Σμύρνη, 27 Αυγούστου 1922... Κεμάλ: "Κάθε στρατιώτης είναι υποχρεωμένος να σκοτώσει τέσσαρας - πέντε Έλληνες υπέρ του μεγαλείου της πατρίδος μας..." (φωτογραφίες)

«Πήχτρα ο κόσμος κι άλλοι χιλιάδες, πάνω σε μαούνες αραδιασμένες πλάι στο μουράγιο… Προσφυγιά που είχε κατέβει ποδαρόδρομο από το εσωτερικό, για να γλιτώσει… Άντρες, γέροι, γριές και γυναικόπαιδα, που είχανε παρατήσει τα καλά τους και ξεμείνανε στον δρόμο και τώρα εκεί μεροβραδιάζονταν, εκεί πλαγιάζανε, άλλος μ’ ένα χράμι, που ’φερε μαζί του, άλλος μ’ ένα πάπλωμα ή με μια μπατανία. Χείλια τρεμοσαλεύανε απ’ το παραμιλητό. Μάτια γουρλωμένα, που αγναντεύανε την Δευτέρα Παρουσία, την συντέλεια του κόσμου…».

Έτσι αποτύπωνε την καταστροφή ο Κοσμάς Πολίτης στο έργο του «Τελευταίες ώρες της Σμύρνης», ενώ η γιαγιά μου, οκτάχρονο κοριτσάκι τότε, δεμένο με σχοινί από το ζωνάρι της μάνας μαζί με τα τέσσερα αδέλφια της, κλαίγοντας παρακαλούσε: «Μαμά, μην καούμε, να πνιγούμε».

ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΣΤΟ  http://www.policenet.gr/portal/arthra-dimosieymata/2014/27082014-s1741.html

dy/>