Είναι Ελληνόπουλα, σχεδόν συνομήλικα, φίλοι και παιδιά μεταναστών που ζουν στο Μόναχο, παίζουν ποδόσφαιρο και ονειρεύονται τίτλους και δόξα. Ο λόγος για τους Αλέξανδρο Τακίρη της Μόναχο 1860 και Αγγελο Οικονόμου της Μπάγερν Μονάχου.
Ταλέντα. Στενοί φίλοι, πιθανοί αντίπαλοι. Αριστερά, ο Αγγελος Οικονόμου με τη φανέλα της Μπαγερν Μονάχου και δεξιά ο Αλέξανδρος Τακίρης με τη φανέλα της Μόναχο 1860.
Η είδηση είναι πως και οι δύο ανήκουν στους καλύτερους ποδοσφαιριστές στην ηλικία τους στη Γερμανία. Ο 15χρονος Αλέξανδρος Τακίρης αγωνίζεται στη μεσοεπιθετική γραμμή της Μόναχο 1860, που διαθέτει μία από τις καλύτερες ακαδημίες της χώρας, και ο 16χρονος Αγγελος Οικονόμου, παίζει εδώ και τρία χρόνια κεντρικός αμυντικός και αμυντικό χαφ στη βαυαρική Μπάγερν, υπό τις οδηγίες του Στέφαν Μπεκενμπάουερ.
Ενας φανατικός παοκτσής
Ο Αλέξανδρος γεννήθηκε στο Μόναχο από γονείς μετανάστες, με καταγωγή από το Κιλκίς και τα Ιωάννινα. Στα τεσσεράμισί του ξεκίνησε να παίζει ποδόσφαιρο για να απασχολείται την ώρα που έκανε προπόνηση ο μεγαλύτερος αδερφός του. «Να τον γράψεις στο ποδόσφαιρο γιατί έχει επαφή με την μπάλα» είπε στον πατέρα του ο προπονητής της μικρής εκείνης τοπικής ομάδας κι εκείνος υπάκουσε. Ετσι, ο μικρός Αλέξανδρος ξεκίνησε να παίζει από τα οκτώ του και από τα δεκατρία του είναι βασικό μέλος της επίλεκτης ομάδας της Βαυαρίας, εκεί δηλαδή όπου παίζουν οι πολλά υποσχόμενοι παίκτες της περιοχής.
Ονειρεύεται να είναι στο γήπεδο και 70.000 οπαδοί της ομάδας του να φωνάζουν πανηγυρικά το όνομά του. «Το λέει αυτό από επτά ετών: Θέλω να παίζω και να σείεται όλο το γήπεδο», συμπληρώνει η μητέρα του, Βίκυ Τακίρη. Ο Αλέξανδρος προπονείται καθημερινά το λιγότερο τρεις ώρες και αφιερώνει πολύ χρόνο σε αυτό που κάνει. Είναι φανατικός παοκτσής κι έχει κάνει προπόνηση με την αγαπημένη του ομάδα. Δεν θέλει όμως να ξεκινήσει την καριέρα του από την Ελλάδα. Στην Ελλάδα, θέλει να καταλήξει. «Εδώ τα πράγματα είναι πολύ οργανωμένα, υπάρχει τάξη, πειθαρχία και προπάντων αξιοκρατία», συμπληρώνει ο ίδιος.
Ο Αλέξανδρος παρά το νεαρό της ηλικίας του σκέφτεται πολύ ώριμα. Πηγαίνει σε ελληνικό σχολείο και είναι καλός μαθητής. Εχει συνειδητοποιήσει ότι η ζωή είναι απρόβλεπτη και ότι μπορεί ανά πάσα στιγμή κάτι να στραβώσει και να αλλάξουν τα σχέδιά του, γι' αυτό και είναι προσγειωμένος. «Αν κάτι δεν πάει καλά, έχω κάποιο τραυματισμό ή οτιδήποτε άλλο, θα σπουδάσω φυσικοθεραπευτής», λέει. Οντας πολύ νέος, υποστηρίζει ότι δεν τον ενδιαφέρουν τα χρήματα, αλλά η φήμη και η δόξα. Ηδη η Μπαγερν έχει εκδηλώσει ενδιαφέρον, αλλά πρόλαβαν οι «μπλε» του Μονάχου. Δεν φοβάται τον ανταγωνισμό, είναι προετοιμασμένος για όλα και ξέρει πως τίποτε δεν είναι σίγουρο. Εκτός από ένα: Δεν χάνει αγώνα του ΠΑΟΚ από την τηλεόραση.
Ενας πιανίστας στην Μπάγερν
Ο Αγγελος Οικονόμου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, αλλά μεγάλωσε στην Κατερίνη. Στο Μόναχο βρέθηκε εξαιτίας της απόσπασης σε ελληνικό σχολείο, που πήρε ο εκπαιδευτικός, γυμναστής πατέρας του, Νίκος Οικονόμου. Το ποδόσφαιρο για τον Αγγελο έχει γονιδιακή βάση, αφού ο ένας του αδερφός, ο Γιώργος Οικονόμου, έπαιζε μπάλα στη Βέροια και στον Πιερικό. Από τα 16 του κιόλας είχε υπογράψει επαγγελματικό συμβόλαιο.
Γήπεδο. Το γήπεδο στην περιοχή Sendling χρησιμοποιείται για αγώνες.
Αυτό που θυμάται από την αρχή της ζωής του ήταν η μουσική. Επαιζε πιάνο, όταν στα πέντε του, ο πατέρας του τον παρότρυνε να ασχοληθεί με το ποδόσφαιρο. Σε εκείνον άρεσε περισσότερο το τάε κβον ντο, αλλά ο πατέρας του είχε άλλη γνώμη. Ο πιτσιρικάς γράφτηκε κρυφά δύο φορές, αλλά δεν ασχολήθηκε ποτέ. Οταν ήρθε στο Μόναχο ήταν δέκα ετών. Ξεκίνησε να παίζει ποδόσφαιρο ερασιτεχνικά. Από 12 ετών έπαιζε στους επίλεκτους της Βαβαρίας, ενώ παράλληλα δοκιμαζόταν στη Μόναχο 1860 και στην Μπάγερν, για να καταλήξει στα 14 του στη δεύτερη. Οι παράγοντες τον είχαν ήδη δει σε ένα αγώνα στο Σάλτσμπουργκ, όταν έπαιζε με τους επίλεκτους.
Ονειρο. Η έδρα της Μπάγερν, Allianz Arena.
Ο Αγγελος τα τελευταία τρία χρόνια αγωνίζεται με τη φανέλα της Μπάγερν, έχει ως πρότυπό του τον Τιάγκο της Μπαρτσελόνα και υποστηρίζει φανατικά την ΑΕΚ. Θα περίμενε κάποιος προτεραιότητα για τον ίδιο να είναι το ποδόσφαιρο. Απεναντίας, ο Αγγελος σκέφτεται το σχολείο του, είναι το «καμάρι» της τάξης και θα ήθελε να γίνει και αυτός φυσικοθεραπευτής, αν κάτι δεν πάει καλά με τη μπάλα. Σχεδόν προπονείται τέσσερις ώρες τη μέρα κι όταν δεν παίζει ποδόσφαιρο, χαλαρώνει παίζοντας πιάνο.
Πέρυσι είχε δυο τραυματισμούς και δυο χειρουργεία. Η φετινή χρονιά είναι η πιο κρίσιμη που θα καθορίσει το μέλλον του. Πέρυσι τον Νοέμβριο τον κάλεσαν να παίξει στην Εθνική Γερμανίας, αλλά αρνήθηκε λόγω τραυματισμού. Αυτό τον καιρό ο Αγγελος είναι μοιρασμένος, όπως εξάλλου και η οικογένειά του. Ο πατέρας του, έπειτα από δέκα χρόνια στο Μόναχο δεν κατάφερε να ξαναπάρει απόσπαση κι επέστρεψε στην Κατερίνη, όπου εκεί ζουν και οι δυο μεγάλοι του γιοι. Ο Αγγελος παρέμεινε στο Μόναχο με τη μητέρα του, αλλά δεν θέλει να το εγκαταλείψει γιατί έχει ποιότητα ζωής. «Θα μείνω οπωσδήποτε», δηλώνει και δείχνει απόλυτα συνειδητοποιημένος. Εκεί έχει όλα τα εχέγγυα για μια σπουδαία καριέρα. Στην Ελλάδα;
ΕΥΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΟΥ
ΦΩTOΓΡAΦIEΣ: ZΩΗ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΑΚΗ
http://www.zoehatziyannaki.com/
http://www.zoehatziyannaki.com/
πηγη http://www.ethnos.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου