O Nίκος Γκάλης έρχεται μόνος στο ραντεβού και πιάνει στασίδι στη συνηθισμένη του θέση, στο βάθος αριστερά, πολύ κοντά στα αδιάκριτα βλέμματα. Εκπέμπει την αύρα όχι του λαμπρότερου σουπερνόβα που γέννησε ποτέ ο ελληνικός αθλητισμός, αλλά του ανθρώπου της διπλανής πόρτας. Δεν μένει άλλωστε σε αριστοκρατική βίλα με συρματόπλεγμα, αλλά σε μία συνηθισμένη μονοκατοικία στο Ντεπώ. Το κορμί του είναι στεγνό και αθλητικό, αλλά τα γκρίζα μαλλιά του υποκλίνονται στον πανδαμάτορα χρόνο. Ο παντοδύναμος σταρ του μπάσκετ κλείνει τον Ιούλιο τα εξήντα του χρόνια. Πενήντα εννέα ετών έφηβος, δηλώνει ότι θα μπορούσε να παίζει μέχρι να γράψει το κοντέρ τριψήφιο νούμερο!
Ο Γκάλης ανοίγει την καρδιά του στο Documento, στην πιο ζουμερή και εξομολογητική συνέντευξη της ζωής του. Ξεσπαθώνει εναντίον των παλαιών συνοδοιπόρων οι οποίοι τον πίκραναν, αποθεώνει τους κληρονόμους του, φιλοσοφεί με ταπεινοφροσύνη και στωικότητα, υπερασπίζεται τους μετανάστες, οι οποίοι του θυμίζουν τους δικούς του γονείς. Έπειτα επιστρέφει στη σύζυγο και στη 10χρονη κόρη του, στις γυναίκες που του άλλαξαν τη ζωή, όσο ο ίδιος άλλαξε τη δική μας. «Είμαι ο πιο απλός άνθρωπος» ισχυρίζεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου