Κασσιόπη ή Κασσιόπεια, Κασσιέπεια ή και Κασσώπη....

Ο Κηφέας και η βασίλισσα Κασσιόπη ευχαριστούν τον Περσέα για την απελευθέρωση της κόρης τους Ανδρομέδας. Ζωγραφικός πίνακας του Πιέρ Μινιάρ (La Délivrance d'Andromède, 1679), Μουσείο του Λούβρου.

Γενικά

Στην ελληνική μυθολογία η Κασσιόπη ήταν η σύζυγος του Κηφέα, βασιλιά της Αιθιοπίας, γνωστή από τον μύθο της Ανδρομέδας και του Περσέως.
Το όνομά της συναντάται και με τις παραλλαγές Κασσιόπεια, Κασσιέπεια ή και Κασσώπη. Αναφέρεται ως θυγατέρα του Αράβου ή Αραβίου. Σύμφωνα με άλλες παραδόσεις η Κασσιόπη ήταν σύζυγος του Φοίνικα, του γιου του Αγήνορα, και μητέρα του Φινέα, τουΚίλικα, του Δορύκλου και της Κάρμης και εκ του Διός της Ευρώπης και του Ατύμνου. Σε άλλο μύθο η Κασσιόπη είναι σύζυγος τουΕπάφου και μητέρα της Λιβύης, ή σύζυγος του Οινέα και μητέρα του Τυδέα.

Ο μύθος 

Κατά την επικρατέστερη όμως παράδοση η Κασσιόπη ήταν σύζυγος του Κηφέα και μητέρα της Ανδρομέδας. Επειδή η Κασσιόπη καυχήθηκε ότι ήταν ομορφότερη από την Ήρα και από τις Νηρηίδες, προκάλεσε την οργή της Ήρας και των Νηρηίδων, που ζήτησαν από τον θεό της θάλασσας, τον Ποσειδώνα, να την τιμωρήσει. Τότε ο Ποσειδώνας έστειλε ένα κήτος, ένα φοβερό θαλάσσιο τέρας, που κατέστρεφε τα παράλια της χώρας της Κασσιόπης. Για να εξευμενισθεί ο Ποσειδώνας, το βασιλικό ζεύγος υποχρεώθηκε να δώσει την Ανδρομέδα να τη φάει το τέρας. Τότε εμφανίσθηκε ο Περσέας και τη γλίτωσε. Μετά τον θάνατό της, η Κασσιόπη μεταμορφώθηκε στον αστερισμό, όπως και οι υπόλοιποι ήρωες του μύθου. Παντού στην αρχαία Ελλάδα το βασικό σχήμα στον αστερισμό αντιστοιχούσε σε μία γυναίκα καθισμένη πάνω σε ένα θρόνο («Η του θρόνου»).

Προέλευση του μύθου 

Ο μύθος της Κασσιόπης ανήκει στις παραδόσεις του Άργους, στις λεγόμενες Αργείες παραδόσεις. Από το Άργος μεταδόθηκε στη Φοινίκη και από εκεί επανήλθε ελαφρά παραλλαγμένος σε άλλες ελληνικές περιοχές. Η αληγορική έννοια του μύθου είναι η σύνδεση των επισημότερων ελληνικών γενών και των σημαντικότερων ημιθέων (μυθικών ηρώων) πολλών χωρών (Κιλικίας,Αιγύπτου, Λιβύης) υπό την ίδια μητέρα που έφερε την ομορφιά και τη χάρη όλων των παιδιών της (λαών) για τα οποία και τάχθηκε από τον Δία να τα παρακολουθεί από ψηλά (από τον ουράνιο θόλο) και να τα προστατεύει ως αστερισμός.
Η δε εμπλοκή του Ποσειδώνα ως τιμωρού αντί της Ήρας, δηλώνει την προϊστορική γεωλογική αναστάτωση που συνέβη στον ελλαδικό χώρο με συνέπεια την κατάκλυση υδάτων (κατακλυσμός του Δευκαλίωνα) και κατ΄ επέκταση, ουσιαστικά, τον αποχωρισμό των αρχαίων γενών.

Εκτός όμως του Άργους που φέρεται ως πηγή του, στη κυρίως Ελλάδα το όνομα της Κασσιοπείας πλέκεται και σε τοπικούς μύθους όπως της Αιτωλίας, όπου ως σύζυγος του Οινέα και μητέρα του Τυδέα αποκαλύπτεται μάμμη του Διομήδη, του ήρωα του Τρωικού Πολέμου.

Στη τέχνη 

Η Κασσιόπη απεικονίζεται σε αρχαία αγγεία, καθώς και σε μία τοιχογραφία της Πομπηίας.

Πηγές 

• Emmy Patsi-Garin: «Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας», εκδ. οίκος Χάρη Πάτση, Αθήνα 1969
• "Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν Ηλίου" τομ.10ος, σελ.431.

Δείτε επίσης 

• Κασσιόπη (αστερισμός)

περισσότερα στην  http://el.wikipedia.org

dy/>