Έφτασε το Πάσχα, η πηγή των περισσοτέρων γνώσεων μου σχετικά με τον Χριστιανισμό και ο λόγος που έμαθα και την δεύτερη προσευχή στο σχολείο. Είναι η αφορμή για την πιο οργανωμένη αποτοξίνωση των Ελλήνων και η σταθερή υπενθύμιση ότι δεν μου αρέσουν τα σκατοδυναμιτάκια. Είναι το άλλοθι για τον μέσο πατέρα που βρίζει σταθερά Χριστοπαναγίες να πάει στην εκκλησία και για την αγαπημένη μας μανούλα να μας πιτσιλίσει με αγιασμό.
Όμως ας ειμαστε ειλικρινείς. Πάνω από όλα, Πάσχα για τον Έλληνα σημαίνει: «ΩΡΑ ΝΑ ΑΦΗΣΩ ΤΑ ΖΩΩΔΗ ΕΝΣΤΙΚΤΑ ΜΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΑ». Σημαίνει αρνί, κοκορέτσι, «φάε λίγο αμελέτητο ρε, τι είσαι καμιά αδερφή;» και «τσιμπά λίγη πετσούλα τώρα που είναι ξεροψημένη» (και είναι σαν σόλα παπουτσιού που δεν κόβεται ούτε με αλυσοπρίονο).
Σημαίνει μπύρες, κρασιά και μεθυσμένος, κατά τα αλλά σοβαρός, θειος που μιλάει γαλλικά. Και μου θυμίζει άβολες στιγμές, που η γιαγιά σου είδε το τατουάζ στην πλάτη και αφού πέρασε η οργή που έβρασε τα ζαρωμένα σωθηκά της, σε ρώτησε με ύπουλο ύφος: «Και τι σημαίνει αυτό, γιατί το έκανες; Τι σου αρέσει στις κουκουβάγιες;».
Σημαίνει, πολύ φαί. ΠΑΡΑ πολύ φαί. (First world problem allert). Mπορεί να λεμέ ότι θα ψήσουμε αρνί, αλλά εννοούμε ότι θα έχουμε επίσης 15 ορεκτικά, 4 σαλάτες, μια εναλλακτική για αυτούς που δεν τρώνε το αρνί (γιατί τους μυρίζει) και 5 γλυκά. Ένα από κάθε οικογένεια στο σόι, που έφερε κάτι για να μην τους πούμε γύφτους, παρ όλο που είναι ανθρωπίνως αδύνατο να φάμε 5 τούρτες μετά από ένα ολόκληρο αρνί και όλα τα παραπάνω.
Επίσης σημαίνει ότι οι πατεράδες θα κάνουν κλύσμα τις μουσικές τους επιλογές σε όλους τους υπόλοιπους, είτε αυτό είναι τραγικά λαϊκά στην διαπασών, είτε ροκ μουσική γιατί κάνει την classy επανάσταση του, ενάντια στον γείτονα.
Σημαίνει ότι όποιος είναι στην ηλικία 18-35, την προηγούμενη νύχτα έχει βγει και έχει ξυπνήσει άρον- άρον για να παει να φάει. Και δεν είναι καθόλου ευχάριστο να είσαι ξύπνιος για είκοσι λεπτά και να τρως ψητό αρνί γεμάτο λίπος. Νιώθεις το στομάχι σου να σε σιχτιρίζει, αλλά έχεις τόσο πολύ φαί μπροστά σου, που είσαι διατεθειμένος να αγνοήσεις τον κολικό που σε χαιρετά από την γωνιά.
Σημαίνει ότι η εικόνα του αρνιού αλά Αθανάσιος Διάκος ποτέ δεν θα σου φανεί ευχάριστη, αλλά δεν είσαι και διατεθειμένος να κάνεις καυγά σχετικά με την παράδοση εκείνη την στιγμή. Μπορεί όμως και να σημαίνει, ότι κάποια νεαρή ξαδέλφη, είναι διατεθειμένη να κάνει αυτόν τον καυγά, οπότε κάθεσαι και απολαμβάνεις.
Σημαίνει ότι ο πρεσβύτερος κάθε οικογένειας είναι ο καλύτερος ψήστης, που ξέρει όλα τα μυστικά του μπάρμπεκιου και απολαμβάνει να ακούει κάθε χρόνο «Α, φέτος το έκανες πολύ καλό, πολύ ζουμερό, δεν μυρίζει καθόλου».
Σημαίνει συζητήσεις με τον εαυτό σου, σχετικά με το πόσο διαφορετικός είσαι σε σχέση με όλη την οικογένεια σου και «αδιάφορο» κρυφάκουσμα της μαμάς σου, όταν λέει στις άλλες τι καλά πράγματα έκανες όλη την χρονιά, πόσο σε αδίκησε ο καθηγητής και πόσο τέλειος είσαι σε ό,τι κάνεις (άσχετο το γεγονός, ότι για αυτά τα πράγματα έχετε τσακωθεί και σε έβριζε που κόπηκες και που όλη μέρα κοιμάσαι).
Τέλος, σημαίνει ότι εκεί που περιμένεις λαχταριστό 50αρικακι- 100ρικακι, παίρνεις κάλτσες, γιατί "είσαι πια μεγάλη και έχεις δικιά σου δουλειά" ( ανάθεμα σε μάνα που με παρουσιάζεις businesswoman) και συγκριτική μελέτη με όλους τους υπόλοιπους, για το ποιος πήρε το χειρότερο δώρο aka ποιον συμπαθεί, τελικά, λιγότερο η θεία.
Τελικά Το Πάσχα, ή πέσαχ, από όπου προέρχεται η ονομασία του, συμφώνα με το μόνο πράγμα που μου έμεινε ποτέ από το μάθημα των θρησκευτικών στο σχολείο, είναι, για μένα, μια significantly πιο μίζερη φάση από τα Χριστούγεννα. Έχεις πάλι τις διακοπές σου, αλλά δεν είσαι και 100% ελεύθερος να τις ευχαριστηθείς. Διότι ας μην κοροϊδευόμαστε, κάθε οικογένεια που σέβεται τη θέση της στη γειτονιά πρέπει μέχρι την Μεγάλη Παρασκευή να διατηρεί low profile, για να μην προκαλεί. Όμως η πολυαγαπημένη μου οικογένεια τις Κυριακές δεν με απογοητεύει ποτέ. Είμαστε πάντα οι πιο cool της περιοχής, με το πιο ζουμερό αρνί και τον πιο γλωσσομαθή θείο.
Μαρτίνου Δάφνη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου