστυνομικά ενδιαφέροντα.
Ο Καπού-Μπουλούκμπαση,
ο οποίος εκτελούσε τις διαταγές του βοεβόδα.
Οι Αγάδες. Αυτοί ήταν Τούρκοι
άρχοντες βοηθοί και σύμβουλοι του βοεβόδα.
Για τους Έλληνες αστυνομικά καθήκοντα
ασκούσαν :
Oι Δημογέροντες. Αυτοί είχαν ως αποστολή να μεριμνούν για την εξυπηρέτηση
των αναγκών των μελών της κοινότητας. Για την άσκηση αυτής της εξουσίας διόριζαν
τους πολιτοφύλακες, τους αγροφύλακες και τους εθνοφύλακες.
Οι Προεστοί. Αυτοί
ήταν άρχοντες ανώτεροι των Δημογερόντων, είχαν την γενική εποπτεία αυτών και παρουσιάζονταν
ενώπιον των Τουρκικών Αρχών ως προστάτες των καταπιεσμένων Ελλήνων.
Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΕΟΤΕΡΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ
Όταν ο Καποδίστριας, ως πρώτος κυβερνήτης του απελευθερωμένου ελληνικού κράτους,
έφθασε στο Ναύπλιο το 1828 συνάντησε ερείπια, λιμό και αναρχία. Αυτή την κατάσταση
έπρεπε ο Καποδίστριας να μεταμορφώσει σε κράτος και να αποσπάσει την εύνοια των
μεγάλων δυνάμεων.Έτσι δόθηκαν οδηγίες στους διορισμένους διοικητές των επαρχιών
για την αστυνόμευση με κύρια μελήματα τη δημόσια υγεία, την είσοδο-έξοδο αλλοδαπών
και την εσωτερική ασφάλεια.
Στο Ναύπλιο την ίδια περίοδο (1828) ιδρύθηκε η
Πολιταρχεία, η οποία είχε καθήκοντα κυρίως εκτελεστικής δύναμης. Ταυτόχρονα συγκροτήθηκε
για την εμπέδωση της δημόσιας ασφάλειας μια Πεντακοσιαρχία υπό τον τίτλο «Eκτελεστική
Δύναμη Πελοποννήσου» η οποία διαιρέθηκε σε τμήματα που εγκαταστάθηκαν στην Πελοποννήσου.
Επικεφαλής της δύναμης αυτής ήταν ο Ιωάννης Μακρυγιάννης.
Η δύναμη αυτή, η
οποία είχε θετική δράση στην καταπολέμηση της ληστείας, υπήρξε ο πρόδρομος της
Χωροφυλακής.
Στις 29-01-1829 ο Καποδίστριας με ψήφισμα του δημοσιεύει τον
«Κανονισμό της αστυνομίας και καθηκόντων αυτής». Τα καθήκοντα αυτά ήταν κυρίως
ο έλεγχος κίνησης αλλοδαπών και κατοίκων άλλων επαρχιών, ο έλεγχος συνομωσιών,
ο έλεγχος οπλοφορίας, ο έλεγχος επαιτών, λεσχών και καφενείων, ο έλεγχος οικοδομών,
η φρούρηση φυλακών, η εκτέλεση διοικητικών και δικαστικών αποφάσεων, η άσκηση
δικαστικής αστυνομίας…
Με τη δολοφονία του κυβερνήτη το κράτος οδηγήθηκε σε
αναρχία και ήταν αδύνατο να παράσχει τη στοιχειώδη προστασία στο λαό από τους
ληστές και τους λοιμούς.
Η άφιξη του Όθωνα (1832-1862) βρήκε το κράτος σε
άθλια κατάσταση. Την αποκατάσταση της τάξης την ανέλαβε το σώμα των 5.000 Βαυαρών
στρατιωτών, το οποίο συνόδευε τον Όθωνα. Στις 15-6-1833 ιδρύθηκε το σώμα της Χωροφυλακής
ενώ στις 27-12-1833 καθιερώθηκε και η Δημοτική Αστυνομία με τη διαίρεση της χώρας
σε δήμους. Στους δήμους την αστυνομική εξουσία την ασκούσε ο Δήμαρχος, ενώ διορίζονταν
ως ανώτεροι υπάλληλοι ένας ή δύο «Αστυνόμοι» κάτω από την ευθύνη του Δημάρχου.
Με το νόμο της 10-03-1834 οι δήμοι ανέλαβαν και δικαστική εξουσία υπό την καθοδήγηση
του εισαγγελέα. Την 31-12-1836 εκδόθηκε βασιλικό διάταγμα «περί δημοτικής αστυνομίας»
του οποίου το περιεχόμενο περιείχε τις αρμοδιότητες της νέας αρχής. Στα καθήκοντα
αυτά περιλαμβάνονταν η τήρηση της ευκοσμίας, της τάξης, της αγορανομίας, της αστυνόμευσης,
των ηθών, η δημόσια ασφάλεια, καθώς και προληπτικά μέτρα για την αποτροπή δυστυχημάτων.
Αστυνομικά σώματα που ιδρύθηκαν κατά την Οθωνική περίοδο ήταν η Οροφυλακή, η Εθνοφυλακή
και η Διοικητική Αστυνομία με περιορισμένα όμως καθήκοντα δημόσιας ασφάλειας όπως
η φύλαξη των συνόρων και του συνταγματικού καθεστώτος.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:-
« Ιστορία Της Αστυνομίας Πόλεως » του Χ. Σταμάτη.
πηγη http://www.policenet.gr/
