Δεν υπάρχει περίπτωση να μην περάσετε από τον Βόλο, αν ψάχνετε έναν προορισμό για τις μέρες των γιορτών.
Η πόλη του Βόλου βρίσκεται σε μία μοναδική τοποθεσία, αφού είναι χτισμένη στον μυχό του Παγασητικού κόλπου, κοντά στην θέση της αρχαίας Ιωλκού στους πρόποδες του Πηλίου. Απέχει λιγότερο από μία ώρα από τη γειτονική Λάρισα, ενώ περίπου μιάμιση ώρα από τα Τρίκαλα και την Καρδίτσα. Το ταξίδι είναι άνετο, αφού από τη Λάρισα πηγαίνετε μέσω του σύγχρονου αυτοκινητόδρομου της Εθνικής Οδού.
Ο Βόλος είναι ένα σύγχρονο αστικό κέντρο και αποτελεί το εμπορικό λιμάνι και το βιομηχανικό κέντρο του νομού Μαγνησίας. Χάρη στο πανεπιστήμιο, τη ζωντανή καλλιτεχνική και πολιτιστική ζωή, ο Βόλος εξελίσσεται σε μια πόλη με σημαντική δυναμική.
Η αρχιτεκτονική μορφή της πόλης δέχτηκε ισχυρό πλήγμα μετά τους σεισμούς του 1955. Ωστόσο οι κάτοικοί του δεν το έβαλαν κάτω και με συνεχείς προσπάθειες πέτυχαν σε λίγα χρόνια να δημιουργήσουν μια νέα πολεοδομική φυσιογνωμία που λίγα πράγματα έχει να ζηλέψει από αυτή των προηγούμενων εποχών.
Η παραλία στο κέντρο του Βόλου είναι ονομαστή, έχοντας ως θέα την θάλασσα του Παγασητικού, ενώ πάνω σε αυτή υπάρχουν ορισμένες από τις πιο δημοφιλείς καφετέριες και ταβέρνες της πόλης. Μια βόλτα εκεί θα σας «συστήσει» στην πόλη.
Σεργιανίζοντας λοιπόν, στους δρόμους της πόλης θα διαπιστώσετε την αρμονική συνύπαρξη της παραδοσιακής με τη σύγχρονη αρχιτεκτονική. Ένα χαρακτηριστικό δείγμα πηλιορείτικης αρχιτεκτονικής αποτελεί το κτίριο του Δημαρχείου. Στον ίδιο χώρο στεγάζονται οι δύο Δημοτικές Πινακοθήκες που φιλοξενούν έργα Ελλήνων καλλιτεχνών.
Ένα ακόμη ονομαστό για την ομορφιά του κτίριο είναι το κτίριο Παπαστράτου, το οποίο είναι και η έδρα του Παιδαγωγικού τμήματος του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.
Στην πόλη για ποτό και φαγητό
Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει ακούσει τα «τσιπουράδικα» του Βόλου. Από την Νέα Ιωνία έως τον Άνευρο και από τον Άνω Βόλο μέχρι την παραλία 600 (!) περίπου τσιπουράδικα δίνουν το γαστρονομικό στίγμα της πόλης, αποτελώντας τον πλέον δημοφιλή τόπο συνάντησης ντόπιων και επισκεπτών. Τα παραδοσιακά αυτά μεζεδοπωλεία, όπου με κάθε 25άρι τσίπουρο σερβίρεται και διαφορετικός μεζές, αποτελούν αναμφισβήτητα το «σήμα κατατεθέν» του Βόλου.
Η... απολαυστική αυτή συνήθεια έχει μεγάλη ιστορία που πηγαίνει πίσω στον χρόνο, στον 19ο αιώνα. Ο «θεσμός» ξεκίνησε από τους πρόσφυγες της Μικράς Ασίας που εγκαταστάθηκαν στον Βόλο και κυρίως από αυτούς που δούλευαν στο λιμάνι. Τα τσιπουράδικα γεννήθηκαν από την ανάγκη των εργατών για ένα «στέκι» κοντά στη δουλειά τους για να πιούν το τσιπουράκι τους μετά από μια κοπιαστική ημέρα. Στην αρχή το τσίπουρο, που έφτανε κυρίως από τον Τύρναβο και τα χωριά του Πηλίου, το έπιναν χωρίς μεζέ στις «δαχτυλήθρες» για να τους ανοίξει η όρεξη, πριν το μεσημεριανό φαγητό.
Οι πρώτοι μεζέδες που προστέθηκαν ήταν λιτοί: λιόκαφτο χταπόδι, λάχανο, τσιτσίραβλα και διάφορα παστά σερβιρισμένα σε μικρά πιατάκια. Με την πάροδο του χρόνου, οι παρέες μεγάλωναν∙ το ίδιο και οι μεζέδες, που γίνονταν όλο και πιο πλούσιοι, όλο και πιο εξεζητημένοι με τα νόστιμα θαλασσινά να έχουν την τιμητική τους... Αυτό όμως που παρέμεινε αναλλοίωτο είναι η διαδικασία του σερβιρίσματος, μια ιεροτελεστία που διατηρείται αναλλοίωτη μέχρι τις μέρες μας.
Τα τσιπουράδικα της περιοχής είναι πλέον, μεσημέρι και βράδυ, ο καθιερωμένος τόπος συνάντησης των μερακλήδων Βολιωτών. Οι σχάρες, το τηγάνι και οι κατσαρόλες παίρνουν φωτιά και μια αστείρευτη ποικιλία από καλομαγειρεμένα μεζεδάκια φτάνουν κατά δεκάδες στο τραπέζι, διαφορετικά με κάθε παραγγελία: φρέσκα αιγαιοπελαγίτικα ψάρια (από σαρδέλες, μαριδάκι, κουτσομούρες και γαύρο μέχρι ροφούς, ξιφίες και παλαμίδες), οστρακοειδή και όλα τα καλά της θάλασσα. Τη γευστική πανδαισία συμπληρώνουν επάξια οι γαρίδες σαγανάκι, το γεμιστό καλαμάρι, το ξιδάτο χταποδάκι, η ψητή φέτα με ντομάτα, τα αχνιστά μύδια, οι ψητές πατάτες και μεγάλη ποικιλία από δροσερές σαλάτες.
Όρεξη να 'χετε!
Αν πάλι δεν θέλετε φαγητό αλλά ποτό, ανεβαίνοντας τα στενάκια της πόλης και περνώντας τους μεγάλους δρόμους του κέντρου, την Ιάσονος και τη Δημητριάδος, θα ανακαλύψετε ότι υπάρχουν δεκάδες μαγαζιά στα οποία μπορείτε να περάσετε το βράδυ σας, πίνοντας ένα ποτό και διασκεδάζοντας με την παρέα σας. Τα μπαράκια και τα κέντρα με ζωντανή μουσική απογειώνουν το κέφι ως τις πρώτες πρωινές ώρες, προσφέροντας μια «ζεστασιά» ως απάντηση στο χριστουγεννιάτικο κρύο.
Εναλλακτικοί προορισμοί
Κατά την παραμονή σας στην πόλη αξίζει να επισκεφθείτε και τις αξιόλογες εκκλησίες που ξεχωρίζουν για την αρχιτεκτονική του και τον πλούσιο εσωτερικό τους διάκοσμο.
Μία από αυτές είναι η εκκλησία του Αγίου Νικολάου, έργο του αρχιτέκτονα Αριστοτέλη Ζάχου και η εκκλησία του Αγίου Κωνσταντίνου με τις χαρακτηριστικές καμάρες.
Επίσης, αξίζει να δείτε το πάρκο του Άναυρου που είναι διακοσμημένο με γλυπτά Ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών και να επισκεφθείτε το Αρχαιολογικό μουσείο του Βόλου που φιλοξενεί σημαντικά εκθέματα όπως τις «επιτάφιες στήλες της δημητριάδος», ζωγραφικές παραστάσεις του 3ου αιώνα π.Χ. και μια σπάνια συλλογή προϊστορικών ευρημάτων.
Σε μικρή απόσταση από την πόλη του Βόλου, βρίσκεται ένας από τους σημαντικότερους προϊστορικούς οικισμούς της Ελλάδας, το Σέσκλο.
Υπολογίζεται ότι κατοικήθηκε γύρω στην 7η χιλιετία π.Χ. Οι ανασκαφές έχουν φέρει στο φως τα ερείπια ενός ανακτόρου και ενός παλαιόκαστρου.
Ακόμη, λίγο έξω από την πόλη, στο Διμήνι, θα δείτε τα ερείπια ενός ακόμη προϊστορικού οικισμού. Η περίοδος ακμής του Διμηνίου τοποθετείται από το 5250 μέχρι το 4400 π.Χ. Οι ανασκαφές έφεραν στο φως εκτός από τα ερείπια κατοικιών και πολλά σκεύη και εργαλεία καθημερινής χρήσης που προδίδουν την πολιτιστική ανάπτυξη της περιοχής. Τα ευρήματα των ανασκαφών εκτίθεται στο αρχαιολογικό μουσείο του Βόλου.
Πήλιο
Το Πήλιο αποτελεί έναν από τους διασημότερους προορισμούς της χώρας μας, αφού συγκεντρώνει επισκέπτες όλο τον χρόνο, χάρη στη γεωφυσική του ομορφιά, αφού συνδυάζει βουνό και θάλασσα.
Μπορεί κάποιοι να το ξέρετε μόνο για τις παραλίες του, αλλά θα εκπλαγείτε μόλις διαβάσετε πόσες επιλογές έχετε το χειμώνα στα χωριά του Πηλίου. Ας δούμε τα πιο γνωστά με τη σειρά.
Πορταριά
Ένα από τα δημοφιλέστερα χωριά του Πηλίου αλλά και ολόκληρης της χώρας, η Πορταριά συνδυάζει την ατμόσφαιρα του αυθεντικού πηλιορείτικου οικισμού και την αξεπέραστη θέα στην πόλη του Βόλου και του Παγασητικού με την έντονη τουριστική ανάπτυξη. Οι επισκέπτες της την επιλέγουν για διακοπές όλους τους μήνες του χρόνου, με περίοδο αιχμής το χειμώνα. Η γραφικότητά της, η φυσική ομορφιά και η κοντινή απόσταση τόσο από το χιονοδρομικό κέντρο του Πηλίου όσο και από τη θάλασσα την καθιστούν ιδανικό προορισμό και ορμητήριο για εξορμήσεις σε όλο το Πήλιο. Πολυτελή ξενοδοχεία, παραδοσιακοί ξενώνες, ενοικιαζόμενα δωμάτια, εστιατόρια και ταβέρνες (από τα καλύτερα του Πηλίου), καφέ, μπαρ και καταστήματα με σουβενίρ και είδη λαϊκής τέχνης συνθέτουν έναν ολοκληρωμένο τουριστικό προορισμό για όλα τα γούστα. Δέντρα και λουλούδια στολίζουν τα λιθόστρωτα καλντερίμια, τα πέτρινα παραδοσιακά σπίτια και τις πλατείες, ενώ σε ολόκληρο το χωριό υπάρχουν σπουδαία αρχοντικά, περίτεχνες λιθόχτιστες βρύσες, εκκλησιές και μνημεία. Ιδιαίτερα όμορφες και γραφικές είναι η πλατεία Μελίνας Μερκούρη, που είναι και η κεντρική του χωριού, περιτριγυρισμένη από ταβέρνες και καφέ, η πλατεία Αδάμενας από όπου και ξεκινάει το μονοπάτι για την Πηγή Μάνας με τα αιωνόβια πλατάνια, αλλά και η πλατεία Ταξιαρχών με την υπέροχη θέα και το γραφικό πέτρινο εκκλησάκι.
Μακρινίτσα
Το ιστορικό χωριό της Μακρινίτσας, είναι ένας μοναδικός διατηρητέος οικισμός και ένα ολοκληρωμένο τουριστικό θέρετρο από τα παλαιότερα της χώρας. Το διάσημο κεφαλοχώρι κατάφερε να διατηρήσει αναλλοίωτα τα παραδοσιακά αρχιτεκτονικά του στοιχεία και σήμερα αποτελεί ένα από τα χαρακτηριστικότερα δείγματα της πηλιορείτικης αρχιτεκτονικής, με τα όμορφα αρχοντικά, τα λιθόχτιστα σπίτια και καλντερίμια, τις περίτεχνες βρύσες και τα πέτρινα γεφύρια. Πανύψηλα πλατάνια και λουλούδια στολίζουν κάθε γωνιά του οικισμού. Στην είσοδό της, η πλακόστρωτη πλατεία Μπράνη με την όμορφη ρεματιά από πάνω της, την περίτεχνη κρήνη του Αθάνατου Νερού και το πετρόχτιστο εκκλησάκι του Αϊ-Γιάννη του Προδρόμου είναι το σημείο συνάντησης ντόπιων και επισκεπτών, γεμάτη ταβέρνες και καφέ αλλά και μικρά καταστήματα με είδη λαϊκής τέχνης. Η Μακρινίτσα είναι γνωστή –και δικαίως– ως το «μπαλκόνι του Πηλίου», αφού χαρίζει άπλετη θέα στον Παγασητικό και την πόλη του Βόλου. Οι τουριστικές υποδομές του χωριού καλύπτουν κάθε επιθυμία: υπάρχουν παραδοσιακοί ξενώνες που φιλοξενούνται σε πηλιορείτικα αρχοντικά, μικρά ξενοδοχεία, ταβέρνες με τοπικές γεύσεις, καφέ και μπαρ.
Ζαγορά
Ένα από τα μεγαλύτερα χωριά του ανατολικού Πηλίου, με μεγάλη ιστορία και ήπια τουριστική ανάπτυξη. Τα όμορφα αρχοντικά, αρκετά από τα οποία φιλοξενούν σήμερα ξενώνες, μαρτυρούν το ένδοξο παρελθόν του, όταν τα ξακουστά ζαγοριανά καράβια έφευγαν από το λιμανάκι του Χορευτού για να μεταφέρουν τα προϊόντα της περιοχής, όπως το μετάξι, στα πέρατα του κόσμου. Τα μήλα είναι σήμερα το πιο δημοφιλές τοπικό προϊόν. Ο οικισμός χωρίζεται σε τέσσερις συνοικίες, της Αγίας Παρασκευής ή Περαχώρας, της Αγίας Κυριακής, του Αγίου Γεωργίου και του Σωτήρα, αμφιθεατρικά σκαρφαλωμένες στην πλαγιά του βουνού, με άπλετη θέα στο Αιγαίο.
Εκκλησιές, πέτρινα γεφύρια και πηγές με τρεχούμενα νερά, χαρίζουν όμορφες εικόνες στον επισκέπτη. Ταβέρνες με παραδοσιακή κουζίνα, καφέ και μπαρ υπάρχουν διάσπαρτα στο χωριό. Η Ζαγορά είναι ιδανική για όσους αγαπούν το παραδοσιακό χρώμα, τους ήρεμους ρυθμούς και τους περιπάτους.
Μια από τις πιο δημοφιλείς διαδρομές είναι αυτή που ξεκινά από την πλατεία του Αγίου Γεωργίου και μέσα από ένα καταπράσινο μονοπάτι καταλήγει στην παραλία του Χορευτού.
Βυζίτσα
Από τα πιο γνωστά και παραδοσιακά χωριά του Πηλίου, η Βυζίτσα είναι ένας διατηρητέος οικισμός που συγκεντρώνει όλα τα στοιχεία τα οποία συνθέτουν το γνήσιο πηλιορείτικο τοπίο. Η περιπλάνηση στα λιθόστρωτα καλντερίμια της μεταφέρει τον επισκέπτη νοερά σε μια άλλη εποχή. Τα αναπαλαιωμένα αρχοντικά (πολλά έχουν μετατραπεί σε ξενώνες), τα παραδοσιακά πηλιορείτικα σπίτια, οι πέτρινες βρύσες και η πλούσια βλάστηση στο εσωτερικό του οικισμού φτιάχνουν ένα σκηνικό ιδανικό για διακοπές όλες τις εποχές του χρόνου. Το κεντρικό πέτρινο καλντερίμι οδηγεί στη μεγάλη πλατεία του χωριού με τα πανύψηλα πλατάνια, όπου την παράσταση κλέβει η σκεπαστή κρήνη που έχει δροσερό νερό όλο το χρόνο. Πολλές από τις εκκλησίες του χωριού είναι αληθινά μνημεία. Η Βυζίτσα γνωρίζει έντονη τουριστική ανάπτυξη, με πλήθος παραδοσιακών ξενώνων, μικρών ξενοδοχείων και ενοικιαζομένων δωματίων, ενώ διαθέτει πολύ καλές ταβέρνες και εστιατόρια με πηλιορείτικη κουζίνα, καφέ και μπαρ.
Τσαγκαράδα
Το διάσημο χωριό του Πηλίου πετυχαίνει τον απόλυτο συνδυασμό βουνού και θάλασσας. Χτισμένη αμφιθεατρικά σε μια κατάφυτη πλαγιά, χαρίζει μοναδική θέα στο Αιγαίο και περιτριγυρίζεται από υπέροχες παραλίες, όρμους και κολπίσκους. Ανέκαθεν αποτελούσε το χωριό των καλλιτεχνών και των σοφιστικέ, ενώ τα ιδιαίτερα ξενοδοχεία, οι ξενώνες και οι ονομαστές ταβέρνες της έχουν κάνει την Τσαγκαράδα ένα από τα δημοφιλέστερα χωριά στην περιοχή. Από την πλατεία της Αγίας Παρασκευής ξεκινάει επίσης το καλντερίμι που οδηγεί στη συνοικία των Ταξιαρχών, με τα παραδοσιακά σπίτια και τις κρήνες. Η πρόσβαση με τα πόδια σε πολλές παραλίες είναι εύκολη από το χωριό, αν και χρειάζεται αρκετό κουράγιο για να επιστρέψει κανείς από τα ανηφορικά μονοπάτια.
Στην Τσαγκαράδα θα θαυμάσετε το πετρόχτιστο συγκρότημα κτίριο της Νανοπούλειου Σχολής, ένα από τα ομορφότερα του χωριού, αποτελείται από ένα κεντρικό διώροφο κτίριο και δύο πλαϊνά ισόγεια. Από τις αρχές του 20ού αιώνα λειτούργησε ως οικονομικό γυμνάσιο και σήμερα στεγάζει το δημοτικό σχολείο του χωριού.
Μηλιές
Ολόκληρο το Πήλιο κλείνουν μέσα τους οι Μηλιές, ένα από τα γραφικότερα χωριά του βουνού των Κενταύρων, αφετηρία του διάσημου «Μουτζούρη», του μικρού τρένου που φτάνει μέσα από μια όμορφη διαδρομή μέχρι τα Άνω Λεχώνια. Παλιό κεφαλοχώρι με μακρά ιστορία, με την ονομαστή Σχολή των Μηλεών να αποτελεί κέντρο του απελευθερωτικού αγώνα του 1821 και πνευματική εστία της εποχής. Χαρακτηριστικό του οικισμού είναι η αυθεντική πηλιορείτικη αρχιτεκτονική με πυργόσπιτα και αρχοντικά, πολλά από τα οποία έχουν σήμερα μετατραπεί σε ξενώνες, προσφέροντας μια ιδιαίτερη εμπειρία διαμονής. Η κεντρική πλατεία είναι το σημείο συνάντησης ντόπιων και επισκεπτών, με τα μεγάλα πλατάνια να χαρίζουν τη σκιά τους σε όσους επιλέγουν να πιουν τον καφέ τους ή να γευματίσουν στις παραδοσιακές ταβέρνες-καφενεία της. Περιμετρικά υπάρχουν πολλά σπουδαία κτίρια, όπως η εκκλησία των Παμμεγίστων Ταξιαρχών, η Βιβλιοθήκη, το Λαογραφικό Μουσείο καθώς και το Ευδόξειο Πνευματικό Κέντρο. Η τουριστική κίνηση του χωριού κινείται επίσης γύρω από την πλατεία, όπου υπάρχουν πολλά μικρά μαγαζάκια με σουβενίρ και είδη λαϊκής τέχνης άλλα και εμπορικά καταστήματα. Διάσπαρτες στο χωριό είναι και οι βρύσες, πολλές από αυτές σκεπαστές για να προστατεύονται από τη βροχή.
Από την πλατεία ξεκινούν τα πλακόστρωτα παλιά καλντερίμια που οδηγούν στις γειτονιές των Μηλέων. Ένα από αυτά, αφού διασχίσει το χωριό, μετατρέπεται σε μονοπάτι και φτάνει μέχρι την Τσαγκαράδα, ενώ ένα άλλο περνά από το σιδηροδρομικό σταθμό και καταλήγει στο χωριό Καλά Νερά. Οι Μηλιές έχουν έντονη τουριστική ανάπτυξη προσφέροντας πολλές επιλογές διαμονής και διασκέδασης. Ξενώνες, ενοικιαζόμενα δωμάτια, παραδοσιακές ταβέρνες με ντόπια κουζίνα, καφέ και μπαρ είναι στη διάθεση των επισκεπτών του χωριού.
Αξίζει τον κόπο να επισκεφθείτε τη Σχολή των Μηλέων, η οποία ιδρύθηκε το 1814 από τους δασκάλους του γένους Άνθιμο Γαζή, Γρηγόριο Κωνσταντά και Δανιήλ Φιλιππίδη. Λειτούργησε ως το 1821. Στα δύσκολα χρόνια που ακολούθησαν υπέστη σοβαρές ζημιές και πολλά βιβλία και χάρτες χάθηκαν, ενώ αργότερα μεταφέρθηκε στο κτίριο του δημοτικού σχολείου, το οποίο το
1941 κάηκε από τους Γερμανούς. Σήμερα η βιβλιοθήκη φιλοξενεί περισσότερους από 3.000 τίτλους και πολλά χειρόγραφα της Μηλιώτικης Σχολής αλλά και πολλά σύγχρονα βιβλία και περιοδικά.
Τέλος, θα δείτε τον Σιδηροδρομικό Σταθμός Μηλέων με το ξακουστό τρενάκι του Πηλίου ή αλλιώς «Μουτζούρης» που φτιάχτηκε στα τέλη του 19ου αιώνα για να συνδέσει, αρχικά, τον Βόλο με τα Λεχώνια, ενώ λίγο αργότερα αποφασίστηκε η επέκτασή του. Καταργήθηκε το 1971 για να επαναλειτουργήσει το 1996. Εντυπωσιακό είναι το στοιχείο ότι η σιδηροδρομική γραμμή του έχει πλάτος 60 εκατοστά και είναι η στενότερη στην Ελλάδα. Η διαδρομή από τα Άνω Λεχώνια ως τις Μηλιές περνά μέσα από την υπέροχη πηλιορείτικη φύση, με κατάφυτες πλαγιές, λιθόκτιστα γεφύρια και υπέροχα τοπία. Ο σιδηροδρομικός σταθμός στις Μηλιές είναι ιδιαίτερα γραφικός, μέσα σε ένα υπέροχο φυσικό τοπίο. Δίπλα του μια ρεματιά όπου κρύβονται τα ερείπια ενός παλιού ανεμόμυλου. Δρομολόγια πραγματοποιούνται σαββατοκύριακα και αργίες, ξεκινούν στα μέσα Απριλίου και διαρκούν ως τέλος Οκτωβρίου. Από τα μέσα Ιουλίου μέχρι και το τέλος Αυγούστου τα δρομολόγια είναι καθημερινά για να εξυπηρετούν τη μεγάλη τουριστική κίνηση.
Χάνια
Σκαρφαλωμένα στις ψηλότερες πλαγιές του Πηλίου, τα Χάνια αγκαλιάζονται από όμορφα δάση με έλατα, οξιές και καστανιές και αποτελούν αγαπημένο προορισμό για όσους αναζητούν την περιπέτεια στο χιόνι το χειμώνα, αφού απέχει μόλις δύο χιλιόμετρα από το χιονοδρομικό κέντρο του Πηλίου, και δροσιά το καλοκαίρι. Ο μικρός παραδοσιακός οικισμός είναι χτισμένος σε υψόμετρο 1.200 μέτρων και χαρακτηρίζεται από ήπια τουριστική ανάπτυξη, με ξενώνες, ταβέρνες με παραδοσιακή κουζίνα και μικρά μπαρ. Οι φυσιολάτρες θα βρουν στα Χάνια το δικό τους παράδεισο, αφού μπορούν να εξερευνήσουν τη γύρω περιοχή κάνοντας πεζοπορίες (πολλά από τα γειτονικά χωριά είναι προσβάσιμα από λιθόστρωτα μονοπάτια), με ποδήλατα βουνού ή με 4x4.
Χιονοδρομικό κέντρο Πηλίου
Μπορεί το υψόμετρό του να μην ξεπερνά τα 1.471 μέτρα, όμως το χιονοδρομικό κέντρο του Πηλίου «Αγριόλευκες», είναι από τα αγαπημένα της χώρας. Είναι επισκέψιμο όλο το χρόνο αφού το όμορφο τοπίο και η θέα στο Αιγαίο το κάνουν ιδιαίτερα αγαπητό σημείο για τους επισκέπτες ακόμα και τους καλοκαιρινούς μήνες. Διαθέτει τρεις εναέριους αναβατήρες (o διθέσιος έχει μήκος 1.000 μέτρα), ένα συρόμενο και ένα baby lift.
Διαθέτει πέντε πίστες, οι τέσσερις από τις οποίες είναι για σκι καταβάσεων και η μία είναι πίστα δρόμου αντοχής και ξεχωρίζει για τις υπέροχες εικόνες που χαρίζει στον επισκέπτη, αφού περνάει μέσα από καστανιές, οξιές και αγριόλευκες, ενώ η θέα στο Αιγαίο είναι μαγική. Το σαλέ συγκεντρώνει τους εκδρομείς για καφέ, ποτά και σνακ, ενώ λειτουργούν σχολή σκι, κατάστημα ενοικίασης εξοπλισμού και ξενώνας στο καταφύγιο του κέντρου.
Εφ. Κόσμος (ΓΙΟΡΤΙΝΕΣ ΑΠΟΔΡΑΣΕΙΣ)
Παραπομπές
- athinorama.gr/travel
- visitgreece.gr
