Προβλήματα του παρελθόντος που πολλοί θεωρούσαν πως έχουν
ξεχαστεί ανακύπτουν ξανά λόγω της κρίσης. Ο λόγος για πολλές περιοχές
της Ευρώπης οι οποίες θεωρούσαν εαυτούς ξεχωριστές οντότητες μέσα στα
κράτη που ανήκαν και πλέον αποζητούν δειλά δειλά την απόσχισή τους.
Καταλονία, Σκωτία, Χώρα των Βάσκων, Φλάνδρα, Λομβαρδιά και άλλες περιοχές έχουν ένα κοινό. Θεωρούν πως δεν έχουν την αντιμετώπιση που τους αρμόζει από τις κεντρικές κυβερνήσεις των κρατών στα οποία ανήκουν.
Λίγες ημέρες πριν ήταν όταν ο πρόεδρος της Καταλονίας, Αρτούρ Μας, απείλησε ανοικτά την Μαδρίτη με απόσχιση από την Ισπανία, μέσω δημοψηφίσματος, μία κίνηση που η κεντρική κυβέρνηση θεωρεί ωστόσο παράνομη.
Η Σκωτία από την πλευρά της σχεδιάζει δημοψήφισμα για την απόσχισή της από την Μεγάλη Βρετανία, το φθινόπωρο του 2014, μία κίνηση που επίσης έχει θορυβήσει το Λονδίνο.
Ο ρόλος της κρίσης
Σύμφωνα με τον Στίβεν Ερλάνγκερ των New York Times, η κρίση έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο στην αναζωπύρωση αυτών των αιτημάτων. Σε αυτό το πλαίσιο, τόσο οι Καταλανοί όσο και οι Φλαμανδοί του Βελγίου παραπονιούνται πως συνεισφέρουν δυσανάλογα πολλά σε σχέση με τα όσα λαμβάνουν από τις κεντρικές κυβερνήσεις.
Πρόκειται δηλαδή για μία ρητορεία η οποία αναπαράγεται στην Ευρωζώνη σε επίπεδο κρατών-μελών. Η Γερμανία, η Φινλανδία και η Αυστρία είναι από τις χώρες που υποστηρίζουν πως ξοδεύουν πολλά χρήματα προκειμένου να διασωθούν η Ελλάδα, η Ισπανία η Πορτογαλία και γενικότερα ο ευρωπαϊκός νότος.
Αποσχιστές αλλά όχι αντιευρωπαϊστές
Χαρακτηριστικό των αποσχιστικών κινημάτων είναι πως δεν βλέπουν με κακό μάτι την Ευρώπη. Ίσα ίσα, θέλουν την απόσχιση από τα κράτη αλλά όχι και την έξοδο από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Όπως λέει ο Τζόζεφ Τζάνινγκ, από το European Policy Center, μιλώντας στους New York Times, «θεωρούν ότι το να ενισχυθεί η εξουσία των Βρυξελλών ισοδυναμεί με αποδυνάμωση των κεντρικών κυβερνήσεων».
Χαρακτηριστικό είναι επίσης πως οι περιοχές αυτές έχουν σχηματίσει μάλιστα περιφερειακούς συνασπισμούς που παρακάμπτουν τις κεντρικές κυβερνήσεις. Καταλωνία, Βάδη-Βυρτεμβέργη στη Γερμανία, η περιοχή του Ροδανού-Αλπεων στην Γαλλία και η Λομβαρδία στην Ιταλία αποκαλούν εαυτούς «οι τέσσερις μηχανές της Ευρώπης» και συνολικά έχουν μεγαλύτερο ΑΕΠ από της Ισπανίας.
Οι Βάσκοι δεν θα μπορούσαν να λείπουν από αυτόν τον «χορό» ακόμη και εάν η ΕΤΑ εγκατέλειψε τον ένοπλο αγώνα ενάντια στην Μαδρίτη. Οι Βάσκοι από την πλευρά τους παρακολουθούν στενά τις εξελίξεις στην Σκωτία και την Καταλονιά, παρά το γεγονός πως η περιοχή τους θα μπορούσε να αποσταθεροποιηθεί έντονα από μία ανεξαρτητοποίηση και αυτό λόγω του επιπέδου αυτονομίας που ήδη λαμβάνουν.
Όλα αυτά τα φαινόμενα ξυπνούν μνήμες από το παρελθόν, μνήμες που πολλοί έχουν ξεχάσει και άλλοι θα ήθελαν να ξεχάσουν. Ωστόσο λόγω κρίσης έρχονται πάλι στην επιφάνεια. Χαρακτηριστική είναι η δήλωση της Χέδερ Γκραμπ, πρώην πολιτική σύμβουλος του επιτρόπου για τη Διεύρυνση η οποία λέει πως «μερικά από τα ερωτήματα - ταμπού», που είχαν παγώσει την περίοδο του ψυχρού πολέμου, «επανέρχονται στο φως».
Καταλονία, Σκωτία, Χώρα των Βάσκων, Φλάνδρα, Λομβαρδιά και άλλες περιοχές έχουν ένα κοινό. Θεωρούν πως δεν έχουν την αντιμετώπιση που τους αρμόζει από τις κεντρικές κυβερνήσεις των κρατών στα οποία ανήκουν.
Λίγες ημέρες πριν ήταν όταν ο πρόεδρος της Καταλονίας, Αρτούρ Μας, απείλησε ανοικτά την Μαδρίτη με απόσχιση από την Ισπανία, μέσω δημοψηφίσματος, μία κίνηση που η κεντρική κυβέρνηση θεωρεί ωστόσο παράνομη.
Η Σκωτία από την πλευρά της σχεδιάζει δημοψήφισμα για την απόσχισή της από την Μεγάλη Βρετανία, το φθινόπωρο του 2014, μία κίνηση που επίσης έχει θορυβήσει το Λονδίνο.
Ο ρόλος της κρίσης
Σύμφωνα με τον Στίβεν Ερλάνγκερ των New York Times, η κρίση έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο στην αναζωπύρωση αυτών των αιτημάτων. Σε αυτό το πλαίσιο, τόσο οι Καταλανοί όσο και οι Φλαμανδοί του Βελγίου παραπονιούνται πως συνεισφέρουν δυσανάλογα πολλά σε σχέση με τα όσα λαμβάνουν από τις κεντρικές κυβερνήσεις.
Πρόκειται δηλαδή για μία ρητορεία η οποία αναπαράγεται στην Ευρωζώνη σε επίπεδο κρατών-μελών. Η Γερμανία, η Φινλανδία και η Αυστρία είναι από τις χώρες που υποστηρίζουν πως ξοδεύουν πολλά χρήματα προκειμένου να διασωθούν η Ελλάδα, η Ισπανία η Πορτογαλία και γενικότερα ο ευρωπαϊκός νότος.
Αποσχιστές αλλά όχι αντιευρωπαϊστές
Χαρακτηριστικό των αποσχιστικών κινημάτων είναι πως δεν βλέπουν με κακό μάτι την Ευρώπη. Ίσα ίσα, θέλουν την απόσχιση από τα κράτη αλλά όχι και την έξοδο από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Όπως λέει ο Τζόζεφ Τζάνινγκ, από το European Policy Center, μιλώντας στους New York Times, «θεωρούν ότι το να ενισχυθεί η εξουσία των Βρυξελλών ισοδυναμεί με αποδυνάμωση των κεντρικών κυβερνήσεων».
Χαρακτηριστικό είναι επίσης πως οι περιοχές αυτές έχουν σχηματίσει μάλιστα περιφερειακούς συνασπισμούς που παρακάμπτουν τις κεντρικές κυβερνήσεις. Καταλωνία, Βάδη-Βυρτεμβέργη στη Γερμανία, η περιοχή του Ροδανού-Αλπεων στην Γαλλία και η Λομβαρδία στην Ιταλία αποκαλούν εαυτούς «οι τέσσερις μηχανές της Ευρώπης» και συνολικά έχουν μεγαλύτερο ΑΕΠ από της Ισπανίας.
Οι Βάσκοι δεν θα μπορούσαν να λείπουν από αυτόν τον «χορό» ακόμη και εάν η ΕΤΑ εγκατέλειψε τον ένοπλο αγώνα ενάντια στην Μαδρίτη. Οι Βάσκοι από την πλευρά τους παρακολουθούν στενά τις εξελίξεις στην Σκωτία και την Καταλονιά, παρά το γεγονός πως η περιοχή τους θα μπορούσε να αποσταθεροποιηθεί έντονα από μία ανεξαρτητοποίηση και αυτό λόγω του επιπέδου αυτονομίας που ήδη λαμβάνουν.
Όλα αυτά τα φαινόμενα ξυπνούν μνήμες από το παρελθόν, μνήμες που πολλοί έχουν ξεχάσει και άλλοι θα ήθελαν να ξεχάσουν. Ωστόσο λόγω κρίσης έρχονται πάλι στην επιφάνεια. Χαρακτηριστική είναι η δήλωση της Χέδερ Γκραμπ, πρώην πολιτική σύμβουλος του επιτρόπου για τη Διεύρυνση η οποία λέει πως «μερικά από τα ερωτήματα - ταμπού», που είχαν παγώσει την περίοδο του ψυχρού πολέμου, «επανέρχονται στο φως».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου