Χωρίς να χάνει το νεανικό της σφρίγος, επαναπροσδιορίζει την ταυτότητά της και φιλοδοξεί να κερδίσει το στοίχημα του εκλεκτικού τουρισμού.
Πολλά και διαφορετικά είναι τα πρόσωπα με τα οποία μέσα στα χρόνια η Ίος έχει συστηθεί στους ταξιδιώτες. Καταφύγιο των χίπηδων στα ’70s, εξελίχθηκε σε σημείο αναφοράς των εικοσάρηδων όλου του κόσμου που αναζητούσαν ξέφρενη διασκέδαση και ηδονιστικά πάρτι μέχρι πρωίας. Τελευταία, επανατοποθετείται στον τουριστικό χάρτη ως προορισμός πολυτελείας που διατηρεί την αυθεντικότητά του, συνδυάζοντάς τη με κομψά ξενοδοχεία, resorts, spa, εστιατόρια, με σεβασμό στην πλούσια πολιτιστική κληρονομιά της. Παρά τις μεταμορφώσεις της βέβαια, η Ίος πάντα κατάφερνε να διατηρεί την ταυτότητά της. Ίσως, λοιπόν, δεν είναι τόσο δόκιμο να μιλάει κανείς για τα πολλά της πρόσωπα, αλλά για το ένα και διαχρονικό, που καλωσορίζει από καρδιάς όποιον πατάει το πόδι του στο νησί.
Όταν ο Πίτερ Μπράμγουελ έφτασε στον Μυλοπότα το 1978, το μέρος ήταν ακόμη παράδεισος των χίπηδων. «Θυμάμαι ότι κοιμήθηκα στην αμμουδιά την πρώτη νύχτα», λέει. «Δεν υπήρχαν σχεδόν καθόλου υποδομές, ούτε καν κανονικός δρόμος που να οδηγεί στην παραλία. Όμως για όσους κάναμε το νησί σπίτι μας τους καλοκαιρινούς μήνες, υπήρχε διάχυτη μια υπέροχη αίσθηση ελευθερίας και διασκέδασης».
Όταν ο Πίτερ Μπράμγουελ έφτασε στον Μυλοπότα το 1978, το μέρος ήταν ακόμη παράδεισος των χίπηδων. «Θυμάμαι ότι κοιμήθηκα στην αμμουδιά την πρώτη νύχτα», λέει. «Δεν υπήρχαν σχεδόν καθόλου υποδομές, ούτε καν κανονικός δρόμος που να οδηγεί στην παραλία. Όμως για όσους κάναμε το νησί σπίτι μας τους καλοκαιρινούς μήνες, υπήρχε διάχυτη μια υπέροχη αίσθηση ελευθερίας και διασκέδασης».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου