Στον Άγιο Θεόδωρο Καρδίτσας για Ιπποφαές και γκότζι μπέρι

Ο πτυχιούχος της Γεωπονικής που επέστρεψε στη γενέτειρα του, την Καρδίτσα, για να καλλιεργήσει ιπποφαές και γκότζι μπέρι, δύο άγνωστα προϊόντα, τα οποία όμως έχουν ευρεία χρήση από τη ζαχαροπλαστική έως τη φαρμακευτική.

Ο τόπος καταγωγής του, το χωριό Άγιος Θεόδωρος, απέχει από την Καρδίτσα περίπου 8 χιλιόμετρα. Εκεί επέστρεψε, λοιπόν, ο 35χρονος Κώστας Κόκκινος ύστερα από μια ενδιαφέρουσα περιπλάνηση σε άλλα μέρη προκειμένου να γίνει καλλιεργητής - και μάλιστα καλλιεργητής από επιλογή!

Η έμφαση στο σκέλος της επιλογής έχει εδώ τη σημασία της. Και αυτό γιατί ο κ. Κόκκινος, πτυχι¬ούχος της Σχολής Γεωπονικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, δεν γύρισε πίσω για να βάλει βαμβάκι ή οτιδήποτε άλλο από τα συνήθη του καταλόγου «όλα τα κιλά, όλα τα λεφτά» στα χωράφια του Κάμπου, αλλά για να δοκιμάσει τις δυνάμεις του καλλιεργώντας ασυνήθιστα για τους περισσότερους συμπολίτες μας προϊόντα. Εν ολίγοις, επέλεγε -ο ίδιος δηλώνει πιστός καταναλωτής εδώ και χρόνια των συγκεκριμένων υπερτροφών- να καλλιεργήσει ιπποφαές και γκότζι μπέρι.

Η καλλιέργεια των δύο αυτών φυτών ήταν το πρώτο βήμα μετά την επιστροφή στη γενέτειρα. Η συνέχεια είχε και έχει να κάνει με τη συγκρότηση μιας ομάδας καλλιεργητών σε συνδυασμό με τη λειτουργία ενός οργανωμένου γεωπονικού κέντρου το οποίο υποστηρίζει όλες αυτές τις αναπτυσσόμενες καλλιέργειες και την τοποθέτηση του όλου σχήματος στη βάση επενδυτής - καλλιεργητής.

Η ομάδα που έφτασε να περιλαμβάνει 37 καλλιεργητές στη δύναμη της, με συνολικά αυτή τη στιγμή 210 στρέμματτα ιπποφαές και 40 στρέμματα γκότζι, τα οποία συνεχώς αυξάνονται, βρίσκεται σε απευθείας σύνδεση με το Γεωπονικό Κέντρο «Ίπποφαές Θεσσαλίας».

Το τελευταίο παρέχει πλήρη υποστήριξη στους παραγωγούς: από την τροφοδοσία των φυτών, την υποστήριξη στην καλλιέργεια με εξειδικευμένους γεωπόνους και έμπειρους καλλιεργητές έως τη διανομή και πώληση της παραγωγής.

Με λίγα λόγια, ο κ. Κόκκινος και όλοι όσοι, όπως και εκείνος, επέλεξαν να «λερώσουν» τα χέρια τους με το χώμα και να μπλέξουν στα δύσκολα προσεγγίζουν τα ζητήματα της αγροτικής παραγωγής με διαφορετική νοοτροπία και αντίληψη, κεντρικό στοιχείο της οποίας είναι μια νέου τύπου επιχειρηματικότητα.

Πιο συγκεκριμένα, ο ίδιος ο καλλιεργητής συμμετέχει και δρα μέσα από συλλογικότητες που έχουν τη δυνατότητα ευρύτερης παρέμβασης στις τοπικές κοινωνίες, στις αρμόδιες αρχές, αλλά και στις αγορές.

Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή. Ο κ. Κόκκινος, προτού πάρει τη μεγάλη απόφαση της επιστροφής, έζησε για πέντε χρόνια στην Κέρκυρα, όπου, μεταξύ άλλων, ασχολήθηκε με τον τουρισμό και την εστίαση, και άλλα δύο χρόνια στην Αθήνα, όπου δούλεψε σε εταιρεία αρχιτεκτονικής τοπίου αλλά και σε εταιρεία απολυμάνσεων. Εδώ και ενάμιση χρόνο έχει επιστρέψει στην Καρδίτσα και ασχολεί¬ται αποκλειστικά και μόνο με τΐς καλλιέργειες του ιπποφαούς και του γκότζι μπέρι, οι οποίες κερδίζουν έδαφος αφού τα προϊόντα τους έχουν ευρεία χρήση από τη ζαχαροπλαστική έως τη φαρμακευτική. Γιατί όμως επέλεξε να καλλιεργήσει αυτά τα δύο φυτά; Ποιο ήταν το αρχικό ερέθισμα; «Η γνωριμία μου με τις υπερτροφές ξεκίνησε όταν ανακάλυψα τις ιδιότητές τους πρώτα ως καταναλωτής», απαντά ο κ. Κόκκινος και εξηγεί: «Συγκεκριμένα, πρόσθεσα στη διατροφή μου ιπποφαές και γκότζι μπέρι σε αποξηραμένη μορφή εδώ και περίπου 3 χρόνια και έμεινα ιδιαίτερα ικανοποιημένος από τα αποτελέσματα. Σε κάποιες συζητήσεις λοιπόν που κάναμε με φίλους που κατάγονται από την ίδια αγροτική περιοχή διαπιστώσαμε ότι η αγορά του ιπποφαούς είναι συνεχώς αναπτυσσόμενη και η ζήτηση του δεν καλύπτεται από την παγκόσμια παραγωγή, καθώς και ότι φρέσκο βιολογικό γκότζι δεν υφίσταται στην αγορά όχι μόνο της Ελλάδας αλλά και της Ευρώπης. Έτσι λοιπόν αποφασίσαμε να προχωρήσουμε στην καλλιέργεια τους».

Η συνέχεια είναι πάνω κάτω γνωστή. Μόνο που η ενασχόληση με αυτή την καλλιέργεια έφερε και το δεύτερο βήμα. Όπως λέει ο κ. Κόκκινος, «ο προβληματισμός μας για τη διάθεση της παραγωγής μάς οδήγησε στο δεύτερο και πιο σημαντικό βήμα. Είναι προφανές ότι οι μεμονωμένοι καλλιεργητές έχουν περιορισμένες δυνατότητες διάθεσης της παραγωγής τους διότι οι μικρές ποσότητες έχουν μικρή δυνατότητα διαπραγμάτευσης. Μπήκαμε λοιπόν στη διαδικασία να οργανώσουμε και να παρέχουμε μια ολοκληρωμένη υποστήριξη σε αυτές τις καλλιέργειες».

Ο ίδιος μας επισημαίνει ότι όλη αυτή η υποστήριξη αναφέρεται στο Γεωπονικό Κέντρο «ιπποφαές Θεσσαλίας» και πως η «ειδοποιός διαφορά εδώ είναι ότι όλοι είμαστε και καλλιεργητές, οπότε έχουμε άμεσο ενδιαφέρον για την προώθηση της παραγωγής. Επίσης, η αμοιβή όλων των υπηρεσιών προσδιορίζεται αφού πουληθεί η παραγωγή. Ας πούμε λοιπόν ότι πρόκειται για μια win to win προσέγγιση, η οποία πράγματι είχε μικρή εφαρμογή στον αγροτικό τομέα».

Άρα λοιπόν δεν έχουμε να κάνουμε απλώς με μια καλλιέργεια, αλλά με ένα σύνολο δραστηριοτήτων πέρα από το χωράφι, που φτάνουν μέχρι την παραγωγή προϊόντων για τον τελικό καταναλωτή. Για παράδειγμα, οι ενδιαφερόμενοι καταναλωτές έχουν τη δυνατότητα να προμηθευτούν φρέσκο ελληνικό βιολογικό προϊόν που διατηρεί πλήρως τις ιδιότητες του.

«Η διάθεση της παραγωγής της πρώτης χρονιάς έγινε πουλώντας τον καρπό σε συσκευασίες των 100 γρ. άμεσα σε Έλληνες καταναλωτές και μέσω καταστημάτων βιολογικών προϊόντων», λέει και τονίζει με ιδιαίτερη χαρά και περηφάνια: «Έχουμε δημιουργήσει προϊόντα από φρέσκο γκότζι, όπως μαρμελάδες γλυκά κ.λπ. και μόνοι μας, αλλά και σε συνεργασία με ζαχαροπλαστεία της περιοχής».

Επενδύσεις και αποδόσεις

Ο κ. Κόκκινος υποστηρίζει ότι η ενασχόληση με το ιπποφαές μπορεί να αποδειχτεί προσοδοφόρα και ελκυστική επένδυση. «Μιλάμε για μια αγορά διαμορφωμένη που η συνολική της δραστηριότητα σε παγκόσμιο επίπεδο υπολογίζεται σε 30 δισ. δολάρια.

Οπότε σε αυτή την περίπτωση έχουμε διαμορφωμένες τιμές, με την ελάχιστη να κυμαίνεται από 2-3 ευρώ το κιλό ανάλογα με την ποιότητα και τον τρόπο διανομής και την πλήρη παραγωγή να προσδιορίζεται στους 1,5-2 τόνους το στρέμμα ανάλογα με την ποικιλία. Βέβαια σε όλο αυτό πρέπει να υπολογίσουμε και τα διάφορα κόστη που προσδιορίζονται επακριβώς στο προσωπικό business plane κάθε καλλιεργητή». Επιπλέον, ένα καλό εισόδημα προσδοκά και από την καλλιέργεια του γκότζι, αν και η αγορά του φρέσκου προϊόντος είναι ακόμη υπό διαμόρφωση. Ο ίδιος σε προσωπική βάση καλλιεργεί 30 στρέμματα ιπποφαές και 10 στρέμματα γκότζι και η ενασχόληση του είναι καθημερινή. «Ιδίως την περίοδο της καρποφορίας του γκότζι από τέλος Ιουνίου έως και τον Νοέμβριο και λόγω του ότι η συλλογή του γίνεται σχεδόν καθημερινά οι ώρες δουλειάς είναι αρκετές». Και για τη συνέχεια τι παίζει; Πολλές σκέψεις και σχέδια για νέες καλλιέργειες όπως εκείνες με το μύρτιλο, την αρώνια, τη στέβια κ.λ.π.

Πρώτο Θέμα

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ   http://www.thessalianews.gr

dy/>