Στις 18 Ιανουαρίου του 2015 συμπληρώνονται 100 χρόνια από τη γέννηση (1915) του Βασίλη Τσιτσάνη. Το παιχνίδι της μοίρας έμελλε ακριβώς την ίδια ημερομηνία, το 1984, ο σπουδαίος συνθέτης, στιχουργός και τραγουδιστής να αφήνει την τελευταία του πνοή σε ηλικία 69 ετών.
Ο Βασίλης Τσιτσάνης θεωρείται μία από τις σημαντικότερες φυσιογνωμίες του λαϊκού και του ρεμπέτικου τραγουδιού του 20ου αιώνα στον ελληνικό χώρο. Τα έργα του και η δεξιοτεχνία του στο μπουζούκι επηρέασαν το μελλοντικό μουσικό γίγνεσθαι της εγχώριας δισκογραφικής πραγματικότητας.
Το λαϊκό τραγούδι χάρη στο Βασίλη Τσιτσάνη, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο καθηγητήςΛάμπρος Λιάβας1, βγήκε από τα όρια του περιθωρίου όπου το είχαν τάξει τα αντικοινωνικά και ανατολίτικα στοιχεία του, για να ταχθεί στην καινούρια κοινωνική πραγματικότητα της μεταπολεμικής Ελλάδας. Ο εξευρωπαϊσμός των κλιμάκων, η εμπλουτισμένη ενορχήστρωση και η επισημοποίηση του ρόλου του ρεφρέν είναι μερικές ακόμη από τις παρακαταθήκες του μουσουργού.
«Συννεφιασμένη Κυριακή», «Της Γερακίνας Γιος», «Δε Ρωτώ Ποια Είσαι», «Το Βαπόρι Απ’ Την Περσία», «Ακρογιαλιές Δειλινά», «Σαν Απόκληρος Γυρίζω», «Αργοσβήνεις Μόνη», «Απόψε Κάνεις Μπαμ», «Μπαξέ Τσιφλίκι», «Όμορφη Θεσσαλονίκη», «Ξημερώνει Και Βραδιάζει», «Μη Μου Ξαναφύγεις Πια», «Με Παράσυρε Το Ρέμα», «Σερσέ Λα Φαμ», «Τα Καβουράκια», «Είμαστε Αλάνια», «Απόψε Στις Ακρογιαλιές», «Όταν Συμβεί Στα Πέριξ», «Θα Κάνω Ντου Βρε Πονηρή», «Στα Τρίκαλα Στα Δυο Στενά»…
Παρά το αποτέλεσμα, τις αμέτρητες επιτυχίες που χάρισε απλόχερα στις επόμενες γενιές, ο δρόμος για το Βασίλη Τσιτσάνη μέχρι την καταξίωση δεν άνοιξε διάπλατα μονομιάς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου