Η γη, οι άνθρωποι, το ύδωρ και η ταπεινή τύρφη είναι τα τέσσερα στοιχεία που εξηγούν γιατί το ουίσκι της Σκοτίας είναι το δημοφιλέστερο ποτό στον κόσμο.
TΟΠΟΣ ΑΣΥΓΚΡΙΤΟΣ Η ΓΗ
Κάθε προϊόν ποιότητας, πόσο μάλλον το scotch, είναι αντανάκλαση του τόπου που το γέννησε. Mια φανταστική περιπλάνηση στα έγκατα της σκοτσέζικης γης θα έδειχνε ότι οι δραματικές γεωλογικές ανακατατάξεις εκατομμυρίων ετών έχουν σμιλεύσει ένα μοναδικό μωσαϊκό πανάρχαιων πετρωμάτων. Περνώντας στην επιφάνεια, με 450χλμ. να χωρίζουν τη μία πλευρά της χώρας από την άλλη, διαπιστώνει κανείς ότι είναι εξίσου δραματικές οι εναλλαγές τοπίων και μικροκλιμάτων. Στους αιθέρες, το πέπλο από γκριζόμαυρα σύννεφα διασπάται αρκετά συχνά από ουράνια τόξα και καθάριες λιακάδες. Tα σκεπασμένα με γρασίδι και κριθάρι λιβάδια και οι καλυμμένες με ανθισμένα ρείκια και τύρφη πλαγιές των λόφων εναλλάσσονται με στενές χαράδρες σκαμμένες σε γρανιτένια βράχια, lochs και ρυάκια με διαυγή νερά, ενώ στα ανεμοδαρμένα νησιά, σωροί από φύκια είναι σκαλωμένα σε κάθε κοίλωμα των βραχωδών ακτών. Συγκριτικά, η επικράτεια του Kονιάκ -το μόνο απόσταγμα, σύμφωνα με τη γνώμη των περισσότερων spirit writers του κόσμου, που μπορεί να συγκριθεί σε πολυπλοκότητα γεύσεων και αρωμάτων με το scotch- δεν ξεπερνά τα 150χλμ. πεδιάδας. Kαι εκεί, μάλιστα, επικρατεί ήπιο ηπειρωτικό κλίμα. Oπότε, είναι εύκολο να αντιληφθεί κανείς το πόσο σύνθετη υπόθεση είναι το σκοτσέζικο ουίσκι πριν καν φυτευτεί ο πρώτος σπόρος κριθαριού που τελικά θα μετουσιωθεί σε ουίσκι.
H στενή σχέση γεωλογίας και γευσιγνωσίας αποδείχτηκε το 1990, σε μια μελέτη των γεωλόγων Stephen Cribb και Julie Davison. Eνα από τα βασικά πορίσματα των ερευνών τους ήταν πως στις περιοχές στις οποίες τα πετρώματα είχαν παρόμοια σύσταση ήταν παρόμοια και η γεύση του ουίσκι. Kάτι θα ξέρει ο πανάρχαιος βράχος των δυτικών ακτών του νησιού Islay (ηλικίας 800 εκατομμυρίων ετών κατά τοwhiskyweb.com), μέσα από τον οποίο φιλτράρεται το νερό που χρησιμοποιείται στα αποστακτήρια του Bowmore και του Bruichladdich. Aλλά σιωπά. Eυλόγως.
Κάθε προϊόν ποιότητας, πόσο μάλλον το scotch, είναι αντανάκλαση του τόπου που το γέννησε. Mια φανταστική περιπλάνηση στα έγκατα της σκοτσέζικης γης θα έδειχνε ότι οι δραματικές γεωλογικές ανακατατάξεις εκατομμυρίων ετών έχουν σμιλεύσει ένα μοναδικό μωσαϊκό πανάρχαιων πετρωμάτων. Περνώντας στην επιφάνεια, με 450χλμ. να χωρίζουν τη μία πλευρά της χώρας από την άλλη, διαπιστώνει κανείς ότι είναι εξίσου δραματικές οι εναλλαγές τοπίων και μικροκλιμάτων. Στους αιθέρες, το πέπλο από γκριζόμαυρα σύννεφα διασπάται αρκετά συχνά από ουράνια τόξα και καθάριες λιακάδες. Tα σκεπασμένα με γρασίδι και κριθάρι λιβάδια και οι καλυμμένες με ανθισμένα ρείκια και τύρφη πλαγιές των λόφων εναλλάσσονται με στενές χαράδρες σκαμμένες σε γρανιτένια βράχια, lochs και ρυάκια με διαυγή νερά, ενώ στα ανεμοδαρμένα νησιά, σωροί από φύκια είναι σκαλωμένα σε κάθε κοίλωμα των βραχωδών ακτών. Συγκριτικά, η επικράτεια του Kονιάκ -το μόνο απόσταγμα, σύμφωνα με τη γνώμη των περισσότερων spirit writers του κόσμου, που μπορεί να συγκριθεί σε πολυπλοκότητα γεύσεων και αρωμάτων με το scotch- δεν ξεπερνά τα 150χλμ. πεδιάδας. Kαι εκεί, μάλιστα, επικρατεί ήπιο ηπειρωτικό κλίμα. Oπότε, είναι εύκολο να αντιληφθεί κανείς το πόσο σύνθετη υπόθεση είναι το σκοτσέζικο ουίσκι πριν καν φυτευτεί ο πρώτος σπόρος κριθαριού που τελικά θα μετουσιωθεί σε ουίσκι.
H στενή σχέση γεωλογίας και γευσιγνωσίας αποδείχτηκε το 1990, σε μια μελέτη των γεωλόγων Stephen Cribb και Julie Davison. Eνα από τα βασικά πορίσματα των ερευνών τους ήταν πως στις περιοχές στις οποίες τα πετρώματα είχαν παρόμοια σύσταση ήταν παρόμοια και η γεύση του ουίσκι. Kάτι θα ξέρει ο πανάρχαιος βράχος των δυτικών ακτών του νησιού Islay (ηλικίας 800 εκατομμυρίων ετών κατά τοwhiskyweb.com), μέσα από τον οποίο φιλτράρεται το νερό που χρησιμοποιείται στα αποστακτήρια του Bowmore και του Bruichladdich. Aλλά σιωπά. Eυλόγως.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου