Στα δεκαπέντε του, στο «Κύτταρο», είδε για πρώτη φορά τον Διονύση Σαββόπουλο να ερμηνεύει τη «Μαύρη θάλασσα». «Εμεινα εκστασιασμένος. Επαιζαν με τα Μπουρμπούλια αυτό το θρακιώτικο ζωναράδικο σε μια οργιώδη κατάσταση, λες και ήταν μαζί τους στη σκηνή ο Φρανκ Ζάππα!» Ετσι, ο έφηβος από τη Νέα Σμύρνη, που άκουγε Χέντριξ, Στόουνς και Μπιτλς, άρχισε να ανακαλύπτει έναν άλλο «θησαυρό». «Ο Σαββόπουλος έπαιξε για τη γενιά μου το ρόλο της γέφυρας, απενοχοποίησε κάποια ακούσματα που μας προκαλούσαν αλλεργία». Σήμερα ο Νίκος Πορτοκάλογλου κάνει κάτι αντίστοιχο για τους σημερινούς πιτσιρικάδες. «Πειράζει» ρεμπέτικα και λαϊκά, σμυρναίικα και δημοτικά, σε ένα διπλό άλμπουμ με τίτλο «Λιμάνια ξένα». «Τραγούδια άλλων, δηλαδή, αλλά πιο δικά μου και από τα... δικά μου», όπως λέει.
Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟ http://www.kathimerini.gr/774122/article/proswpa/synentey3eis/nikos-portokalogloy-giati-tragoydaei-ayta--poy-kapote-snompare
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου