Ο Νίκος Δάνδολος γεννήθηκε στο Ρέθυμνο το 1883. Ήταν γόνος πλούσιας οικογένειας και νέος σπούδασε φιλοσοφία.
Σε ηλικία 18 ετών μετανάστευσε στο Σικάγο των Η.Π.Α. και αργότερα μετακινήθηκε στο Μόντρεαλ του Καναδά, όπου άρχισε να ασχολείται με το στοίχημα στις ιπποδρομίες. Αφού κέρδισε πάνω από 500.000 δολάρια μέσα σε έξι μήνες επέστρεψε στο Σικάγο.
Εκεί συνέχισε παίζοντας μεγάλα ποσά στα χαρτιά και στα ζάρια και έχασε όσα χρήματα είχε κερδίσει στο Μόντρεαλ. Ωστόσο, έγινε προοδευτικά αριστοτέχνης διάφορων τυχερών παιχνιδιών, απέκτησε μεγάλη φήμη και εξελίχτηκε σε «αξιοθέατο» των διάφορων καζίνο και χαρτοπαικτικών λεσχών όπου έπαιζε. Συχνά τα γνωστότερα καζίνο του πρόσφεραν μεγάλους μισθούς για να δουλέψει για αυτούς αλλά ο Δάνδολος απαντούσε συνήθως αρνητικά.
Το 1949 ο Δάνδολος συμμετείχε σε έναν «μαραθώνιο πόκερ», με αντίπαλο τον καλύτερο παίκτη πόκερ της εποχής, τον Johnny Moss.
Στον μαραθώνιο αυτό, που κράτησε 5 μήνες, με διαλείμματα μόνο για ύπνο και φυσικές ανάγκες, παίχτηκε κάθε παραλλαγή του πόκερ. Ο Δάνδολος έχασε συνολικά πάνω από 2.000.000 δολάρια.
Σύμφωνα με ένα αστικό μύθο, ο Δάνδολος κάποτε συνόδεψε τον Άλμπερτ Αϊνστάιν στο Λας Βέγκας. Τον συνέστησε στους φίλους του, οι οποίοι ήταν τζογαδόροι και υπόθεσε ότι δεν γνώριζαν τον Αϊνστάιν, ως ο «μικρός Αλ από το Πρίνστον, που ελέγχει τη δράση στο Τζέρσεϋ».
Ο Νομπελίστας φυσικός Richard Feynman επίσης γνώρισε τον Νίκο Δάνδολο όπως αναφέρεται στην αυτοβιογραφία του «Σίγουρα θ” αστειεύεστε κύριε Feynman!». Ο Νίκος εξηγεί πως κερδίζει όχι απλά ποντάροντας, αλλά γνωρίζοντας τις πιθανότητες του παιγνιδιού και ποντάροντας αντίθετα σε άλλους παίκτες με προκαταλήψεις για το αποτέλεσμα όπως και στην επιρροή της φήμης του στους άλλους παίκτες.
Ήταν άτομο που περιφρονούσε τα χρήματα και υπολογίζεται ότι σε όλη τη ζωή του κέρδισε και έχασε πάνω από 500 εκατομμύρια δολάρια. Ο ίδιος έλεγε ότι είχε περάσει από την απόλυτη φτώχια στον πλούτο πάνω από 75 φορές.
Έδωσε πάνω από 20 εκατομμύρια δολάρια (περίπου 400 εκατομμύρια με βάση τον πληθωρισμό του 2004) σε φιλανθρωπικά έργα. Στο τέλος της ζωής του ο Δάνδολος είχε μείνει απένταρος και συνέχιζε να παίζει μικρά ποσά σε καζίνο της Νότιας Καλιφόρνιας.
Πέθανε την ημέρα των Χριστουγέννων το 1966.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου