Γράφει ο Δημήτρης Β. Καρέλης
Το νεοσύστατο ελληνικό κράτος είχε περιορισμένη έκταση μετά την δημιουργία του, το 1930 και συμπεριλάμβανε μόνο τη Στερεά Ελλάδα, ως το ύψος της Λαμίας, την Πελοπόννησο, τις Κυκλάδες, τις Σποράδες και τα νησιά του Αργοσαρωνικού, ενώ το μεγαλύτερο μέρος της Ελλάδας εξακολουθούσε να τελεί υπό Οθωμανική κατοχή.
Η τουρκοκρατούμενη Θεσσαλία και ως το 1867, οπότε εφαρμόστηκαν οι διοικητικές μεταβολές στο νόμο «περί βιλαετίων», ήταν πασαλίκι του εγιαλετίου της Ρούμελης, ενώ αναφερόταν και ως σαντζάκι των Τρικάλων, παρότι η έδρα του είχε μεταφερθεί στη Λάρισα ήδη από το 1770.
Αποτελούνταν από έντεκα καζάδες (επαρχίες), πρώην ναχιέδες, δηλαδή δήμους υπό την διοίκηση ενός μουδίρη, οι οποίοι προήχθησαν στις αρχές του 19ου αιώνα σε καζάδες, μία εξ αυτών και ο καζάς του Δομοκού.
Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟ https://www.gaiaelliniki.gr/2022/08/8-1881.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου