Στην φωτογραφία: Κ. Καραμανλής, Γ. Μαύρος, Ε. Αβέρωφ – Κυβέρνηση εθνικής ενότητας, 1974
Κληρίδης: Για όνομα του Θεού. … Ούτε ένα πλοίο κ. Πρόεδρε;
Καραμανλής: Είστε μόνοι σας. Η Ελλάδα δεν έχει οργανωμένο στρατό, είναι πολύ δύσκολη η…………
κατάσταση, δεν μπορούμε να βοηθήσουμε γιατί εγώ δεν ελέγχω την κατάσταση.
Κληρίδης: Καλά, ο Μαύρος (υπουργός εξωτερικών στην κυβέρνηση εθνικής ενότητας) είπε ότι μεταξύ ατίμωσης και πολέμου προτιμούμε τον πόλεμο.
Καραμανλής: Άλλος ο Μαύρος, άλλος εγώ.
Ενώ στα ελληνικά σχολεία οι μαθητές με αφορμή την 17η Νοεμβρίου 1973 συνεχίζουν να μαθαίνουν ότι το Πολυτεχνείο έριξε την Δικτατορία του Παπαδόπουλου και έφερε την Δημοκρατία του Καραμανλή, οι μαθητές αγνοούν ότι η κατάληψη του Πολυτεχνείου έγινε επί Μαρκεζίνη, αφού είχαν προκηρυχθεί εκλογές για τον Φεβρουάριο του 74. Αγνοούν ότι του Πολυτεχνείου έπεται η δικτατορία του Ιωαννίδη, το κυπριακό πραξικόπημα του Σαμψών και η προσχεδιασμένη τουρκική εισβολή στην Κύπρο που δημιούργησε το “άλυτο” κυπριακό πρόβλημα. Πού προδόθηκε η Κύπρος από ελληνικής πλευράς;
Ποια ήταν -σύμφωνα με τον Γλαύκο Κληρίδη- η στάση του στις συνομιλίες της Γενεύης για το Κυπριακό τον Αύγουστο του 1974; Μιλά ο Πόλυς Πολυβίου, νομικός που συνόδευε τον Κληρίδη πρώτα στην Αθήνα (συνάντηση με Καραμανλή και Αβέρωφ), ύστερα στη Γενεύη. Οι Τούρκοι ζητούσαν εν μέσω “Αττίλα Ι” αυτό που ζητούν ως σήμερα. Διχοτόμηση του νησιού, που πρακτικά μπορεί να λάβει διάφορες μορφές. Δεν ήξερε ο Καραμανλής παίρνοντας το αεροπλάνο του Ζισκάρ τι θα αντιμετωπίσει στην Αθήνα ως μεταβατικός πρωθυπουργός; Γιατί δήλωσε πλήρη αδυναμία και προτίμησε την ατίμωση του Αττίλα ΙΙ; Ποια ήταν η στάση του Αβέρωφ που είχε αποφασιστική συμβολή στην λύση «Καραμανλής»; Ερωτήματα που δεν έχουν λάβει απαντήσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου