Μάρτυρες γινόμαστε μέρα με τη μέρα ενός αλλοπρόσαλλου πολιτικού σκηνικού,θαρρείς πως ο καθένας από τους πρωταγωνιστές βρίσκεται στον δικό του παράλληλο κόσμο και απλά προσπαθεί να πει κάτι μόνο και μόνο για να πείσει το δήθεν κοινό που τον ακολουθεί.
Μια κυβέρνηση η οποία μοιάζει να κάνει τη μια σπασμωδικές κινήσεις και την άλλη να ζυγίζει με κάθε πιθανό τρόπο την παραμικρή της κίνηση. Και αυτό είναι το σημείο που σκέφτεται κανείς είτε πως υπάρχει άγνοια κινδύνου είτε έχουν μελετήσει σε σημείο επιστήμης την κάθε διδαχή του Γκέμπελς.Τρανά παραδείγματα οι απεργιακές κινητοποιήσεις και η μεταβίβαση των δημόσιων αεροδρομίων σε γερμανική εταιρεία εκμετάλλευσης. Στη μεν πρώτη περίπτωση παρατηρούμε έναν ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος ο ίδιος καλεί σε απεργίες εκείνους τους οποίους πλήττουν τα μέτρα που ο ίδιος πήρε, ενώ στη δε δεύτερη περίπτωση παρατηρούμε τον αρμόδιο υπουργό να κάνει δηλώσεις και να ενημερώνει τον ελληνικό λαό πως με «βαριά καρδιά» βάζει την υπογραφή του, αλλά πρέπει,δίχως όμως να έχει σκεφτεί ή έστω για τους τύπους να αναφέρει το ενδεχόμενο παραίτησής του. Οι καρεκλοκένταυροι ζουν και δεν πέθαναν ποτέ όπως ήθελαν κάποιοι να λένε.
Στον αντίποδα όμως ουσιαστικά ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει κάποιον να του ασκεί αντιπολίτευση με τη ΝΔ να ασχολείται εδώ και 2 μήνες χονδρικά με την εκλογή νέου προέδρου και να έχει κάνει τόσο ντόρο σε όλα τα μέσα το συγκεκριμένο θέμα, σαν να ενδιέφερε και κανέναν. Είναι κυριολεκτικά για κλάματα ώρες ώρες η κατάσταση διότι κάνουν σαν παιδάκια του νηπίου που έχουν ως προεκλογική εκστρατεία μια δήθεν φιλελεύθερη πολιτική,που ένας θεός ξέρει αν έχουν πλήρη επίγνωση του τι εστί φιλελευθερισμός, καθώς και το ότι θα γίνουν οι επόμενοι πρωθυπουργοί της χώρας που θα την σώσουν.
Ζούμε μια παροδεία ως χώρα,με την κατηφόρα να μοιάζει μεγάλη,ενώ παρασκηνιακά ψηφίζονται στη Βουλή πληθώρα μέτρων που αποσιωπούν τα μέσα. Μόνο στο τι άλλο ψηφίστηκε την ημέρα που περάστηκε το σύμφωνο συμβίωσης να ανατρέξει κανείς θα καταλάβει πλήρως τι εννοώ με τα προηγούμενα.
Κλείνοντας θα πω μια ευχή προς όλους εμάς που απλά γελάμε και κλαίμε ταυτόχρονα με όσα συμβαίνουν η οποία είναι δανεική από έναν αρκετά σοφό στίχο του Σιδηρόπουλου: «Άντε και καλή τύχη μάγκες»!!
ΠΗΓΗ https://neaekfrash.wordpress.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου