Οταν γεννήθηκα, μόλις άνοιξα τα μάτια μου, είδα ένα ζυμάρι. Στις
ξύλινες σκάφες του οικογενειακού φούρνου μεγάλωσα», λέει με πάθος ο
Χρήστος Αναγνώστου, αρτοποιός τέταρτης γενιάς.
Οταν γεννήθηκα, μόλις άνοιξα τα μάτια μου, είδα ένα ζυμάρι. Στις
ξύλινες σκάφες του οικογενειακού φούρνου μεγάλωσα», λέει με πάθος ο
Χρήστος Αναγνώστου, αρτοποιός τέταρτης γενιάς. Εύπλαστη η ζύμη και με
πολλά «πρόσωπα» που της δίνει ο αρτοποιός παίρνει ζωή από τα χέρια του.
«Πρέπει να αγαπάς το ζύμωμα», υποστηρίζει ο κ. Αναγνώστου και προσθέτει:
«Θέλει υπομονή και κανάκεμα το αλεύρι μέχρι να χαρίσει το άρωμά του.
Θέλει ευλάβεια και πειθαρχία για να βγάλεις νόστιμο, μοσχομυριστό ψωμί».Στον φούρνο Αναγνώστου, η μυρωδιά θα σε σύρει από τη μύτη. Οι λαχταριστές φραντζόλες σε παράταξη, αχνιστές κι αφράτες, και από δίπλα τα σπιτικά ζυμωτά καρβέλια. Το προζύμι «είναι φυσικό, πιασμένο από βασιλικό του Σεπτέμβρη τη μέρα του Σταυρού. Χωρίς χημικά, χωρίς μαγιά. Μόνο νερό κι αλεύρι», λέει ο Χρήστος και εξηγεί: «Είναι η συνταγή του προπάππου μου, που ακολούθησε κι ο παππούς μου, Χρήστος, όταν ήρθε στην Αθήνα από τη Θεσπρωτία κι άνοιξε φούρνο το 1939» ξετυλίγει την οικογενειακή ταινία της ζωής και της τέχνης του με χαμόγελο.
Κοντοστέκεται σαν ρωτάς αν θα επέλεγε την ίδια επαγγελματική διαδρομή, μυρίζει την ατμόσφαιρα για να διαπιστώσει αν έχει βάλει τα σωστά υλικά. Βυθίζει τα επιδέξια χέρια του στο ζυμάρι και λέει στοχαστικά. «Αγαπώ τη δουλειά μου. Είναι τρόπος ζωής. Τα λεφτά δεν με συγκινούν όσο με συγκινεί η κουβέντα ότι βγάζω ωραίο ψωμί».
Το μήλο κάτω από τη μηλιά θα πέσει, έτσι και ο Γιώργος, η νέα γενιά -αν και σπούδασε οικονομικά στην Αγγλία. «Γνωρίζει την τέχνη και μπορεί να εκσυγχρονίσει τη δουλειά. Είναι άξιος να δώσει κάτι διαφορετικό», υποστηρίζει ο Χρήστος για τον γιο του και προσθέτει: «Οι νέοι δεν ξέρουν να τρώνε σωστά. Πρέπει να μάθουν να διακρίνουν το σωστό ψωμί».
Nίκη Mηταρέα nmitarea@pegasus.gr
ΦΩTOΓΡAΦIΕΣ: Χάρης Γκίκας gikas@pegasus.gr
ΠΗΓΗ http://www.ethnos.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου