Οδηγίες από την Ελληνική Παιδιατρική Εταιρεία για την καλή ανατροφή και την ψυχική υγεία των παιδιών
Διαστάσεις «επιδημίας» έχουν πάρει οι ψυχοσωματικές ενοχλήσεις. Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι μισοί από τους προσερχόμενους στα εξωτερικά ιατρεία των νοσοκομείων έχουν εκδηλώσει ένα σωματικό σύμπτωμα, το οποίο σχετίζεται με την ψυχολογική τους κατάσταση.
Γαστρίτιδες, ελκώδης κολίτιδα, διάρροια, αρρυθμίες, διατροφικές διαταραχές, σεξουαλικά προβλήματα, ακόμη και άσθμα, είναι ορισμένα από αυτά τα συμπτώματα. Το στρες και η κατάθλιψη αποτελούν τις βασικότερες αιτίες για την εμφάνισή τους. Τις επιπτώσεις τους στρες υφίστανται και τα παιδιά. Υπερκινητικότητα, νυχτερινή ενούρηση, πόνοι στην κοιλιά και επιθετικότητα, μπορεί να είναι εκδηλώσεις του άγχους το οποίο βιώνουν στην καθημερινότητά τους.
Η θεραπεία να είναι προσαρμοσμένη στις ανάγκες κάθε ασθενούς
Οταν τα σωματικά συμπτώματα κάποιας πάθησης έχει αποκλειστεί ότι προέρχονται από μια οργανική -σωματικής φύσης- νόσο ή όταν ο ίδιος ο ασθενής αισθάνεται ότι η πάθησή του επηρεάζεται από την ψυχική του κατάσταση, μπορούμε να ισχυριστούμε ότι πρόκειται για μια ψυχοσωματική νόσο. Υπάρχουν, βεβαίως, πολλά ακόμη στοιχεία που προσδιορίζουν με την απαιτούμενη ιατρική ακρίβεια μια νόσο ως ψυχοσωματική.
Οι ψυχοσωματικές διαταραχές εντοπίζονται σε όλα τα οργανικά συστήματα του ανθρώπινου οργανισμού. Στο πεπτικό σύστημα, παραδείγματος χάρη, εντοπίζονται ως γαστρίτιδες, πεπτικό έλκος, ελκώδη κολίτιδα, νόσος του Crohn, σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου, σπασμός του οισοφάγου, γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση, αεροφαγία, λειτουργική διάρροια ή δυσκοιλιότητα. Σε όλες τις σοβαρές παθήσεις του καρδιαγγειακού συστήματος όπως είναι οι αρρυθμίες, οι στηθαγχικές κρίσεις, το έμφραγμα, τα συγκοπικά επεισόδια και αρκετές περιπτώσεις καρδιακής ανεπάρκειας συμβάλλουν στη γένεσή τους, ή τις επιβαρύνουν αμιγώς, ψυχικά αίτια.
Στη διεθνή βιβλιογραφία αναφέρεται ότι σε ποσοστό μέχρι 40% των καρδιακών εμφραγμάτων προηγείται μέτριου έως σοβαρού βαθμού κατάθλιψη διάρκειας ακόμη και δύο ετών.
Διαταραχές
Επίσης, το αναπνευστικό σύστημα επηρεάζεται πολύ από την ψυχική λειτουργία του ατόμου και διαταραχές όπως το βρογχικό άσθμα ή η υπέρπνοια απαντώνται συχνά στοn γενικό πληθυσμό.
Το ίδιο συχνές είναι οι ψυχογενείς διαταραχές του δέρματος. Μερικές από αυτές είναι η γυροειδής αλωπεκία, η λεύκη, η κοινή ακμή, η υπερίδρωση, η κνίδωση, η ονυχοφαγία, η ψωρίαση, η τριχοτιλλομανία και αρκετές σοβαρότερες όπως η ψευδαίσθηση σωματικής δυσοσμίας ή σωματικής εμφάνισης και άλλες νόσοι στις οποίες εμπλέκονται και σοβαρές διαταραχές της σκέψης και άλλων ψυχικών λειτουργιών.
Οι ειδικοί παθολόγοι και ρευματολόγοι γιατροί συχνά ζητούν τη συνεργασία των ψυχιάτρων για την αντιμετώπιση περιστατικών ασθενών που πάσχουν από ερυθηματώδη λύκο, ρευματοειδή αρθρίτιδα, ινομυαλγία ή άλλες νόσους αυτοάνοσης αιτιολογίας. Η εμπειρία έχει δείξει ότι σε περιπτώσεις ασθενών αυτής της κατηγορίας που αγνοήθηκε η ταυτόχρονη θεραπευτική αντιμετώπιση της ψυχικής παραμέτρου των παθήσεων αυτών μπορεί να οδηγήσει τους ασθενείς σε βαθιά κατάθλιψη έως και απόπειρα αυτοκτονίας. Χωρίς να λησμονείται ότι συχνά για την επιδείνωση της καταθλιπτικής διάθεσης των ασθενών που πάσχουν από αυτοάνοσες νόσους ευθύνονται τα κορτιζονούχα ή χημειοθεραπευτικά σκευάσματα, τα οποία είναι άκρως αναγκαία στη θεραπευτική των αυτοάνοσων παθήσεων.
Οι παθήσεις του θυρεοειδούς, των επινεφριδίων, το προεμμηνορρυσιακό σύνδρομο, η ψυχογενής αμηνόρροια - δυσμηνόρροια, η υπερπρολακτιναιμία, η ψυχογενής στειρότητα, οι διαταραχές έκκρισης της τεστοστερόνης στους άνδρες αποτελούν επίσης κοινά πεδία ψυχικής - λειτουργικής και σωματικής διαταραχής.
Επίσης οι διαβητολόγοι γιατροί γνωρίζουν ότι οι πάσχοντες από σακχαρώδη διαβήτη (την πλέον διαδεδομένη νόσο του μεταβολισμού) σε ποσοστό περίπου 50% βελτιώνονται μετά τη χορήγηση της ενδεδειγμένης ψυχιατρικής θεραπείας και λόγω καλύτερης αποτελεσματικότητας της αντιδιαβητικής θεραπείας αλλά και λόγω της γενικότερης βελτίωσης της διάθεσης και της συμπεριφοράς τους.
Ολοι επίσης γνωρίζουν την εντυπωσιακή συμβολή της ψυχικής λειτουργίας στις παθήσεις σεξουαλικής δυσλειτουργίας όπως είναι η μειωμένη σεξουαλική επιθυμία, η στυτική δυσλειτουργία των ανδρών-ανικανότητα, οι διαταραχές του οργασμού, η πρόωρη εκσπερμάτιση, η ξηρότητα του κόλπου, οι επώδυνες σεξουαλικές διαταραχές, ο κολεόσπασμος, η οργασμική ανηδονία. Αλλωστε, σε όλα τα μέρη του δυτικού κόσμου είναι διαδεδομένα και με μεγάλη θεαματικότητα τα προγράμματα που αφορούν τη συγκεκριμένη θεματολογία.
Δεν είναι ακόμη το ίδιο γνωστό στο ευρύ κοινό το πόσο σημαντική και αδιαμφισβήτητη είναι η συμβολή της ψυχικής λειτουργίας του ατόμου στις διαταραχές της διατροφής στις οποίες συμπεριλαμβάνονται η ψυχογενής ανορεξία και η παχυσαρκία. Στις δύο αυτές νοσηρές καταστάσεις το σωματικό βάρος φτάνει μέχρι σημείου απίσχνανσης που δεν είναι συμβατό με τη ζωή ή πάχυνσης επίσης μη συμβατής με τη ζωή. Πριν φτάσουν σε αυτά τα τελικά στάδια τα άτομα που πάσχουν από διαταραχές της διατροφής συνηθέστατα βιώνουν μια πολύ κακή ποιότητα καθημερινότητας στιγματίζοντάς τα και κοινωνικά.
Οι παχύσαρκοι
Οι πάσχοντες από παχυσαρκία και νοσηρή παχυσαρκία τύπου ΙΙ είναι πάρα πολλοί, αποτελούν περίπου το 15% του γενικού πληθυσμού στη χώρα μας και τις άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης και οι επεμβάσεις «βαριατρικής χειρουργικής», όπως αποκαλούνται, αποτελούν πλέον σοβαρό πεδίο της σύγχρονης χειρουργικής θεραπευτικής. Ομως οι ασθενείς δεν χάνουν το βάρος κατά τη διάρκεια της επέμβασης. Το σωματικός βάρος τους μειώνεται στη διάρκεια του έτους που ακολουθεί την επέμβαση.
Ετσι η ψυχιατρική και ψυχολογική συνεργασία επιβάλλεται και προ της επέμβασης για την ψυχολογική προετοιμασία του ασθενούς και την ορθή επιλογή της καταλληλότερης για το συγκεκριμένο άτομο χειρουργικής επέμβασης και μετά την επέμβαση η ψυχιατρική και ψυχολογική υποστήριξη είναι απολύτως επιβεβλημένη προκειμένου να αντιμετωπιστούν ορθά τόσο τα ψυχικά γενεσιουργά αίτια που προκάλεσαν τη σωματική αυτή διαταραχή όσο και για την επιτυχή ψυχολογική προσαρμογή του ατόμου στη νέα σωματική του υπόσταση.
Η θεραπευτική ψυχιατρική προσέγγιση των ψυχοσωματικών διαταραχών είναι ευνόητο ότι πρέπει να εξατομικεύεται και να είναι προσαρμοσμένη στις ανάγκες του κάθε ασθενούς, την προσωπικότητα και τη βαρύτητα της συμπτωματολογίας και της νόσου. Ανάλογα με τις ανάγκες μπορεί να είναι φαρμακευτική, ψυχοθεραπευτική ή συνδυασμένη φαρμακευτική αγωγή και ψυχοθεραπεία.
Οι διαβητολόγοι γνωρίζουν ότι οι πάσχοντες από σακχαρώδη διαβήτη σε ποσοστό περίπου 50% βελτιώνονται μετά τη χορήγηση της ενδεδειγμένης ψυχιατρικής θεραπείας.
πηγη http://www.ethnos.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου